ايا زبان پارسى در سال ٢١٠٠ بر جا ميماند ؟؟؟

دكتر عيسى كشورى

بر اساس پيش بينى دانشمندان در سال ٢١٠٠ ميلادى تنها سه زبان انگلیسی، اسپانیایی و چینی در جهان باقى مى مانند و مابقی زبان‌ها به صورت زبان‌های ضعیف و در حال حل شدن در زبان‌های اصلی در خواهند آمد و تا دو دهه بعد بكلى و براى هميشه همانند زبانهاى ارامى ، تورانى و .... از بين ميروند .
تا انزمان بیش از ۸۰ درصد نوجوانان دنیا قادر خواهند بود به ۳ زبان اصلی صحبت کنند. و ممكن است تنها دو زبان فرهنگى - ادبى مهم ديگر شانس بقا داشته باشند ، تلاش كارگردان و فيلم ساز ايرانى مقيم كانادا مصطفى كشورى در ساخت فيلم زندگى و اثار شاعران نامدار ايرانى مانند حكيم عمر خيام ، حافظ شيرازى ، فردوسى و ... در همين راستا است تا با معرفى شعر و ادبيات پارسى و گسترش زبان پارسى در سطح بين المللى از انقراض زبان پارسى جلوگيرى نمايد ، تاثيرى كه سينما در شناخت مردم جهان نسبت به اثار گرانسنگ ادبيات پارسى و مانا يى انها دارد بر كسى پوشيده نيست بعبارتى اگر فردوسى با كوشش سى ساله خود توانست ادبيات پارسى را از تهاجم فرهنگى اقوام مهاجم زنده نگه دارد امروز با كمك هنر هفتم ميتوان همان كار فرودسى را تداوم بخشيد و از مرگ حتمى زبان مادرى كه حامل تاريخ ، تمدن و هويت ملى ما است جلوگيرى نمود ، خطرى كه اگر به ان همكنون توجه نكنيم و كارى صورت نگيرد ناگهان با اين حقيقت مواجه ميشويم كه در ايران اينده به احتمال قوى با توجه به واقعيات موجود زبان چينى جايگزين زبان غنى پارسى خواهد شد .

هر كو نكند فهمى زين كلك خيال انگيز
نقشش بحرام گر خود صورتگر چين باشد ،

ما همواره مردمانى بوديم كه بيش از پيشگيرى توجه به درمان واقعه بعد وقوع و دفاع داشته ايم و هرگز قادر نبوده ايم كه از قبل وقوع خطر انرا پيش بينى كنيم و در فكر چاره باشيم .
بايد قدر زحمات هنرمندان بزرگ كه در راه حفظ ادبيات و زبان ابا و اجدادى تلاش ميكنند دانست به اين اميد كه در سال ٢١٠٠ زبان پارسى جز پنج زبان باقيمانده اين سياره بماند . يادمان باشد پيشگيرى هميشه اسان تر از درمان بعد واقعه است .بقول استاد سخن سعدى :

درختی که اکنون گرفته‌ست پای
به نیروی شخصی برآید ز جای
و گر همچنان روزگاری هلی
به گردونش از بیخ بر نگسلی
سر چشمه شاید گرفتن به بیل
چو پر شد نشاید گذشتن به پیل

@Bahamstan

آهو و دریا
✍️**** #ساسان_گلفر

چشمان بی‌قرار آهوی خسته‌جان
خشکیده به فراسوی دریای بی‌کران
جویای راه رهایی از بی‌داد شوره‌زار،
از گستره‌ی بیابان که سراسر
داغ لعنت خاشاک و خاکستر
جز تیغ آفتاب،
تلماسه‌ی عذاب
و تشنه‌لب مردن
در برهوت تفتیده‌ی بی‌آب
برای او هیچ تحفه‌ای نداشت.

دریغ از یک قطره‌‌ باران
دریغ از یک لحظه‌ی آسان
دریغ از یک نقطه‌ی سبز
بر صفحه‌ی شوره‌زار سوزان
هیچ‌کس آنجا آشیانه نمی‌ساخت
هیچ‌کس آنجا دانه نمی‌کاشت.

ایستاده بر کرانه
آهو دریایی را نظاره می‌کرد
آبیِ بی‌انتها
بی‌رحم‌تر از صحرای بی‌امان
کران تا کران افق بی‌تفاوتش
پوشیده از شورابه‌ای درخشان
که حتی قطره‌ای برای زندگان
برای تشنگان
باقی نمی‌گذاشت.

شاید جزیره‌ای در آن‌سوی آب
شاید یک لکه‌ی ابر
بر فراز دشتی زنده و سرسبز
دنیایی پویا
در دوردست ناپیدا
شاید ذره‌ای زندگی
شاید اندکی همدلی
شاید آشیانی برای زیستن
یک دم آسودن
دست نوازشی حتی دم مردن
آنجا شاید وجود داشت.

آشفته‌دل از این‌ دنیای افسرده
از دریای مرده
از کویر داغ مرگ خورده
گام‌های استوارش را به آب زد
آسیمه‌سر دوید
به میان امواج بی‌بازگشت
به‌سوی جزیره‌ای که هیچ‌کس
خبر از آن نیاورده
تنها تنی برهنه
زورقی که جز بلندای قامت او
برابر بادهای سهمگین
بادبانی نمی‌افراشت.

#آهو_دریایی
۱۳ آبان ۱۴۰۳
#ساسان_گلفر

*?*** @shahname_yazd

آهو و دریا
ساسان گلفر

چشمان بی‌قرار آهوی خسته‌جان
خشکیده به فراسوی دریای بی‌کران
جویای راه رهایی از بی‌داد شوره‌زار،
از گستره‌ی بیابان که سراسر
داغ لعنت خاشاک و خاکستر
جز تیغ آفتاب،
تلماسه‌ی عذاب
و تشنه‌لب مردن
در برهوت تفتیده‌ی بی‌آب
برای او هیچ تحفه‌ای نداشت.

دریغ از یک قطره‌‌ باران
دریغ از یک لحظه‌ی آسان
دریغ از یک نقطه‌ی سبز
بر صفحه‌ی شوره‌زار سوزان
هیچ‌کس آنجا آشیانه نمی‌ساخت
هیچ‌کس آنجا دانه نمی‌کاشت.

ایستاده بر کرانه
آهو دریایی را نظاره می‌کرد
آبیِ بی‌انتها
بی‌رحم‌تر از صحرای بی‌امان
کران تا کران افق بی‌تفاوتش
پوشیده از شورابه‌ای درخشان
که حتی قطره‌ای برای زندگان
برای تشنگان
باقی نمی‌گذاشت.

شاید جزیره‌ای در آن‌سوی آب
شاید یک لکه‌ی ابر
بر فراز دشتی زنده و سرسبز
دنیایی پویا
در دوردست ناپیدا
شاید ذره‌ای زندگی
شاید اندکی همدلی
شاید آشیانی برای زیستن
یک دم آسودن
دست نوازشی حتی دم مردن
آنجا شاید وجود داشت.

آشفته‌دل از این‌ دنیای افسرده
از دریای مرده
از کویر داغ مرگ خورده
گام‌های استوارش را به آب زد
آسیمه‌سر دوید
به میان امواج بی‌بازگشت
به‌سوی جزیره‌ای که هیچ‌کس
خبر از آن نیاورده
تنها تنی برهنه
زورقی که جز بلندای قامت او
برابر بادهای سهمگین
بادبانی نمی‌افراشت.

#آهو_دریایی
13 آبان 1403

#ساسان_گلفر
#شعر #شعر_نو #ادبیات #ادبیات_فارسی #شعر_فارسی #زبان_فارسی
#poem #persianlanguage #persian #persianliterature #literature

در کوچه‌های فراخ
ساسان گلفر
#شعر

اگر این کوچه‌ها فراخ‌تر بودند
نیازی به این‌همه سرشاخ شدن نبود
اگر این کوچه‌ها فراخ‌تر بودند
این سایش بی‌امان
زندگی‌هایمان را نمی‌فرسود
اگر این کوچه‌ها فراخ‌تر بودند
خرد شدن شیشه‌ها خاطرمان را نمی‌آزرد
و تنگنای خستگی سینه‌هایمان را نمی‌فشرد
در گذرگاهی بیش از این فراخ
کتف‌هایمان به سر و شانه‌ی هم نمی‌خورد
خشت آوار خانه‌های خراب بر سرمان خرد نمی‌شد
خورشید خندان از خم خیال ما می‌گذشت
و خنده‌های شاد بر جای خاطره‌های خسته‌ی ما می‌نشست
اگر این کوچه‌ها فراخ‌تر بودند.
11 آبان 1403
#ساسان_گلفر
#شعر_نو #ادبیات #ادبیات_فارسی #شعر_فارسی #زبان_فارسی
#poem #persianlanguage #persian #persianliterature #literature

من متوجه شده‌ام که «گوش دادن» و «تظاهر به گوش دادن» زمین تا آسمان با هم فرق دارند. یکی از آن‌ها سیال است و جریان پیدا می‌کند و دیگری مثل سنگ سخت است. یکی زنده است و دیگری خشک و بی‌جان. در نهایت به دیدگاهی افراطی درباره‌ی گوش دادن رسیده‌ام؛ اینکه گوش دادن واقعی عبارت است از تمایل به اینکه شخص دیگر تو را تغییر بدهد. وقتی تمایل به این دارم که اجازه بدهم تغییرم بدهند، چیزی میان ما اتفاق می‌افتد که بسیار جالب‌تر از رد و بدل شدن یک جفت تک‌گویی میان دو نفر است.
آلن آلدا
بازیگر آمریکایی، متولد 1957، بازیگر فیلم‌هایی مانند «هوانورد» (مارتین اسکورسیزی، 2004)، «جنایت و جنحه» (وودی الن، 1989) «همه می‌گویند دوستت دارم» (وودی الن، 1996) و «پل جاسوس‌ها» (استیون اسپیلبرگ، 2015)، برنده و نامزد جوایز امی، تونی و گلدن‌گلوب

سهیلا گلستانی نامزد بهترین بازیگر زن شد

نامزدهای هفدهمین جوایز سینمایی آسیاپاسیفیک معرفی شدند

https://cinemacinema.ir/?p=201455

@cinemacinemair

تعداد جوایز بین‌المللی فیلم کوتاه آمریکایی
Hapless Revenge
(انتقام تیره‌روزان) طبق اعلام عوامل فیلم تا این زمان که حدود چهار ماه از تولید آن می‌گذرد به 63 جایزه رسیده است. این فیلم خرداد ماه 1403 (ژوئن 2024) بر اساس داستان ایرانی «انتقام تیره‌روزان» نوشته ساسان گلفر و فیلمنامه‌ای که نویسنده به زبان انگلیسی از این داستان اقتباس کرده، ساخته شده است. از جمله جشنواره‌ها و مراسم اهدای جوایز کشورهای مختلف در سراسر جهان که Hapless Revenge در آن‌ها برنده جایزه شده، می‌توان به
World Film Carnival, Singapore
Calcutta International Cult Film Festival
Dona Paula International Film Awards
DRUK International Film Festival
Art Film Awards
Black Swan International Film Festival
Hong Kong International Film Carnival
Divine Film Awards of Greece
the Great Arabian International Movie Awards (GAIMA)
و جایزه منتقدان سنگاپور اشاره کرد.
عوامل تولید فیلم
Hapless Revenge
کارگردان: جاشوا لاول نیومن
بازیگران: فیلیپ واکر، مارتین هاردلاند، تامی اندرسن، می گرین، ساولیج گولیایف، کایلی، استلا و کین کاوانا، آریس واتکینز، آورین م. هریس
نویسنده داستان و فیلمنامه: ساسان گلفر
مدیر فیلمبرداری: فرانکلین ویتلاچ
تدوین: کریس میلون
تهیه‌کننده: شرکت واکر اینترتینر آکادمی
اطلاعات بیشتر در سایت پایگاه داده‌های بین‌المللی سینما:
https://www.imdb.com/title/tt30758934
این خبر را خانم می گرین بازیگر فیلم و نویسنده کتاب Celebrating Me و آقای فیلیپ واکر بازیگر و تهیه‌کننده فیلم و استاد رشته بازیگری و برگزارکننده کارگاه‌ها ودوره‌های بازیگری در دانشگاه‌های کالیفرنیا و نیویورک اعلام کرده‌اند. Celebrating Me

Congratulations Hapless Revenge short film
has won 63 awards as of today, the movie premiered in Sacramento California on June 18th.

https://www.facebook.com/share/BPvt6iVhYFh1hwRZ/

https://www.facebook.com/share/p/YBk7pPWd3osJvkMQ/

‍ ‍ بازنشر از:
@CinemaParadisooo

▪️داریوش مهرجویی

ـــ اگر در رشته هنری‌ام به عقب برگردم آنچه آرزو می‌کنم؛ آزادی است. آرزویم این است که وقتی کاری می‌کنم، در بند این نباشم خودم را سانسور کنم و به قضاوت دیگران فکر کنم، بلکه دلم می‌خواهد در کمال خونسردی بنشینم و آنچه در درونم هست را بیرون بریزم؛ چیزی که در همه این سال‌ها از آن محروم بودم، چون از همان ابتدای کارم، دائم با سانسور درگیر شدم. گاو که یک‌و‌نیم‌سال توقیف بود و دایره مینا هم که سه سال توقیف بود و دیگر فیلم‌ها هم هرکدام مدتی در تنگنا بوده‌اند. اینکه فیلمی اول توقیف می‌شود و بعد از آن استقبال می‌شود و شاهکار قلمداد می‌شود، نشانگر عمق روانشناسی شیزوفرنیک است که چطور یک جامعه در سه سال زیر و رو می‌شود و اثری که بد تلقی شده، تبدیل به اثری خوب و محبوب می‌شود.

مهم‌ترین آرزوی زندگی‌ام این است که یک روز از خواب بیدار شوم و بشنوم، دیگر فیلم‌هایی که ساخته می‌شوند، توقیف نمی‌شوند. منِ مهرجوییِ فلسفه‌خوانده که اسلام و جامعه و کشورم را به‌خوبی می‌شناسم و تشخیص می‌دهم چه‌چیزی برای جامعه خوب است و چه‌چیزی خوب نیست چرا باید توسط اظهارنظر فردی که پایه سوادش معلوم نیست، از کار بیکار بشوم و نهایتا کسانی که هیچ‌چیزی، نه نوشته‌اند و نه ترجمه کرده‌اند و نه‌سواد هنری‌شان معلوم است، بشوند داور کار ما و تصمیم بگیرند فیلم‌های ما اکران بشود یا نشود. کسی هم نیست بگوید شما چه‌کسی هستید و اصلا پایه سوادتان چیست؟

#Parsa
@ThatsCinema