ایرادات و اشکالات:
۱- برداشت کاملا غلط و سواستفاده از <به نام بی نام او> در جهت اهداف مغرضانه خود و در نظر نگرفتن قانون جهان دوقطبی و مبهم گویی و...
۲- نقض نوشته های خود مبنی بر اینکه هر کس که بخواهد با نام و نشان خود ... اما چون ایشان با آدرس کانال مشخص و در پشت صحنه نیز بسیار معلوم و آشکار و با نام و نشان معلوم فعالیت کرده، بنابراین همه این مطالب در مورد خودش صادق بوده و...
۳- تغییر نام شبکه شعور کیهانی به شبکه کمال در همه جای نوشته های خود به منظور نامشخص کردن و محو عرفان کیهانی حلقه.

https://t.me/BenameBinameOu_MAT

1- استفاده نابجا از تعریف فراکل نگری و گرفتن نتیجه غلط از آن:                         طبق تعریف «فراكل‌نگری»: نگرشی است متعالی و عرفانی كه در آن عظمت انسان به وسعتِ جهان هستی دیده میشود. جهان انسان شد و انسان جهانی     از این پاکیزه‌تر نبود کلامی(شبستری)…

**1- استفاده نابجا از تعریف فراکل نگری و گرفتن نتیجه غلط از آن:                        
طبق تعریف «فراكل‌نگری»: نگرشی است متعالی و عرفانی كه در آن عظمت انسان به وسعتِ جهان هستی دیده میشود.

جهان انسان شد و انسان جهانی    
از این پاکیزه‌تر نبود کلامی(شبستری)

به بیان دیگر: دیدگاه«فراكل‌نگری» به انسان نگاهی همه جانبه دارد و ابعاد وجودی، توانایی‌ها و قابلیت‌های او را نامحدود میداند.
از این دیدگاه: انسان مشمول قوانین ارتباط، همبستگی و پیوستگی میباشد که با موجودیت همه کیهان گِره خورده است. در حقیقت، او فقط مشتی گوشت و پوست و استخوان نیست. حتی از نقطه نظرهایی انسان از کیهان با عظمت‌تر است و قابلیت‌هایی دارد که کیهان با این همه عظمت خود، ندارد. در متن ارائه شده بالا اثری از چنین تعریفی نیست. نویسنده از این مطلب و اشاره نابجا و غلط به دوران کهنسالی بشر در نهایت نتیجه میگیرد که:                                                   
"از اینرو بارگذاری(مثبت و یا منفی) یک یا چند نام خاص بر روی هر محصولی، ظلم عظیم به کل نام ها تلقی میشود"                
2_نادیده گرفتن قانون جهان دوقطبی:ایشان قانون جهان دو قطبی را که در آن هر چیزی با تضاد و با به کار بردن نام مشخص میشود را نادیده میگیرد(البته فقط به جز نام این کانال و ادمین آن را).حتی خداوند نیز در این عالم، اسماء و صفات دو گانه دارد(مانند رحمان و رحیم و ذوالانتقام همچنین همه انبیا و اولیا و عرفا و ... همه با نام شناخته میشوند). اما اینکه بطور استثنا ما مرتبه بی نام خداوند را در عالم «هاهوت» مورد بررسی قرار داده‌ام و مرتبه غیب الغیوب و بی‌نامی او را برای اولین بار مورد اشاره و بحث و بررسی قرار داده ام، صرفا از بابت مطرح کردن یکی از آموزه‌های این مکتب بوده و شامل هیچ یک از عوالم دیگر و به ویژه هیچ چیزی از عالم دوقطبی نمیشود. اگر در این عالم همه چیز را بی نام اعلام کنیم یعنی تقید آنها به نام و صفت را برداشته ایم. در اینصورت آن‌ها را متعلق به عوالم بالاتر به حساب آورده ایم که این کاملا غلط و نادرست است و در حقیقت با برداشتن قید ایم و صفت از هر آنچه که در این عالم است و اعلام بی نامی برای آن، آنرا در زمره غیب الغیب و لاقید قرار داده‌ایم که اشتباهی بزرگ است. زیرا فقط شان غیب الغیوب است که فاقد نام و صفت بوده و مقید به این موارد نمی‌باشد.

(قسمت اول)**https://t.me/BenameBinameOu_MAT

اشکالات وارده بر مطالب نوشتاری ادمین کانال مورد بحث:

https://t.me/BenameBinameOu_MAT

**اگر اینکار را نکند ما بین خودمان میدانیم که چه میگوییم ... بنابراین از یک خدایی که نام ندارد خدایی که قابل توصیف نیست هیچ رقم توصیفی که ما بخواهیم در مورد او انجام دهیم، نمیتوانیم.

آنچه اندیشی پذیرای فناست
آنچه در اندیشه ناید ان خداست

چیزی که در اندیشه ما نمی اید انچه که می اید او نیست .  او فراتر از اندیشه ماست . به یک چیزی بر میخوریم به نام عدم. عدم چیزی ، جایی که غیر قابل توصیف است . ما میگیوییم جهان هیچ قطبی . در دنیای عرفان گفتن عدم . البته کشف رمز نکردند ولی حالا که ما باز کنیم باهمدیگر متوجه می شویم که منظورشان از عدم چه بوده؟

این عدم خود چه مبارک جایی است
که مددهای وجود از عدم است .

از عدم سوی هستی
هست یارب کاروان در کاروان ...

یک عده ای میگویند که چطور میشود از نیستی هستی به وجود بیاید ؟ منظور این است که ما یک جایی داریم که نمی توانیم توصیفش کنیم. همین. وسبحان الله عما یصفون او از هر توصیف ما مبراست توصیف ما برای خودمان است برای اینکه بدونیم راجع به چی داریم صحبت میکنیم بنابراین یک جایی داریم که بی نامی است. به نام بی نام او بیا تا شروع کنیم دوره 2. به نام بی نام او بیا تا شروع کنیم . در واقع به این صورت است پس یک لول دیگری هست که چنین توصیفاتی میکنیم می‌گوییم غنی حمید سمیع بصیر رحیم غفور درسته؟ اینها رو میگوییم . ما چون در جهان دوقطبی تضاد رو میشناسیم معنای رحیم و غفور و ... را می فهمیم و معنی میدهد اگر برویم جایی که تضاد نیست اینها همه چی میشود؟ مفهومش را از دست میدهد. الان اینجا هستیم میگوییم خدا عادل است. جایی بریم که تضاد نباشد عدل چه معنی میدهد؟

هیچ معنی نمیدهد. رحیم چه معنی میدهد؟ الان اینجا برای ما معنی دارد. از اینجا اگر برویم بالاتر یک لول برویم بالاتر دیگر معنی نمیدهد. معنی ندارد. بنابراین اینجا هم که شد خدای نادیدنی موصوف مجسم میتونستیم تجسمش کنیم .اینجا خدای نادیدنی موصوف بود قابل وصف بود و بعد اینجا خدای دیدنی موصوف مجسم ، بت بود . کشش نداشتند که چیزی نادیدنی را داشته باشند. ببینید یک تجسمی یک چیزی از ان خالق کل میبایستی جلوی چشمشان داشته باشند خودشان میدانستند که این خالق نیست ولی ذهنشون کشش نداشت که با نادیده  رو در رو باشند میبایستی چیزی را مجسم بگذارند جلوشون و شروع کنند بااین صحبت کنند در واقع این تجسم خالق کل باشد.
نه اینکه اونا هم...

بتخانه روم گرمن تا جلوه بت بینم
چون نیک نظر کردم دیدار تو می بینم

دوباره انها هم ان دیدار بوده منتها کشش ذهنی نبوده و خلاصه خدای نادیدنی موصوف مجسم همان تو کجایی تا شوم من چاکرت و بعد ما قبل ان خدایی بود که دیدنی بود یعنی یک بتی می گذاشتند جلوشان و ماقبل ان و...وهمینطوری ... چند تا خدا داریم؟ اما چند تا خالق داریم؟خالق یک مبدا بیشتر نیست. این خالق هست و این توصیفهایی است که از خالق هست. اما همواره خالق چند تا بوده ؟از آن زمانی که بشر دست چپ و راستش را شناخته گفته خالق کیست؟ درسته یانه؟ بعد یکی گفته این هست و یکی گفته ان هست. ...ولی خالق یکیست.**