دوباره تنها میشوی
تنها میخوابی
تنها غذا میخوری
و تنها میمیری...
زندگی چیزی نیست
جز روایت دویدن های مداوم
و شادی های کوتاه
و غم های عمیق

و در نهایت آدما به قشنگی حرفاشون نیستن.

چیه این آدمیزاد یهو دلش میخواد عزیز دل یکی باشه.

‏آنچه را که عاشقانه دوست می‌داری، بیاب و بگذار تو را بُکشد.

‏وقتی کسی به تنهایی عادت کرد به همه چیز عادت می‌کند.

باب اسفنجی: اختاپوس تو چرا انقدر خنثی ای؟
اختاپوس: چون تنهایی خوشحال شدم
تنهایی ناراحت شدم
تنهایی تحمل کردم
و دیگه عادت کردم

و من الان قدرت تشخیصم یجور گرفته شده که نمیدونم کدومم.
حالم بهم میخوره وقتی یه عمر به ادمایی شبیه به خودم کمک میکردم و الان خودم نمیدونم باید چیکار کنم
تفاوت من با اون ادما اینه که اونا کمک میخواستن ولی من نمیخوام.
حالم بهم میخوره وقتی یه جمله جوری اذیتم میکنه که فرقی نمیکنه کجا فقط میخوام بغضشو بشکونم اما توانشو ندارم.
انقدر ناتوان و بدبخت دیده میشم که استادم سر کلاس میگه برو پایین یه هوا بخور بیا بالا.
با خدا لجم
بدجورم لجم
هرچی فکرشو میکنم ببینم شاید کاری کردم ک بد باشه هیچی به مغزِ پر از اشغالم نمیرسه و همچنان همه‌ی اینارو ناحقی میدونم
بی عدالتی...
چیزی که کل زندگیم باهاش دستو پنجه نرم میکردم...
تا حالا شده یجور خودتو دوست داشته باشی که از خودت بدت بیاد؟ نمیدونم به هر حال من تو این وضعیتم
انقدر دارم نمیفهمم که چیکار میکنم، که حتی وقتی بیان میکنم حالم اوکی نیست و بقیه سعی میکنن بخندونن منو، خیلی مضحک و مسخره به نظرم میاد.
کی انقدر ناسپاس شدم؟
بعید بود از من.
وقتایی که میان میگن که خانواده هاشون منو میشناسن و حالمو پرسیدن فقط میخوام جیغ بزنم که: خوبم منو به کسی معرفی نکنید بخدا خوبم، تعریفم نکنید موضوع جذابی نیستم، اینا باعث خجالتم میشه بخدا، اصلا بهم بخندید چون مسخره‌ام، اصلا ایگنورم کنید، فقط دل نسوزونید برام که بذر نفرتو آب میدید
نه نفرت از شماها...نفرت از اونی که باعثِ اینهمه توجهِ بیخودی شد.
نفرت از کسی که توجهشو نداد و توجه بقیه رو بهم جلب کرد
به جهنم که اشکم در نمیاد
به جهنم که سر کلاس حالم بد شد و کل مدت تو خونه خودمو دعوا کردم
به جهنم که هیچوقت نبودی
به جهنم ک چشمم درد میکنه
به جهنم ک دستام زخمه
به جهنم که نفس میکشی
به جهنم که اونی که همیشه میخواستی نبودم
به جهنم که نفهمیدیم
به جهنم که اشتهامو از دست دادم
به جهنم که نفسمو گرفتی
به جهنم که همیشه مشکل منم
به جهنم که همیشه مقصر منم
به جهنم که زندگیمو گرفتی
میون اینهمه به جهنم ... یه چیز به جهنم نیست...
اینکه خجالتی بهم دادی که نمیتونم تو چشمای ادمای اطرافم نگاه کنم.
با اینکه حتی اینم تقصیر من نیست.

سیگار کشیدن اینجوریه که حتی اگه بهت بگن یه نخ دیگه بکشی میمیری، همون لحظه یه نخ روشن میکنی و میگی ای بابا بد شد که اشکال نداره میچسبه..

ولی بابا جدی گفتم.
من تنها چیزی که الان دارم تایم خوابمه
بقیه چیزا، هیچکدومشون برای من نیستن!
یعنی من حتی اگه بخوام فرارم کنم نمیتونم چیزی ببرم و اگرم بردم یعنی از اموالِ تو برداشتم.
همه چیز از اختیار من دراومده
ببین حتی لباسا و وسائل این اتاق از زیر دستم فرار کردن و یه کنج دارن پشت سرم غیبت میکنن و سیگار میکشن..!
راستی ... یه نخ داری؟.

میگویند زیاد فحش میدهی
یعنی چه،برای آنهایی که زندگی ام را به گوه کشیده اند شعر بنویسم ؟