دم خروس تفکیکیان یا قسم‌هایی که می‌خورند...

تقریرات یا مناصب النبي، تقریر دروس اعتقادی میرزا مهدی اصفهانی توسط شیخ محمود حلبی است که بعد از تقریر به رؤیت و تأیید میرزا رسیده و وی مطالبی را به خط خود حذف و اضافه کرده است.
چنانکه پیش‌تر نیز ذکر شد فرزند میرزا، این کتاب را یکی از کتب مهم در فهم مبانی اعتقادی میرزا معرفی کرده‌اند.

در جلسه مناظره آقای میلانی با تفکیکیان، زمانی که بحث بر سر این کتاب رسید کسانی مانند آقای بیابانی اعلام کردند هر کس محتوای تقریرات را نپذیرد توحیدش اشکال دارد. کسانی مانند آقای برنجکار نیز بعضا ادعا می‌کردند میرزا از آن کتاب برگشته است! و بعضا نیز تمام قد از همان کتاب که ادعا می‌کردند میرزا از آن برگشته و قبولش ندارد دفاع می‌کردند!
و در نهایت به آقای میلانی اشکال کردند که شما حق نداشتید نسخه خطی این کتاب را بگیرید و مطالعه و پخش کنید، چون اصلا خود طرفداران میرزا و تفکیک کاری به این کتاب ندارند و اصلا اینها مخفی و از یاد رفته بود ولی شما آن را پخش کردید وگرنه من که حدود بیست سال است در بین این آقایان هستم هنوز اجازه خواندن این کتاب را ندارم.

به امثال آقای برنجکار گوییم:
سالیان درازی است که انجمنی‌ها همین کتاب را پخش و محتوای آن را ترویج می‌کنند پس یا صرفا در شما استعدادی ندیده‌اند که اجازه مطالعه آن را نمی‌دهند یا شما مطلب را جهت حفظ مکتب باطل‌تان وارونه می‌کنید.
وگرنه کتاب حاضر برای چه کسی ترجمه و حتی اعراب‌گذاری شده است؟ برای امثال شما که به قول خودتان بیست سال است درون این مکتب هستید یا برای مبتدی‌های بیچاره که قبل از یادگیری زبان عربی این کتاب را برایشان ترجمه نیز کرده‌اند؟

https://t.me/tafkik/2723

بررسی ادعایی درباره استرآبادی در
درس خارج!کلام آقای محمدتقی سبحانی:

https://t.me/kalam_shia/749

ازلی و ابدی بودن نور علم و وجود! از منظر مکتب تفکیک همچون عرفا و صوفیه و باورمندان به حکمت صدرا، ماهیات، همگی ذاتا فاقد هرگونه تعین و وجود و کمال‌اند و ذاتا ظلمانی‌الذات‌اند و حتی بعد از تنور به نور هستی نیز هرگز از آن ظلمت ذاتی و عدم اصلی خود خارج نشده ازلا…

ازلی و ابدی بودن نور علم و وجود!

از منظر مکتب تفکیک همچون عرفا و صوفیه و باورمندان به حکمت صدرا، ماهیات، همگی ذاتا فاقد هرگونه تعین و وجود و کمال‌اند و ذاتا ظلمانی‌الذات‌اند و حتی بعد از تنور به نور هستی نیز هرگز از آن ظلمت ذاتی و عدم اصلی خود خارج نشده ازلا و ابدا ما شمت رائحة الوجود بسان امواج دریا که هیچگاه حقیقتا عین آب نبوده و هماره در ظلمت نیستی خود باقی و برقرارند...
" ...ذات من فقیر محض است، هیچ کمالی را از خودش ندارد و وقتی هم مالک یک کمال می‌شود، ذاتش تغییر نمی‌کند. در واقع فقط یک ویژگی را می‌توانیم ذاتی " من" بدانیم و آن این است که هیچ از خود ندارم و این همان است که به فقر ذاتی یا ظلمت ذاتی ماهیات تعبیر می‌کنیم..." ( کتاب توحید، دفتر اول، بنی هاشمی ص ۳۳)

مولف کتاب در مقام بیان وحدت شخصیه هستی، خود را با یک سوال مهم مواجه می‌بیند. اگر ملاک نیاز و فقر، ماهیت ظلمانی است؛ حقائق نوری مثل نور علم و وجود تکلیفشان چه می‌شود؟ آنها هم نیازمند و محتاج‌اند؟ وجدان میرزا چه می‌یابد؟

" اکنون می‌خواهیم درباره همین کمالات، قدری تامل وجدانی نماییم. کمالاتی همچون نور علم، قدرت و وجود چه سنخی دارند؟ اگر کمالات آنها به خودشان است چگونه می‌توانیم آنها را مصنوع بدانیم؟ ...نور علم بر خلاف عالم و معلوم که ظلمانی‌الذات هستند، نوری الذات است. یعنی ذات علم همان روشنایی است. نظیر همین بیان را می‌توانیم نسبت به کمال وجود مطرح کنیم. آیا وجود هم مثل ماهیت، ظلمانی‌الذات است یا اینکه مثل نور علم، خود عین کمال است؟ .." ( همان صص۳۶- ۳۷ با اندکی تصرف)

معلوم است که وجود عین وجود است و بالنتیجه سنخ چنین کمالاتی (نور علم و وجود) فقیر و محتاج به جعل و خلق نیستند و قهرا هر آنچه فقیر نیست، ممکن نبوده و ذاتش از او قابل سلب نیست یعنی علم هرگز لاعلم و وجود لا وجود نخواهد شد ازلا و ابدا و این هم مناط وجوب وجود و بی‌نیازی از صانع است.
و برای همین است که نور علم و وجود" له المثل الاعلی" و منزه از مخلوقیت و حدوث و فانی در صقع ربوبی و باقی به بقای الهی است نه به ابقاء او

از این روشن‌تر مقدور نبود اصالت وجود ملاصدرا و اختفای ازلی ابدی ماهیات و اعیان ثابته در ظل وجود، بیان گردد.
این اسرار که سالک بعد از سال‌ها درس و بحث و ریاضت در گوشه خانقاه یا مدرس برخی حوزه‌ها شیر فهمش می‌شود اگر مستعد باشد، در همان کتاب اول مکتب تفکیک، به عنوان حقیقتی وجدانی تعلیم داده می‌شود.

‌
توضیح بیشتر درباره اصطلاح نور علم در آموزه‌های مکتب تفکیک:
https://t.me/tafkik2/209896

استاد محمدی

Telegram

حسین محمدی in نقد و بررسی مکتب تفکیک

قرار شد قسمت های مظلومیت علم را بررسی کنیم اگر تعجب کردید جا دارد !! بسیار خوب در قسمت ششم که شما متنی را در مورد ان گذاشتید کلیپ اقای بیابانی را بنده می گذارم ! بعد عکس صفحه ای را که اقای بیابانی در مورد ان صحبت می کند و می گوید که تقطیع شده ! و بعد متنی…

ادعای تقطیع
بررسی یکی از کلیپ‌های آقای بیابانی که در آن ادعا می‌کند آقای میلانی در بحث جعل وجود عبارت میرزا مهدی اصفهانی را تقطیع مخل کرده است:

https://t.me/tafkik2/209896

Telegram

حسین محمدی in نقد و بررسی مکتب تفکیک

قرار شد قسمت های مظلومیت علم را بررسی کنیم اگر تعجب کردید جا دارد !! بسیار خوب در قسمت ششم که شما متنی را در مورد ان گذاشتید کلیپ اقای بیابانی را بنده می گذارم ! بعد عکس صفحه ای را که اقای بیابانی در مورد ان صحبت می کند و می گوید که تقطیع شده ! و بعد متنی…

.

خلاصه پاسخ تفکیکیان( که کامل آنرا میتوانید در تصویر مشاهده کنید) چنین است:

• میرزا سخن فلاسفه در بحث ماهیت را شرک میداند.
• میرزا الماهیة ما شمت رائحة الوجود را باطل میداند.
• میرزا الماهیة من حیث هی لیست الا هی را باطل میداند.

?به ترتیب نکاتی تحلیل و بررسی این مطالب عرض میکنیم:

1- آنچه میرزا _تحت عنوان شیئیت ماهوی_ مخالف آن است این می باشد که مخلوقات را حقایقی بدانیم که نسبت به وجود و عدم لااقتضا اند و نیازمند علتی می باشند که وجودشان بر عدمشان ترجیح یابد و موجود شوند و مخالفت با این معنا از ماهیت نه تنها به معنای مخالفت با فلسفه و عرفان نیست بلکه کاملا مطابق مبانی اصالت وجودیان و وحدت وجودیان است! توضیح مختصر مطلب اینکه کسی میتواند اشیا را حقایقی قابل وجود و عدم و لااقتضا نسبت به آندو و نیازمند به علت برای موجود شدن بداند_ که قائل به کثرت موجودات باشد ولی بنابر مکتب اصالت وجود و وحدت وجود که وجود را منحصر در واحد شخصی و ماسوای آنرا چیزهایی میدانند که بویی از وجود نبرده اند، این سخن موضوعا منتفی است.

جناب مطهری به درستی به این نکته اشاره کرده و می فرمایند:

« فرض قدما روی این بود که ... ماهیت نسبت به اینکه در واقع موجود باشد یا نباشد لا اقتضاست یعنی ماهیت نمی‌تواند به خودی خود موجود یا معدوم باشد بلکه موجود بودن یا معدوم بودن واقعی و حقیقی ماهیت تابع علت خارجی است که او را به وجود آورده یا معدوم نموده است ... ولی بنا بر اصالت وجود برای همیشه از این فرض باید دست کشید  .../ اصول فلسفه و روش رئالیسم؛ ج3؛ ص109».

بر این اساس، فلاسفه وحدت وجودی و بالتبع میرزا، مخالف ماهیت به معنای فوق هستند ولی ماهیات بودن ما سوی الله، _ بدین معنا که آنها تعینیات و اعراض عارضه بر ذات احدیت اند و شیئیت نفسی در عرض وجود خداوند ندارند_ کاملا مورد تایید آنهاست:

ان من الموجود ما لیس له استقلال نفسی بوجه من الوجوه ...الوجود الرابط ... لا نفس له ... الوجودات الممکنة روابط بالنسبة الی الوجود الحق جلت عظمته / اسفار ج1؛ ص327 حاشیه طباطبایی

میرزای اصفهانی هم وجود را منحصر در خداوند دانسته و ماسوای او را ماهیات میداند:

الوجود ... منحصر في الله تعالي فهو الازل والابد وما سواه ماهيات/ تقریرات؛ ص114

و از سوی دیگر، شیئیت نفسی ما سوی الله را انکار کرده و مینویسد:

ان حیث ذات خلقه لیس الا الکینونة به ... و انه لیس حقیقة ذواتهم لانه ‌لا شیئیة لهم فی انفسهم/ معارف القرآن؛ مخطوط

در نتیجه مدعا و نقد استاد میلانی به قوت خود باقی است و حضرات تفکیکی در فهم مراد میرزا _ و اینکه ماهیات را به چه معنا منکر و به چه معنا قبول دارد_ به خطا رفته اند و لله الحمد.

2- ادعای دوم هم سخنی گزاف است و میرزا ما سوی الله را ظل خداوند دانسته و گفته است:

( کائنات ... ظل اند/ معرفت نفس یگانه؛ ص360)

و در معنای ظل هم میگوید:
در حقیقت وجود، نخواهد شد که چیز دیگری موجود باشد، در نور شمس وجود، وجود دیگری موجود نمیشود و الا اجتماع نقیضین میشود. نه وجود میشود گفت نه عدم ... در نور وجود چیزی موجود نمیشود چون صمدی است. پس [روح و تمام مخلوقات] در چیست؟ در ظلال است و بیانش این است که اگر تو در آفتاب بایستی آیا ظل و سایه تو چیست؟ حقیقت او چیست؟ ظل به تو است و الا ما شمّت رائحة الوجود .../ همان؛ 334-335».

و در جای دیگر هم تصریح میکند ماهیات همان اظله هستند:

اما مسئلة الخالق و المخلوق ... ان الماهیات ... یعبر عنها فی لسان الشرع بالاظلة/ تقریرات؛ ص66

در نتیجه در نظر او، مخلوقات همان اظله _ یا همان ماهیات_ هستند که ما شمت رائحة الوجود! و این نیز عینا قول فلاسفه است: الماهيات ما شمت رائحة الوجود/ اسفار375/6]

3- درباره ادعای سوم هم به ذکر سخن شیخ محمود حلبی اکتفا میکنیم که فرموده:

«فلاسفه میگویند در یکی از تاملات عقلی معلوم میشود که ماهیت لیس بوجود و لا عدم و هی هی، این حرفشان درست است که الماهیة من حیث هی لیست الا هی، لا موجودة و لا معدومة/ معارف الهیه؛764».

فرزند میرزا هم درباره شیخ محمود و معارف الهیه او میگوید:

«مهم ترینِ شاگردان میرزا، محمود حلبی بود. سه کتاب داشت ...‌ و معارف الهیه ... تمام نوشته‌های ایشان را مرحوم والدم، میرزا مهدی اصفهانی دیده بود. گاهی فقط یک کلمه از کتاب را خط زده و تصحیح کرده است. خود شیخ محمود حلبی می‌گفت:نوشته‌هایم را برای تصحیح شب جمعه به میرزا می‌دادم و صبح شنبه آنها را به من تحویل می‌داد/ کلیک کنید».

? با توجه به مطالب فوق، قضاوت درباره اعتبار پاسخ های تفکیکیان را به شما میسپاریم.

@Aghlyavaran

نقد قبلی