سمت من اگه میای «پناه» باش من تمام عمرمو پناه دیگران بودم و خسته‌ام.

‏به من بی‌محلی نکن من آب از سرم گذشته، سلامت باتری گوشیم ۷۸ درصده.

امیدوارم وضعم جوری بشه که بهم اشاره کنن و بگن: خدایا، نمازاتم بده این بخونه.

اینکه دوسش داری ولی دیگه نمیخوایش ، قدرتمندانه ترین و غم انگیز ترین تصمیمه.. :)

‏تا میام بغل اسم یکی قلب بزارم هرکاری میکنه ازین کار منصرف شم

جدی من نباید وابسته به هیچ آدمی بشم، کوچیکترین بی توجهی میتونه نابود و افسردم کنه.

از لحاظ روحی احساس می‌کنم زیر آوار موندم. کسی صدامو نمی‌شنوه. دیگه امیدی به نجات پیدا کردن ندارم و خیره شدم به سنگایی که ریخته روم.

حالم زیاد تعریفی نداره
مگه میشه اشکام روت تاثیری نزاره
خواب تو مستی تعبیری نداره:)

من میگم ناراحت نشدم ولی کم حرف میشم .

حالا من شعور ندارم وویس میدم، تو چرا با وویس جواب میدی؟