؛╗══🕊✨ آئین زندگی✨🕊══╔

📚05. آئین زندگی- اعطیه موهوبی
🎙 استاد حفیظ‌ الله سلیمی
⏳ مدت: ۳۰ دقیقه و ۵۴ ثانیه
💾 حجم فایل: ۱۴.۱ ام‌بی

📢 در نشر این پیام الهی سهیم باشیم!
🌟 آئین زندگی؛ به انسان انسانیت
و به مسلمان موفقیت را نشان می‌دهد 🌟
؛╝═══•🌿✨🌟✨🌿•════╚

کیفیتِ شخصیتِ آدم‌هایی که باهاشون معاشرت می‌کنیم، تاثیر مستقیمی روی جنس افکار و نگاهمون داره.
با آدم‌هایی معاشرت کنید که سرشون به تنشون می‌ارزه.

قلبم، همانند پرنده‌ای‌ست در قفسی از جنس درد و آرزوهای بر باد رفته. پرنده‌ای که پرپر زدنش دیگر رمقی ندارد، اما هنوز هم چشم به آسمان دوخته است؛ آسمانی که روزی شاید در آن آزادانه پرواز کند. من، در حصار این روزگار تلخ، آرزوهایم را یکی‌یکی به خاک می‌سپارم، اما هنوز هم امیدوارم... هنوز هم صبورم.

لب‌هایم سکوت کرده‌اند، سکوتی که فریادهای خفته در سینه‌ام را پنهان می‌کند. گویی زبانم از بازگو کردن دردهایی که هر بار با واگویه‌شان تیزتر می‌شوند، عاجز مانده است. چگونه می‌توان زخمی را به زبان آورد که هر حرف از آن، خنجری بر قلب می‌نشاند؟

ما، نسلی سوخته‌ایم؛ نسلی که تاوان گناهانی را دادیم که هرگز مرتکبش نشدیم. بار سنگین اشتباهات کسانی را به دوش کشیدیم که حتی چهره‌شان را نمی‌شناسیم. ما در سکوت بزرگ شدیم، در میان خاکستر آرزوهای گمشده. جوانی‌مان را در میان دیوارهای بلند ناامیدی و خفقان به نظاره نشستیم، درحالی‌که صدای شکستن قلب‌هایمان در هیاهوی این جهان گم شد.

افغانستان برای ما دیگر تنها یک سرزمین نیست؛ اینجا قبرستانی‌ست برای قلب‌هایی که در اوج جوانی دفن شدند. قبرستانی که در آن، هر سنگ قبر به نام آرزویی حک شده که هرگز به حقیقت نپیوست. ما لبخند می‌زنیم... لبخندهایی که تنها نقابی بر چهره دردهای بی‌پایانمان است. ما قوی به نظر می‌آییم، استوار و بی‌تفاوت، اما شب که سر بر بالین می‌گذاریم، اشک‌هایمان بی‌صدا می‌ریزند و آه‌هایمان، آسمان را می‌شکافند.

ما آرزو کردیم... در خیال‌هایمان به دنبال روزهایی روشن دویدیم، اما در ازای هر امید، بهایی سنگین پرداختیم. ما زخم خوردیم و پیر شدیم، درحالی‌که هنوز در آغاز راه بودیم. جوانی‌مان را به بهای زندگی‌ای باختیم که هرگز آن‌طور که می‌خواستیم از آن سهمی نگرفتیم.

ما نسل خاکسترشده‌ایم؛ نسلی که در سکوت گریست، در تاریکی جنگید، و در ناامیدی امید را جست‌وجو کرد. اما با این همه درد، باز هم قلب‌هایمان هنوز می‌تپند. هنوز هم پرنده امید، در کنج قفس تنگ این روزگار، به پرواز فکر می‌کند. شاید روزی برسد... روزی که در آن اشک‌هایمان از سر شوق جاری شود و لبخندهایمان از عمق جان برخیزد. روزی که قلب‌های خسته‌مان دوباره طعم آزادی را بچشند.

شاید این شب طولانی به پایان برسد، و ما به طلوعی برسیم که دیگر در آن، پرنده‌ای در قفس نباشد، و آرزویی بر باد نرود.

#صبریه✍

_اللّہ‌لِقلوبناضياءًونورًا ?_

خدابرای‌قلبهایمان‌روشنی‌ونوراست? ✨**

زن سالخورده ای میگوید ?

سه تا پسر دارم که همه ی آنها ازدواج کرده اند .روزی به دیدن پسر بزرگتر رفتم وقصدم این بود که شب نزد او بمانم ؛ صبح از همسرش ( عروسم) خواستم برایم آب وضو بیاورد .. وضو ساخته ونماز خواندم وآب باقی مانده را بر بستره ای که شب برآن خوابیده بودم ریختم ؛ هنگامیکه عروسم چایی آورد به او گفتم : دخترم ! این وضع بزرگسالان است .. دیشب بر فراشم ادرار کردم .
او برافروخته شد وکلمات بسیار زشتی را نثار من کرد ودستورم داد تا آنجا را شسته وسپس خشک نمایم ..
باتظاهر خشمم را فرو بردم وبستره را شسته وخشک کردم ..
شب بعد به خانه پسر دوم رفتم وعین همان کار را تکرار نمودم... واکنش عروس دوم نیزمشابه واکنش عروس اول بود . وقتی با شوهرش درموردبرخورد زنش حرف زدم عکس العملی ازخود نشان نداد ..
سرانجام نوبت به پسر کوچکتر رسید وهمان کاری را که در خانه دوتا برادرش انجام داده بودم اینجا نیز انجام دادم . صبحگاه وقتی که عروسم چایی آورد گفتم : دخترم ! متاسفانه دیشب بر فراشم ادرار کردم . و اوگفت : مادرجان هیچ اشکالی ندارد . همه ی افراد مسن این وضعیت را دارند ؛ ما هم درسن خردسالی بر لباس وبدن شما ادرار میکردیم .. سپس بر خاست و آنجا راشست وخشک نمود .
آنگاه من به عروسم گفتم :
دخترم ! من دوستی دارم که مقداری پول به من داده تا برایش النگو وجواهرات بخرم ، اما من سایز دستش را نمیدانم ولی سایز دست او اندازه سایز دست توست ؛ بنابراین سایز خودت را بده تا برایش بخرم ..
سپس پیرزن ثروتمند به بازار رفت وبا همه پولش طلا وزیور آلات خرید وروزی هرسه فرزند را به همراه همسرانشان به خانه اش دعوت نمود .. طلاها را درآورد وبه آنها گفت : درآن شبها برفراش آب ریخته ام واصلا ادراری در کار نبوده است .. و طلاها را در دست عروس کوچکترش گذاشت وگفت : این همان دختری است که من بزودی نزد او پناه می برم و باقیمانده عمرم را در کنارش خواهم گذراند .
در این لحظه پسرهای اولی ودومی سرگیجه شدند وازرفتار خود پشیمان گشتند .
مادر به آنها گفت : نتیجه عمل تان را خواهید دید وقطعا فرزندان شما نیز باشما چنین رفتار خواهند کرد . ولی برادر کوچکتر شمامحفوظ خواهد ماند وبا خوشحالی پروردگارش را ملاقات خواهد کرد ؛ واین همان چیزی است که زنانتان شما را از آن محروم کردند ، زیرا شما به آنان آموزش نداده اید که مادر چه گوهر ارزشمندی است ؟
اگر مطالعه کردید لایک کنید

پرواز میکنم برای طلوعی دوباره...??

??

" وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ "

«الشعراء/٨٠»

در دل قفسی از آرزوهایم، که هیچ‌گاه گشوده نشد،
حسرتِ پرواز، به بال‌هایی که در هم شکسته شدند.
پریشانم، در میان این همه محدودیت و سکوت،
تمامی آرزوهایم، در دل شب گم شده‌اند و هیچکس نمی‌داند.
در میان خستگی‌ها، در میان دردهای بی‌پایان،
دلم همچنان به فردا می‌اندیشد، به روزهایی که هنوز نیامده‌اند.
حتی وقتی همه چیز تاریک به نظر می‌آید،
هنوز در خود نوری دارم که هرگز خاموش نمی‌شود.
آری، در این دل شکسته، در این سرزمینِ محدود،
امید مانند درختی ریشه در عمق قلبم دارد،
و می‌دانم که هر شب پایان می‌یابد و صبحی تازه در راه است.
حتی اگر لحظاتم پر از درد و ناکامی باشد،
از پا نمی‌افتم؛ چون فردا، شاید بهتر از امروز باشد.

#صبریه✍

✅ صبر کردن آنقدر کار سختیه،که خداوند چند تا پیغمبر فرستاد تا #صبر کردن به مردم یاد بده ❤️

ایوب ?صبر در بیماری
یعقوب?صبر در فراق
نوح ?صبر بر اولاد بد
لوط ?صبر بر همسر بد
موسی ?صبر بر مردم نفهم
عیسی ?صبر  بر عالمان بدون عمل و... 

ولی لذتش اینجاست که خود خدا میگه

?(إِنَّ اللهَ مَعَ الصَّابِرِينَ)  (انفال /٤٦)
✨همانا خداوند با صابران است!!

#گرچه درد میرسد به استخوان ما_اما صبر به قامت بلند آرزوست...