@odayeb
@nooram_man

زمستان، درخت ها، جاده های خالی و تو را هنوز دوست دارم.

بهترين سه ماه سال: دي، بهمن، اسفند

روت میشه بگی بمون؛ وقتی تو همه‌ی نگاهات یه برو پنهون شده؟

گفتم: تو حرف هام رو می فهمی و من همه چیزت رو دوست دارم.
گفت: من چیز زیادی نمی خواستم از این دنیا، جز معنایی برای ادامه دادن اما بزرگ ترین و قشنگ ترین رو بهم داد. تو رو؛ تو که برام قشنگ ترین معنای زندگی هستی.

هر شب پیش از خواب به خودم قول می‌دهم تا بیشتر بابت افرادی که در قلبم هستند مواظب باشم و با چشم‌هایم قرار می‌گذارم تا بیش از آنکه باید، چیزی را مقابل عزیزانم بیان نکنند.

ما میتونیم انتظاری از آدم ها نداشته باشیم، یعنی درستش این که از کسی و از چیزی غیر از خودت انتظار نداشته باشی. ولی عزیز من، توی روابط اینطوری نیست. تو باید انتظار داشته باشی. چون تو زمان هزینه کردی برای اون رابطه و وقتی یک‌ طرفه می‌شه تو میشکنی. قلبت شکسته می‌شه. چون دوست داشتی که این رابطه دو طرفه بود. چون تو اشتیاق و دوست داشتن رو خرج یک آدم کردی. تو قدم برداشتی و اون دوست/پارتنر/هرکسی نخواسته که قدمی برای اون پیشبرد اون رابطه برداره. میدونی چی‌میگم؟

تو شدی آشنای آشنا
در میان خیل بزرگی از غریبه های آشنا.

آدم با خیلی ها هم کلاس میشود.
آدم با خیلی ها همکار می‌شود.
یا همسفر مسیری شهری و تاکسی یا مترو...
یا هم صحبتی در صف نونوایی، فروشگاه و...
اما تنها و تنها با یک نفر "یکی "میشود
که اون آدم میشود همون "منِ تو" و "توِ من".

هوای صبح بوی تو می‌دهد، که طلوع صبح از روزنه‌ی نفس های تو است.