در این مجموعه قصد داریم به کارل گوستاو یونگ، یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های روانشناسی، بپردازیم. با استفاده از کتاب "مقدمه‌ای بر شخصیت و روان‌درمانی" نوشته‌ی ژوزف ریچلاک، زندگی، نظریه‌های نوآورانه و رویکرد منحصربه‌فرد یونگ به روان انسان را بررسی خواهیم‌کرد.
با مرور کلی بر زندگی یونگ آغاز می‌کنیم؛ از دوران کودکی او که تحت تأثیر خانواده‌ای مذهبی و مطالعات کلاسیک شکل گرفت تا کارهای پیشگامانه‌اش در روانشناسی. همچنین، به رابطه پر فراز و نشیب او با زیگموند فروید و رویدادهای مهمی که منجر به توسعه‌ی روانشناسی تحلیلی او شد، خواهیم پرداخت. با درک زندگی و تجربیات یونگ، بینش‌های ارزشمندی در مورد ریشه‌ها و تکامل ایده‌های تأثیرگذار او به دست خواهیم‌آورد.

?متن کامل نوشته:
کلیک کنید.

?نسخه صوتی:
کست‌باکس | تلگرام

#یونگ

رَوا | روایتی روادارانه از روانشناسی دین
https://t.me/Ravaschool

?شمارو دعوت میکنیم به اولین رویداد سینمایی کوانتومی ایران در کافه کوانتوم سایکت?

??قراره روز چهارشنبه ۲۱ شهریور از ساعت ۱۵:۰۰ تا ۱۹:۰۰ اول با هم فیلم بازی تقلید رو ببینیم و بعد در یک فضای تعاملی با هم از دیدگاه فیزیک کوانتومی بهش بپردازیم و تمام سوالات شما رو بشنویم و بهش پاسخ بدیم.

✅حالا شاید برات سوال پیش بیاد: «چرا این فیلم؟»
*?برای اینکه به جوابت برسی وارد لینک زیر شو:*
https://psiket.com/quantumcafe

?لینک ثبت‌نام:
https://B2n.ir/b02801

〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
?@Psiket_Admin

پی‌نوشت: [1] Leeming, D. A., Madden, K., & Marlan, S. (Eds.). (2014). Encyclopedia of psychology and religion (pp. 827-830). Springer US. [2] David A. Leeming [3] James W. Jones [5] Tamil [6] Ramayana [7] Mahabharata [9] Zimbardo [10] Waller…

پی‌نوشت:
[1] Leeming, D. A., Madden, K., & Marlan, S. (Eds.). (2014). Encyclopedia of psychology and religion (pp. 827-830). Springer US.
[2] David A. Leeming
[3] James W. Jones
[5] Tamil
[6] Ramayana
[7] Mahabharata
[9] Zimbardo
[10] Waller
[11] Bandura
[12] Aum Shinrikyo
[13] Splitting
[14] Rene Girard
[15] Girard, R. (1977). Violence and the Sacred, trans. Patrick Gregory (Baltimore, 1977), 49.

از منظر بالینی، زمانی دین به خشونت می­‌انجامد که درون­مایه­‌های جهان­‌شمولِ [غالباً مثبتِ] دین، مانند تطهیر و پالایش نفس، یا میل به پیوستن به وجود قدسی و یا عطش انسان برای یافتن معنای شخصی و تغییر و تحول که همانا مشوق‌های باستانی انسان­‌ها برای کاوش­‌های روحی و تغییرات دینی بوده­‌اند، تحت‌­الشعاعِ انگیزه­‌های روان­شناختی مخربی همچون دوگانه­‌انگاری و تقسیم انسان­‌ها به دو گروه خیر مطلق و شر مطلق، یا میل انسان برای همانندجویی و پیوند با نهادهای استبدادی، قرار بگیرند. نتیجه اینکه، برای ارتکاب به خشونت دینی، نوعی پیش­‌شرط روان­شناختی لازم است. برخی از عواملی که می‌­توانند زنگ خطری باشند برای بروز خشونت از جانب گروه­‌هایی که خود را دینی می­‌نامند، از این دستند:
1) تجربه‌­ی شرم یا تحقیر شدید که ممکن است از جانب محیط بیرونی اعمال شده و توسط گروه تقویت شود و یا اینکه از درون خود گروه منشأ بگیرد.
2) تقسیم کردن مردم جهان به دو دسته­‌ی خیر مطلق و شر مطلق و اهریمن‌­انگاریِ گروه غیرخودی
3) باور به خدایی قهار و ستمگر یا داشتن رهبری با این ویژگی‌­ها
4) باور به اینکه شرط تطهیر، ریختن خونِ کفار است و
5) غالباً وجود نوعی از شیفتگی نسبت به خشونت.

رنه ژیرار[14] در کتابی با عنوانِ گویای "خشونت و امر مقدس[15] "توجیهی برای درهم­‌تنیدگی و ربط دین و خشونت ارائه می­‌کند و رابطه دین و خشونت را از منظری متفاوت می‌­نگرد. او معتقد است، گروه­‌ها و جوامع با ارائه­‌ی خشونت‌­های سمبلیک، سعی در کنترل خشونت و کاهش آن در محیط واقعی زندگی داشته‌­اند. ادعای ژیرار، مبتنی بر مباحث مردم شناختی و تاریخی است، هرچند او برای ادعاهای تاریخی خود شواهد کمی به دست می‌­دهد. تحلیل او از رابطه­‌ی دین و خشونت که می‌­تواند محل مناقشه باشد، از این قرار است: در اجتماعات قبیله‌­ای باستانی، میل به خشونت می­‌توانست تمام نظم اجتماعیِ موجود را تهدید کند. ژیرار می­‌گوید که تدبیر اجداد ما برای حل این بحران، گردهم­ایی تمام اعضای قبیله و هدایت تمام آن نیاز به خشونت­‌ورزی به یک شیء، شخص یا حیوان، قربانی، و طرد، تبعید یا کشتن آن بود. زمانی که قربانی تقدیم می­‌شد، تمام جامعه، حداقل برای مدتی کوتاه، دوباره به آرامش می­‌رسیدند. حال به این قربانی که آرامش و صلح را به قبیله بازگردانده بود، به چشم منجی و خداوند نگریسته می­‌شد.  قربانی و فداکاریِ آن به دلیل توانایی­‌اش در خاموش و محدود کردن خشونت‌­ورزی‌­های ویرانگر، شمه­‌ای از تقدس می­‌یافت؛ چرا که این قربانی بود که دوباره قبیله را یکپارچه می­کرد. این‌گونه بود که قربانی تقدیس و پرستش شد و مناسک دینی نیز شکل گرفتند. به باور ژیرار، دین مقدم بر آیین تقدیم قربانی نبود، بلکه به دنبال آن شکل گرفت. درواقع، دین برآمده از فعل قربانی کردن بود نه اینکه مراسم تقدیم قربانی، نوعی عمل دینی باشد.
اکنون، قربانی­‌کنندگان که همگی دستشان به خون قربانی آلوده شده بود، سوگند یاد می­‌کردند تا دیگر چندان خشونت نورزند که تنها با تقدیم قربانی بتوان آن را متوقف کرد. این­چنین بود که تابوهایی چون ممنوعیت قتل (مگر برای تقدیم قربانی) شکل گرفته و جاافتادند.اما لازم بود تا این فرایندِ قربانی کردن توضیح داده شود، وارد زبان و ادبیات شده و روایتی برای شرح این رسم، شکل بگیرد. اینگونه بود که اسطوره‌­ها پیدا شدند. بنابراین تمام رویه­‌های آیینی، انجام مراسم، تابوها و افسانه‌­ها، همگی برآمده از آن­چیزی هستند که ژیرار «ساز و کار تقدیم قربانی» می‌­نامید.
روان­شناسی دینِ جامع، باید روان­شناسی دین و خشونت را نیز دربر داشته‌باشد. فرایندهای روان­شناختی همچون شرم و تحقیر، دوپاره‌­سازی و داشتن نگرش سیاه-سفید نسبت به دنیا و ناتوانی در تحمل ویژگی‌­های متضاد، فرافکنی و بدنام‌­سازیِ دیگری، فارغ از دین، می­‌توانند منجر به خشونت شوند. تاریخ روان­شناسی دین نشان می­‌دهد که این فرایندها می‌­توانند خود را در قالب دینداری نیز نمایان سازند. با سر تعظیم فرود آوردن به نهاد دینی، گروه مذهبی یا آموزگاری مستبد، طردکننده و قهار، ممکن است برخی آیین‌­ها زمینه­‌ی افزایش احساس شرم و تحقیر را در پیروان خود  فراهم کنند که به­‌نوبه­‌ی خود اساسی‌­ترین علت برانگیزاننده­‌ی خشونت است. ترسیم چهره‌­ای آرمانی از فهم دینی یا رهبران مذهبی، پیش چشم پیروان منجر به آغاز فرایندهای روان­شناختیِ دوپاره­‌سازی و نگرش سیاه-سفید در این افراد می­‌شود. ارائه­‌ی این تعالیم به پیروان که برخی از افراد پست و حقیر، شیطان­‌صفت، شرور و مغضوب خدایند، منجر به بدنامیِ گروه دیگری و «به محاق­ رفتن اجتماعی» ایشان می­شود و می‌­تواند کشتارشان را ناچیز، قابل توجیه و حتی لازم نشان دهد. چنین است که خشونت­‌ورزی می‌تواند به برخی از دینداری‌ها پیوند بخورد. 

✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳

Veiled Reality: An Analysis of Present-Day Quantum Mechanical Concepts

Bernard D'espagnat

@ReligionandScience2021

?️۶- واقع گرایی مستور (Veiled reality ) دسپانیا (Bernard d’Espagnat): او این ایده را در کتاب Veiled Reality: An Analysis of Present-Day Quantum Mechanical Concepts معرفی کرده و در کتاب ترجمه شده او باعنوان "فیزیک و فلسفه" نیز به آن اشاره شده است. دسپانیا به خاطر طرح این ایده برنده جایزه تمپلتون ۱۹۹۶ شده است. مقاله امر احاطه‌کننده دکتر عبدالکریمی نیز بسیار به این رویکرد نزدیک است و خواندن چند باره ان توصیه می‌شود.
دسپانیا به این موارد توجه دارد:
قوانین پیش‌گویانه مشاهدتی مکانیک کوانتومی در بسیاری از حوزه‌ها کار می‌کند و هیچ تضادی بین آنها و نتایج مشاهدتی وجود ندارد.
قواعد فیزیک جهان‌شمول است.
چرا این قواعد وجود دارد و از کجا آمده است؟ پاسخ پوزیتیویست‌های منطقی آن است که سوال در اساس بی‌معناست چرا که پاسخ آن خارج از حیطه فیزیک می‌باشد. نوکانتی‌ها هم وجود واقعیت فی‌نفسه را انکار می‌کنند و باور دارند اشیا لنا (برای ما ) هستند و نه شی فی‌نفسه، پس از نظر آنها هم سوال اشتباه است. بسیاری از اتئیست‌ها هم درکی عرفی از موضوع دارند.
بر اساس ایده واقعیت مستور فیزیک نمی‌تواند توصیف واقعی از امر واقع باشد بلکه حداکثر توصیفی از امر تجربی است، می‌توان آن را واقعیت تجربی یا توصیفی نامید. ( Emprical reality یا Experimental reality). بر این اساس بین قوانین و پدیدارهای مشاهده شده توافق وجود دارد.

?ماهیت قوانین: قوانین در واقع تقارن‌ها هستند و کشف این تقارن‌ها کشف قوانین است. برای مثال قانون بقای انرژی یک تقارن است. در فرایند پیشرفت علم بخشی از تقارن‌ها (سیمتری‌ها ) به نفع تقارن‌های درجه بالاتر از بین می‌روند. برای نثال تکانه خطی یک کمیت پایسته است، انرژی نیز یک کمیت پایسته است، بر اساس نظریه نسبیت این دو را نمی‌توان جدای از هم دانست و تکانه خطی و انرژی توامان هستند و بنابراین تکانه خطی و انرژی روی هم رفته یک کمیت پایسته هستند.

?از دید دیس‌پانیا قوانین جهان باید نشآت گرفته از یک علیتی فراسوی علیت حاکم بر پدیدارها به وجود آمده باشد (Extended causality )، تاثیر امر واقعی که قوانین جهان را پدید می‌آورد، بر پدیدارها با روش‌های شناخته شده فیزیکی متفاوت است پس با هیچ روش علمی به آن نمی‌توان دست یافت. امر واقعی مجهول نیست بلکه مستور است یعنی مفهومی است که قابل ارتباط‌گیری است.
دلایل او عبارت است از تقدم وجود بر شناخت، something says no! ، براهین عدم معجزه (No miracle argument )، توافق‌های میان‌ذهنی (intersubjective agreement ).

در توصیف بعضی پدیده‌ها در فیزیک از مفهوم علیت عمودی (vertical causation ) استفاده می‌شود، در این جا نیز وضع مشابهی وجود دارد، چنین روابط علّی‌ای محکوم به شرایط علیت انیشیتینی نیست. هیچ پدیداری بدون امر واقعی یا واقعیت مستور امکان وجود نخواهد داشت و بدون آن هیچ ارتباطی بین پدیدارها نخواهد بود.

@ReligionandScience2021

همین فایل است.

《جهت آشنایی با کانال دکتر توسرکانی》