صورت به سیلی سرخ می کردم
عمری دل آیینه آب افتاد
ردّ خزان را در رُخم دیدند
از صورتم وقتی نقاب افتاد

از پای بست این خانه ویران بود
سرمشق می کردم صبوری را
هر روز با رژ رنگ می کردم
بر صورتم لبخند زوری را

سرکش ، زیادی خواه ، نافرمان
من شهرهٔ دیوانگی بودم
سرکوب شد سرزندگی در من
سی سال حبس خانگی بودم

در فکرِ حبس تا ابد بودند
از صد، نود تا مرد بد بودند
آن ده نفر هم من یقین دارم
راه تظاهر را بلد بودند

کوتاه اگر می آمد این عاصی
کم عرصه بر او تنگ می آمد
گر راه می آمد کمی ، کمتر
بر پای لنگش سنگ می آمد

روزی عقاب از اوج می افتد
آهوی وحشی رام خواهد شد
حالا نه، اما این زنِ سرکش
بعد از وفات آرام خواهد شد

#فاطمه_اتحاد

@fateme_etehad

با صدای : #دکتر_مریم_شهرکی

خطر کردم ببازم پای تو دارو ندارم را
برای باختن چیدم خودم میز قمارم را

برای بار چندم سجده کردم هیچ یادم نیست
ببین حتی به شک انداختی رکعت شمارم را

خداوندم شدی ای کاش بگذارند این مردم
به حال خود دل لامذهب بی بند و بارم را

نمی ترسم که پشتم صفحه بگذارند باداباد
فدای عاشقی کردم چهل سال اعتبارم را

#فاطمه_اتحاد

@fateme_etehad

ما
را
شکار
کرد
و
بیفکند
و
برنداشت!

•خاقانی

صبرم کفاف یک قدم دوری نمی داد
او حرف ، از فرسنگ ها فرسنگ میزد

من داستان آن گل زردم که عمری ...
با خون دل رخساره اش را رنگ میزد

" آدم به آدم میرسد ما کوه بودیم "
یک پای این وصلت همیشه لنگ میزد

#فاطمه_اتحاد

@fateme_etehad

از لطفِ دشمنان قسم خورده در کمین
روزی هزار بار فقط می خورم زمین

#فاطمه_اتحاد

@fateme_etehad

نجیب زاده ی با آبروی بسته دهان
نخواه حرف دلم را نیاورم به زبان

چه قدر قورت دهم اشتیاق عشق تو را
چه قدر آب بریزم بر آتش هیجان

#فاطمه_اتحاد

@fateme_etehad