ولی اون لحظه ای که یه نفر واقعا از چشمت میفته و میفهمی حق با بقیه بوده!

توی فیلم "بر دروازه ابدیت" ، یه جایی توی آسایشگاه از ون‌گوگ پرسیده میشه که به چه دلیل به خودت میگی نقاش؟ هیچ کس تو رو نمی‌شناسه یا حتی نقاشی‌هات رو نمیخره
میگه " شاید خدا من رو برای نسل های بعد و آدم هایی که هنوز به دنیا نیومدن، نقاش خلق کرده "
گاهی مشکل از زمان و مکانه، نه خود آدم.

ولی ترکیب یه overthinker با یه حس ششم قوی ...

توانایی ترک‌کردن هرچیزیو توو اوج خواستنش داری؟

@mrordibeheshti

آدم درست توی زمان اشتباه و آدم اشتباه توی زمان درست واقعا بده،
اما بدتر از اینا اینه که هم آدمش درست باشه هم زمانش
ولی نشه، هرچی هم بگردی دلیل نشدنش رو پیدا نکنی

یه وقتایی یه قدم باید بیای عقب
ببینی اونایی که با جون و دل هواشونو داشتی واقعا کجای زندگیت وایسادن

وقتی به یه درجه از درک کردن خودت برسی،
می‌فهمی دیگه لازم نیست آدم خوبه‌ی زندگی همه باشی
وظیفه نداری سلامت روانِ نداشته‌ی بقیه رو درمان کنی
اون موقع دیگه خیلی راحت‌تر می‌تونی هرچیز و هرکسی که توی زندگیت اضافست رو حذف کنی
مهربون بودن با بقیه قشنگه،
ولی قبلش باید یاد بگیری با خودت مهربون باشی

من به شدت به این جمله اعتقاد دارم که،
"یک آدم رو دو بار پیدا نمی‌کنی،
حتی در همان آدم"
پس اگه آدمی توی هر نقطه ای از زندگیت تموم شد، دیگه دنبالش نگرد، رهاش کن

و در نهایت زندگی چیزی نیست جز جست‌و‌جو در چیزهایی که دوستشان داری ...