غمگین ترین مکان دنیا ، ته گالری و ته تلگرامه.

خواب کفایت نمی‌کنه ، من به کما نیاز دارم

تورو دیگه حتی نمیشه با دعانویسی ام برگردوند.?

بدنم زندست ولی من مُردم!

وقتی فرد مورد علاقه‌ـت تبدیل به یه ادم عادی برات میشه<

کله عمرم تاوان تورو دادم جریمه.

اگه از دهن بیفته این "دوستت دارم" و نرسه به گوش تو، اگه این حسِ در من شکل گرفته به پیش تو ابراز شدن نرسه و در عوض، بعنوان یک سوتفاهم عاطفی به دست فراموشی سپرده شه، اگه تراپیستت علت کشش بین مارو، نه یک عشقِ بی مقدمه، بلکه یک لغزش روانی زاده از زخمهای گذشته تعبیر کنه، اگه بدین نتیجه برسیم که اونقدرا هم از عهد قصه و شعر نیستیم، اگه بفهمیم که ما هم، یه خطای انسانی بی صدا، یه گناهِ یومیه، یه زوج شکست خورده ی دیگه و یه اشتباه اصلاح پذیر بودیم، اگه همه چیز برسه به انتها و حتا برای اعلام اینکه داره دیر میشه هم دیر بشه، اونوقت چی؟ بازم شعار، دروغ یا وعده ی عمل ناپذیری در چنته داری تا باهاش به پایان خوشی امیدوارم کنی که هیچ یک از قصه های ما، جنبه ی داشتنش رو نداره؟

با آدمای کیری بحث نمی‌کنم دیگه همین مجازات او را بس که من دیگر او را آنطور که می‌دیدم نمی‌بینم.

بد ترین دردا همونایین که ندارن زخم