«امروز، وقتی من هرچه داشتم دادم و احساس کردم که تو هم داری بهترین بخشِ وجودت را می‌دهی، پِی بردم که بهترین بخشِ وجود تو دیگر برایم جالب نیست.»

«انسان ابداعِ دورانِ اخیر است؛ ابداعی که می‌توانیم شرط ببندیم مانند چهره‌ای ترسیم‌شده بر شنهای کناره‌ی دریا، محو خواهد شد.»

• میشل فوکو، الفاظ و اشیا ۱۹۶۶

«دیزنی‌لند بعنوان تخیّلی معرفی می‌شود تا با خیال راحت کاری کنند ما فکر کنیم بقیه‌ی چیزها واقعی هستند!»

• ژان بودریار، وانموده‌ها و وانمود ۱۹۸۱

‏«می‌گوید: یا رب، آخر سوختم. از این بنده چه می‌خواهی؟ فرمود: همین که می‌سوزی!»

• شمس تبریزی، مقالات

❞مارتین بوبر فیلسوفِ اتریشی عمیقاً بر این باور بود که چیزی به نام خداشناسی وجود ندارد: تنها می‌توان خدا را «خطاب» کرد، وگرنه خدا هرگز به «بیان» در نمی‌آید و «اندر زبان نگجد».❝

«در جهانی که موفقیت تنها فضیلت است، او تن به شکست داده بود.»

• جوزف هلر / تبصره‌ی ۲۲، ۱۹۶۱

«عشق سر فرودآوردنِ دو تنهایی است.»

• ‏از نامه‌های راینر ماریا ریلکه | آوریل ۱۹۰۴

«‏جهان سراسر تحت سلطه‌ی نیرویی است که الهی نیست، بلکه شیطانی است.»

• آرتور شوپنهاور، جهان همچون اراده و تصوّر ۱۸۱۸

«بعضی‌ها هستند که پیرهنِ سفید بر تنشان، لکّه‌ی رسوایی‌ست.»

• فئودور داستایوفسکی

به راجر واترز گفتن: توی مراسم یادبودت چه موسیقی‌ای ازت رو پخش کنیم؟
گفت: گور بابای پینک فلوید. دلم می‌خوام سمفونیِ پنجم از گوستاو مالر اجرا بشه.