https://t.me/Nima_Orazani/1205

خب انگار ترامپ داره بودجه NIH رو هم کاهش میده. میگن که به تحقیقات پزشکی و علمی آسیب زیادی وارد میشه با این کار.

من اساساً اعتقاد ندارم که چیزی به نام «سیستم سرمایه‌داری» وجود داره؛ در این معنا که یک سیستمی هست با عاملیت و فاعلیت شیطانی و با دست‌های پشت پرده که همه چیز رو داره مدیریت می‌کنه. سیستم سرمایه‌داری یک سیستم خنثی است. چیزی شبیه به سیستم بانکی، سیستم آموزشی و...
‍
اما اگر منظور دوست‌مون و کسانی مثل ایشون از سیستم سرمایه‌داری، یک مشت مثلاً سرمایه‌دار و ثروتمند زالوصفت و متصل به قدرت هستند که از ثروت مردم ارتزاق می‌کنند، خب این اساساً ضد سرمایه‌داری است. این، هرچیزی است غیر از سرمایه‌داری رقابتی. به تعبیر میلتون فریدمن، از متفکران نئولیبرال: «آزادی وقتی متولد می‌شه که قدرت اقتصادی از قدرت سیاسی جدا می‌شه‌.»
‍‌
الیگارشی، کلپتوکراسی، مافیاسالاری، مرکانتیلیسم و سرمایه‌داری رفاقتی از اساس با سرمایه‌داری رقابتی متفاوت‌اند. سرمایه‌داری رقابتی در چارچوب بازار آزاد و حاکمیت قانون، هدف درخشان و ارزشمندی است که بیش از هر چیز دیگری میتونه سامان یک جامعه آزاد رو تشکیل بده کوچکترین فضیلت اخلاقی ای در رد و طرد سرمایه داری رقابتی وجود نداره

حتی اگر نقد فرهنگی و اخلاقی ای هم به جوامع سرمایه داری و صنعتی وارد باشه که هست این ایراد به نفس سرمایه داری و بازار نیست بازار و مکانیزم عرضه و تقاضا یک فرمه که بعید میدونم بتونید فرم و ساختار بهتری از اون برای تولید ثروت و تأمین نیازهای اقتصادی پیدا کنید محتوای این فرم رو افراد جامعه میسازند اگر به ابتذال و مصرف گرایی و سطحی گری نقدی دارید هیچ ایرادی نداره اما این نقد شما باید متوجه عناصر فرهنگی جامعه باشه

به نظرم اشتباهی که شمار زیادی از متفکران چپ نو و مکتب فرانکفورت و امثال آدورنو و مارکوزه درگیرش بودند این بود که نگاهشون به جامعه بیش از اندازه ساختاری و غیر اراده گرایانه بود میشود و میتوان و باید به نقدهای معتدل تر و غیر رادیکال تر و به تبع آن راه حلهای مسالمت آمیزتر برای عيوب جوامع مدرن اندیشید اما اگر هوس سقف شکافتن فلک را دارید نیم نگاهی به تاریخ قرن بیستم بیافکنید

[ از پیج محمد رجبی ]

یه مسئله ای هم که هست اینه که نمی‌شه با دانش امروز، سیاست‌مدارای اون زمان رو سرزنش کرد که چرا اون سیاست‌های اشتباه رو اجرا کردن. توی دهه ۷۰ میلادی، تفکرات چپ و سوسیالیستی توی دنیا به اوج رسیده بود و به خاطر اتفاقات جهانی ، خیلی از کشورها هم سیاست‌های کنترل…

جهت دسترسی راحت تر به شت پست های چنل بنده:

«« نقد و برسی کتاب »»

جنبش های مدنی - اریکا چنووث

نقدی به سرمایه داری و آزادی ـ فریدمن

کاندید ـ ولتر

تنهایی - لارس اسونسن

درباب حرف مفت - هری فرانکفورت

خشونت و نظم های اجتماعی

نظم و زوال سیاسی - فوکویاما:
[ ∆ ] , [ ∆ ] , [ ∆ ]

« مطالب متفرقه و قدیمی تر »

آسترولوژی

داستان های داروینی:
[ 1 ] , [ 2 ] , [ 3 ]

«« خاطرات بروکرات های زمان پهلوی »»

علینقی عالیخانی:
[ حوادث 15 خرداد ] , [ ∆ ] , [ ∆ , ∆ ] , [ صنعت خودروی ایران , ∆ ] , [ ∆ ] , [ ∆ ] , [ ∆ ] , [ ∆ ]

قاسم لاجوردی:
[ ∆ ] , [ ∆ ] , [ ∆ ]

عبدالمجید مجیدی

محمد یگانه

« قرارداد اجتماعی »

« خودکفایی »

« فرهنگ و توسعه »

« جمهوری vs سلطنت »

« نابرابری لزوما معنی فقر و بدبختی نمیده »

« افراد ثروتمند : خودساخته یا ارث برده »

« رشد اقتصادی در کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته »

« سرمایه‌داری و مصرف گرایی »

« تاریخ بنگلادش و پاکستان »
[ 1 ] , [ 2 ] , [ 3 ] , [ 4 ] , [ ∆ ] , [ 5 ]

« شیلی پینوشه »

« ممنوعیت الکل در آمریکا و بحث آزاد مواد و الکل »

« تجارت آزاد و مخالفانش »

هویدا اون زمان حتی دنبال این بود که بعضی از گران فروش ها رو اعدام بکنه

آخر سر هم حبیب الله ثابت سال 54 بخاطر «گران فروشی» تحت تعقیب دولت قرار میگیره و مجبور میشه از ایران بره

از 1971 تا 1975:

بعد از «جنگ آزادی‌بخش»، کشور به‌سرعت به سمت اقتدارگرایی و سوسیالیسم میره. حزب عوامی لیگ قدرت را در دست می‌گیره و شیخ مجیب‌الرحمن، بنیان‌گذار بنگلادش، در سال 1972 به عنوان نخست‌وزیر انتخاب میشه و رهبری کشور را به دست می‌گیره. در همین سال، قانون اساسی این کشور با سوگیری‌های سوسیالیستی و ناسیونالیستی نوشته میشه.
یکی از چالش‌های بزرگ حکومت بعد از جنگ این بود که مطالبات زیادی از طرف سازمان‌دهندگان که در مبارزه آزادی‌خواهانه شرکت داشتند یا از آن آسیب دیده بودند، برای دسترسی به رانت‌های حکومتی وجود داشت. بسیاری از این سازمان‌دهندگان مسلح بودند و قدرت اعمال خشونت بالایی داشتند و بنابراین برای بقای حکومت تهدید به حساب می‌آمدند و حکومت مجبور به دادن رانت به این افراد بود (فلسفه به وجود آمدن سهمیه‌ها برای مشاغل دولتی را باید در چنین شرایطی درک کرد).
از لحاظ اقتصادی، حکومت در این دوره کاملاً به سمت سوسیالیسم و برنامه‌ریزی مرکزی میره. تمام صنایع بزرگ و کوچک مصادره و ملی میشه به‌طوری که سهم حکومت از صنایع مدرن از 34 درصد به 92 درصد میرسه، دولت شروع به قیمت‌گذاری می‌کنه ، تعداد کارمندان دولت در همان سال اول از 450 هزار به 650 هزار نفر میرسونه و...
حاصل سیاست‌های اقتصادی دولت این شد که در سال 1974 کشور دچار قحطی بزرگی شد که با سیل و عوامل دیگر تشدید شد. قحطی منجر به مرگ حدود 1.5 میلیون نفر به دلیل گرسنگی و بیماری شد. ناتوانی دولت در مدیریت مؤثر بحران به افزایش نارضایتی و ناآرامی منجر شد.
در سال 1975، نخست‌وزیر مجیب، با وجود مخالفت‌های زیاد درون‌حزبی و خارج از اون، چهارمین متمم قانون اساسی را تصویب می‌کنه که طبق اون بنگلادش تبدیل به یک نظام ریاستی میشه و قدرت زیادی در دستان مجیب، که حالا رئیس‌جمهور شده بود، متمرکز میشه. این متمم همچنین تأسیس یک حزب ملی به نام BAKSAL (کارگران و دهقانان عوامی لیگ) را پیش‌بینی کرده بود که قدرت انحصاری برای ورود به فعالیت‌های سیاسی داشت و همه اعضای پارلمان و ریاست جمهوری باید به این حزب تعلق می‌داشتند. این حزب از حمایت جناح‌های نیرومند کمونیستی برخوردار بود. به‌طور خلاصه، کشور روزبه‌روز بیشتردبه سمت اقتدارگرایی تک حزبی می‌رفت. بسیاری از فداییان و خویشان مجیب به دلیل دزدی و مصونیت‌هایی که در برابر محدودیت‌های قانونی داشتند، بسیار منفور شده بودند.
در نهایت، چهار سال بعد از استقلال کشور، شیخ مجیب‌الرحمن و خانواده‌اش در یک کودتا در تاریخ 15 اوت 1975 ترور شدند (البته برخی نفرات از خانواده‌اش مثل دخترش شیخ حسینه زنده ماندند). بعد از کودتا، یک ضدکودتا به رهبری ژنرال خالد مشرف رخ داد و چهار روز بعد، در 7 نوامبر 1975، کودتای دیگری رخ داد که ژنرال ضیاالرحمان را به قدرت رساند.

#آذرخش_مکری

فایل صوتی بررسی کتاب #ترنس چهارشنبه ۲۲ فروردین ۱۴۰۳

جنسیت ما از کجا می‌آید؟

آیا به اعتقاد روانشناسان تکاملی در نهایت وزنه‌ی سنگینتر به ریشه‌های بیولوژی بازمی‌گردد یا اینکه نه ساختار فرهنگی و اجتماعی انسان و طرحواره‌های پیچیده فرهنگی می‌تواند دست بالاتر را داشته باشد