۱۹۸

کلمات باید سر ریز بشن تا بتونم بنویسم...

آقام وقتی درد داشت زیر لب برای خودش گاگریو میخوند...همون ارتعاش نفس باعث میشد که برای لحظه‌ای آروم بشه.

تاریخ در مورد کلیات می‌گوید، هیچوقت نمی‌گوید که در فلان قرن و فلان سال و فلان روز، چقدر قهرمانی دور افتاده از وطن دلتنگ برگشتن بود ولی عصر همانروز از تاریخ برای همیشه حذف شد.

هر لـحظـه كه تســلـيـمـم در كارگه تقدير آرامتر از آهو ،بي بـــــــاك تر از شيــــــرم هر لحظه كه مي كوشم در كار كنم تدبير رنـج از پي رنـــج آيد ،زنجيـر پي زنجيـر

هر لـحظـه كه تســلـيـمـم در كارگه تقدير
آرامتر از آهو ،بي بـــــــاك تر از شيــــــرم
هر لحظه كه مي كوشم در كار كنم تدبير
رنـج از پي رنـــج آيد ،زنجيـر پي زنجيـر

امروز چه خوب گفته بود: تنها یک چیز را بیشتر از تو دوست دارم، اینکه دوستت دارم.
تولدت مبارک

مصیبت مثل پا‌ درد عمه بلقیس است. اولش آه و ناله دارد، بعد می‌شود مونس آدم...

امروز نشستم "در دنیای تو ساعت چند است" رو تماشا کردم، هر چقدر هم دیالوگ های قشنگ می‌گفت، از استاکر بودن کاراکتر فرهاد کم‌ نمیکرد. خودش رد فلگ بود...

چقدر دلم میخواد که بتونم مشورت کنم