?فایل pdf مقاله
?#جستاری_درباب_حکمرانی_و_آینده
?احسان شریف ثانوی
?آدرس کانال تلگرامی
@moshtaghivmahjoori

?فایل pdf مقاله
?#سکولاریسم_و_جامعه_ما
?احسان شریف ثانوی
?آدرس کانال تلگرامی
@moshtaghivmahjoori

*♦️* ما

? احسان شریف ثانوی در یادداشتی اختصاصی به رسانه تحکیم ملت**

? مقدمه

?در هیاهوی زنده‌باد و مرده‌بادهایی که این روزها به سمت هم پرتاب می‌کنیم می‌توان چند قدمی عقب رفت و‌فارغ از این هیاهوی زودگذر مساله ایران و مساله‌ی ما را در قاب و تصویری کلان‌تر‌ دید. ایران برای من یک واحد جغرافیایی نیست، از ایران که می‌گویم چشم به یک پیوستار تمدنی_فرهنگی دارم. تاریخ ما مشحون از فراز و فرودهاست. اندود از کامیابی‌ها و زوال‌ها، حالا هم چون همیشه و همواره ما در میانه‌ی تاریخیم. در میانه‌ی تاریخ با نگاهی به پس و گامی به پیش. من قصد دارم از افق یک "ما" به ایران و مساله ایران نگاهی بیندازم. با فهم این‌که جامعه یک کل واحد و یک‌دست نیست، برشی از این جامعه‌ی ناهمگون را پدیدارشناسی خواهم کرد. برشی که در فهم مساله‌ی ایران و همه‌ی ابعاد گوناگونش از چشم اندازی مشترک در حال فهم و تبیین آن هستند. از "ما" باید سخن بگوییم. از مایی که زیر تازیانه‌های مدام دیگری‌سازی است. از مایی که در معرض مدام تبدیل تفاوت‌ها به دشمنی قرار دارد. باید هویت جمعی این "ما" را تبارشناسی کنیم و در باب بود و نمودش سخن‌ها بگوییم.

? مبانی

?جامعه را می‌توان با روش‌ها و متدلوژی‌های مختلف شناخت. می‌توان نگاهی طبقاتی و کلاسیک به جامعه داشت. می‌توان بر مبنای رفتارهای جمعی جامعه را فهم نمود و می‌توان با نگاهی تلفیقی و مدرن دینامسیم و پویایی جامعه را فرونکاست و در یک سیالیت چند وجهی آن‌را درک نمود.در تحلیل من که برگرفته از پاردایم تلفیقی جامعه شناسی است، یک پیوستار عینی و ذهنی وجود دارد. ساختارهای عینی چون حکومت، قانون و... و ساختارهای ذهنی مثل هنجارها و‌ارزش‌ها و... . من این پیوستار را در بعد زمانی تاریخ معاصر و یک قرن گذشته محل بحث دارم.

?از منظر تاریخی امکان شناسایی یک مای پیوسته در هر دو بعد ذهنی و عینی وجود دارد. روح زمانه‌ی ما در تبلور ایده‌ی گذار از کهنه به نو موضوعیت پیدا می‌کند. این ما در طی این تاریخ با همه‌ی فراز و ‌فرودها و همه‌ی پیش‌روی‌ها و رجعت‌ها همیشه کنش جمعی در راستای نوسازی و توسعه پیش روی خود داشته‌است. در بعد عینی هنوز خواست این ما همان یک کلمه‌ای است که میرزا یوسف‌خان مستشارالدوله در صد و اندی سال قبل در رساله‌ی یک کلمه بیان نمود: قانون. در بعد ذهنی هم این ما علی‌رغم مقاومت طبیعی و جدی کهنه در عام‌ترین کاربردش در یک پیوستگی تاریخی نوسازی و توسعه‌ی فرهنگی را پیش برده‌است. این ما در بزنگاه‌های تاریخ‌سازی چون انقلاب مشروطه، دولت‌ملی دکتر مصدق، انقلاب ۵۷، دوم خرداد ۷۶، جنبش سبز، جنبش مهسا و... با کنش‌های ظاهرا متفاوت خواست‌های بنیادین و مشترکی را پیش برده است. به گمانم مبنایی‌ترین خواسته‌ی این ما در بعد عینی دولت‌سازی در معنای مدرنش و حاکمیت قانون بوده است. در بعد ذهنی هم یک جنبش اصلاح‌گری فرهنگی برای تولد انسان مدرن ایرانی همواره درجریان بوده است.

?برای خواندن ادامه یادداشت روی لینک زیر کلیک نمایید.

https://telegra.ph/ما-07-15

?️@tahkimmelat

Telegraph

ما

***💢*** ما ***🖋*** احسان شریف ثانوی ***🔷*** مقدمه در هیاهوی زنده‌باد و مرده‌بادهایی که این روزها به سمت هم پرتاب می‌کنیم می‌توان چند قدمی عقب رفت و‌فارغ از این هیاهوی زودگذر مساله ایران و مساله‌ی ما را در قاب و تصویری کلان‌تر‌ دید. ایران برای من یک واحد جغرافیایی نیست، از…

**از امکان تا امتناع دموکراسی
انتخابات در نظام‌های هیبریدی

✍احسان شریف‌ثانوی**

♦مقدمه
من در این ماه‌ها درگیریِ جدی با مساله امکان یا عدم‌ِامکان دموکراسی‌سازی و تثبیت آن در ایران داشته‌ام. سعی نموده‌ام علاوه بر چارچوب‌های نظری و مطالعات پژوهشی_تطبیقی نگاهی جدی به بافتار فرهنگی، ابعاد تاریخی، ژئوپولتیک منطقه‌ای و امکان‌های عملیاتی آن در این جغرافیا و این زمانه داشته‌باشم. در سلسله مقالاتی پیوسته حاصل این تامل و تلاش نظری_پژوهشی را در یک بسترِ مناسب با مخاطبان به اشتراک خواهم گذاشت. اما در شرایط فعلی به عنوان پیش شماره‌ی این سلسله یادداشت ها تمایل دارم نگاهی نظری_پژوهشی به مقوله انتخابات در نادموکراسی‌ها یا نظام‌های هیبرید داشته‌باشم. در شرایطی که حتی فرانسیس فوکویاما سرنوشت محتوم ساختارهای سیاسی اقتداگرا را دموکراسی لیبرال نمی‌داند.

♦در سال‌های پس از جنگ سرد، ما با طیفی از حکومت‌ها طرفیم که کاملا در میانه دموکراسی و اقتدارگرایی به ثبات رسیده‌اند و دیگر مطالعه این کشورها با نظریاتِ گذار به دموکراسی ممکن نیست. حاکمیت‌هایی که در کنار وجوه اقتداگرایانه دارای نهاد انتخابات و سایر نهادهای مدنی هم هستند. سه مسیر اصلی شکل‌گیری این نظام‌های دوگانه(hybried) را پژوهش‌گران علوم سیاسی به این شکل دسته بندی می‌نمایند:

۱.زوال یک حکومت اقتدارگرا
۲.سقوط یک حکومت اقتدارگرا
۳.زوال یک دموکراسی

♦کشورهای دارای نظام هیبریدی عمدتا کشورهای درگیر در موج سوم دموکراتیزاسیون هستند. آن‌ها بر خلاف کشورهای موج اول دموکراسی‌سازی که ساخت دولتی قوی و کشورهای موجِ‌دوم دموکراسی‌سازی پس از جنگ جهانی دوم که دارای اقتصاد پایدار بودند، فاقد دولتی قوی و دارای اقتصادی ضعیف و ناپایدار بوده‌اند. پژوهش‌ها نشان داده است که هیچ دموکراسی در جهان با تولید ناخالص داخلی سرانه ۶۰۵۵ دلار دچار فروپاشی و بازگشت از دموکراسی نشده‌است.

♦در ساختارهای هیبریدی انتخابات لزوما هیچ نسبتی با مساله گذار به دموکراسی ندارد و‌ در بسیاری از اوقات با سازوکارهایی از قبیل :

-توزیع کرسی و منابع بین نیروهای وفادار
-کانالیزه کردن اعتراض‌ها با حداقل هزینه
به تحکیم و تقویت اقتداگرایی کمک می‌نماید.
نادموکراسی‌ها در حقیقت پدیده‌ای به نام ناانتخابات را در خود جای داده‌اند.
در این مکتوب نکاتی را پیرامون ناانتخابات در نظام‌های هیبرید را با شما به‌اشتراک خواهم‌گذاشت.

♦اصل زمینه
اصل زمینه مهم‌ترین مساله‌ای است که با آن می‌توان انتخابات و کارکردهای متفاوتش در نظام‌های هیبریدی بررسی کرد. بدون فهم دقیقی از زمینه و بافتار نظم سیاسی و ساختاراجتماعی گزاره‌های در باب انتخابات کلی گویی‌های نامشخص و نامعلوم است.
یوناتان مورس پژوهش‌گر برجسته نظام‌های هیبرید به دو نکته اساسی در مورد انتخابات در این نظام‌ها اشاره می‌کند:
_ زمینه و بافتار هر کشور مشخص می‌نماید، که انتخابات در آن چه کارکردی دارد.
- برگزاری منظم انتخابات و بهبود شرایط رقابت لزوما امکانی برای گذار به دموکراسی نیست. در بسیاری از کشورها مثل مکزیک و پاراگوئه انتخابات و اقتدارگرایی به هم‌زیستی رسیده‌اند.
مشخصا تفاوت‌های جدی زمینه‌ای و بافتاری مسیرهای متفاوتی هم در باب حرکت احتمالی به سوی دموکراسی رقم زده است.
مورس سه مسیر متفاوت برای دموکراسی‌سازی پساجنگ سرد برمی‌شمرد:
کشورهای پساکمونیستی، مسیر آفریقایی و کشورهای خاورمیانه‌ای

♦کارکرد
در شرایطی که مساله کارکرد انتخابات در این نظام‌ها عمدتا به‌دلایل حیثیتی و تقابل‌های بی‌اساس واضح و روشن نیست. خوب است نگاهی به پژوهش‌هایی دقیق در بابِ‌کارکرد انتخابات در این ساختارها بیندازیم.
جنیفر گاندی و آلن لات اوکار در مقاله‌ای چهار کارکرد انتخابات در نظام‌های هیبرید را به این شرح عنوان می‌نمایند:
_ تقسیم کرسی‌های قدرت
_ اعطای قدرت محدود و دسترسی محدود و ایجاد تنش دائمی در جبهه مخالفان
_ گرفتن اطلاعات گسترده از فضای اجتماعی
_ کاهش اقدامات خشن و خیابانی
آن‌ها در این پژوهش اشاره می‌کنند که در اکثر موارد انتخابات موجب تقویت نهادهای دموکراتیک نمی‌شود و بلکه به تثبیت نظام اقتدارگرا منجر می‌شود...... / ایران فردا

?متن کامل:

https://cutt.ly/RepR3E1P

melimazhabi.com
✅@mellimazzhabi

Telegraph

🔴از امکان تا امتناع دموکراسی

***🔻***احسان شریف‌ثانوی @iranfardamag ***🔹***مقدمه من در این ماه‌ها درگیریِ جدی با مساله امکان یا عدم‌ِامکان دموکراسی‌سازی و تثبیت آن در ایران داشته‌ام. سعی نموده‌ام علاوه بر چارچوب‌های نظری و مطالعات پژوهشی\_تطبیقی نگاهی جدی به بافتار فرهنگی، ابعاد تاریخی، ژئوپولتیک…

⭕️ دورنمای انتخابات

✍ احسان شریف‌ثانوی

?پس از اعلام کاندیداهای تایید‌شده انتخابات ریاست جمهوری توسط شورای نگهبان، می‌توان تحلیلی دقیق‌تر از شرایط پیش‌رو بدست آورد. من در این مکتوب سعی دارم به زوایایی از مساله انتخابات نوری بیندازم که در این هیاهوی زنده‌باد ومرده‌بادها احتمالا زیاد به چشم نمی‌آیند. من از چهار زاویه نکات و تحلیل‌های خود را بیان خواهم‌کرد.

?نخست تلاشی برای دیدن انتخابات از منظر تصمیم‌گیران کلان خواهم‌داشت. سپس رویکرد جامعه را نه به عنوان یک کل واحد، بلکه به عنوان یک موجودیت سیال و‌ متکثر مد نظر خواهم‌داشت. در ادامه بازیگران فعال اصلاح‌گر وتحول‌خواه را به چالش خواهم‌کشید. و‌ در انتها تحلیل خود را از احتمالات اصلی طرح خواهم‌نمود. با ذکر این توضیح کلان که انتخابات به غیر از ظاهر عملیاتی و اجرایی، ماهیت معنایی و‌کارکردی دارد.

?ترکیب تایید‌شده کاندیداها به گمانم یک پیام واضح‌دارد. پیامی که الزاما این همانی با اراده تغییر در سیاست‌های کلان ندارد ولی بی‌توجه به وضعیت جامعه، روابط بین‌الملل و مساله مشروعیت هم قطعا نیست. مجددا برای حاکمیت رقابتی‌شدن انتخابات حتی در سطح غیر‌قابل مقایسه‌ای با مشابهت‌های تاریخی به گمان من موضوعیت دارد.

?جامعه متکثر و ظاهرا ناهمگون ما به گمانم خواسته‌های مشخص و نسبتا واحد خود را در اشکال مختلف به گوش حاکمیت رسانده‌است. من یک پیوستگی رفتاری بسیار مبارک در رفتار جامعه، در کنش‌ها و قالب‌های به ظاهر متعارض می‌بینم. جامعه زندگی‌خواه ما از هر دریچه و منظری که امکان بروز و حضور ماهیتی خودش را داشته، در این سال‌ها استفاده کرده‌است. از رای اعتراضی جدی به روحانی در ۹۶، تا جنبش‌های اعتراضی پیاپی سالهای ۹۶،۹۸ و ۱۴۰۱ می‌توان خروجی‌های یکسان جامعه‌شناختی گرفت: نارضایتی و تلاش برای تغییر.

?در بیش از ۲۰ سال گذشته هر جا که حضور و رفتار جمعی ممکن و معنامند بود، ایرانیان کنشی جمعی شکل دادند. در شرایط فعلی نگاه حداکثری جمعی ناممکن بودن امکان تغییر از معبر انتخابات است و من بسیار دور‌از ذهن می‌دانم که علی‌رغم همه فعل و انفعالات احتمالی تفاوت چشمگیری در این شیوه مواجهه بخش جدی از جامعه ایجاد شود.

?جامعه ایران ذاتاً جامعه خشونت‌گریز و صبوری است. بر مبنای انباشت تجربه‌های تاریخی، دیگر دنبال پروژه‌های دفعی و انقلابی نیست و ذات زندگی‌خواه فعلی‌اش با این ایده‌ها در تعارض است. ولی این به معنای دادن نمایندگی مجدد به عاملیت‌های بهبود‌خواه بی داشتن تصویری دقیق و ممکن از تغییر و پیشرفت هم نیست‌.

? متن کامل

ـــــــــــــــــــــــ 
#سیاست #انتخابات
#آفوریسم
#صدای_نوین_خراسان
@moshtaghivmahjoori
? @VoNoKh

Telegraph

پرسپکتیو انتخابات

***🔷***پرسپکتیو انتخابات ***🔹***احسان‌شریف‌ثانوی ***🔶***مقدمه پس از اعلام کاندیداهای تایید‌شده انتخابات ریاست جمهوری توسط شورای نگهبان،میتوان تحلیلی دقیق‌تر از شرایط پیش‌رو بدست آورد.من در این مکتوب سعی دارم به زوایایی از مساله انتخابات نوری بیندازم،که در این هیاهوی زنده‌باد…

باید از جامعه دفاع کرد*

✍احسان شریف ثانوی

♦رویداد انتخابات و رویکردهای متفاوت نیروهاو عاملیت‌های درگیر در آن،من را به این قطعیت رساند،که باید در باب جامعه سخن گفت. تازیانه‌های بیرحمانه و بی‌پایه‌ای که بر پیکره جامعه وارد میشود،محدود به هیچ نیرو و جریان سیاسی نیست.مدافعان شرکت در انتخابات با یک رویکرد اراده‌گرایانه ناشی از خطای شناختی مقصر اصلی بحرانها و مسائل عظیم فعلی و‌احتمالی آینده را جامعه و کنش جمعی‌اش برای عدم شرکت در انتخابات میبینند.

♦در آن سو مدافعین تحریم،کنش بخشی از جامعه را برای مشارکت در انتخابات را در تعارض با کشنهایی چون جنبش اجتماعی و حتی در خیانت نسبت به آن ارزیابی میکنند.در مرکز تحلیلهای رادیکال هر دو سو با یک نگاه اراده‌گرایانه جامعه با کنشهایش همیشه در سلب یا ایجاد وضعیت بحرانی متهم ردیف اول است.در این فضا عده‌ای جامعه را کوتاه‌مدت و فاقد حافظه تاریخی میبینند.

♦عده‌ای جامعه را منفعل و همیشه سرخورده میدانند.گروهی به جامعه بخاطر ندادن هزینه حمله مینمایند.و عده‌ای هم جامعه را صرفا وسیله‌ای برای نیل به هدف مطلوب خود میبینند.من در این فضا با تحلیلی جامعه‌شناختی از کنش‌‌های اجتماعی و تحلیلی تبار‌شناسانه از قدرت سیاسی به کمک چارچوب فکری ماکس وبر و میشل فوکو‌ به دفاع تمام قد از جامعه در شرایط فعلی خواهم پرداخت.البته دفاعی مستدل و گاها انتقادی.بدیهی است که جامعه در این مکتوب یک کل بهم پیوسته و یکدست نیست. / تحکیم ملت

?برای خواندن ادامه یادداشت روی لینک زیر کلیک نمایید.
https://telegra.ph/باید-از-جامعه-دفاع-کرد-06-12

melimazhabi.com
✅@mellimazzhabi

Telegraph

باید از جامعه دفاع کرد

***🔶***باید از جامعه دفاع کرد * ***🔶***احسان شریف ثانوی مقدمه رویداد انتخابات و رویکردهای متفاوت نیروها و عاملیت‌های درگیر در آن من را به این قطعیت رساند که باید در باب جامعه سخن گفت. تازیانه‌های بی‌رحمانه و بی‌پایه‌ای که بر پیکره‌ی جامعه وارد می‌شود محدود به هیچ نیرو…