یک افسانه اسکاندیناوی هست که می‌گوید در یک شب زمستان پادشاهی با جنگجویان خودش در انبار دراز و تاریکی دور آتش نشسته بود. ناگهان پرنده کوچکی پروازکنان از یک در وارد و از در دیگر خارج شد. پادشاه گفت که این پرنده درست مانند انسانی‌ست که پا به عرصه جهان می‌گذارد: از تاریکی آمد و به تاریکی رفت و مدت کوتاهی از روشنایی و گرما برخوردار گردید.

-رودین

- من فقط از دست یک زن احساس رنجش می‌کنم، گرچه این زن در حق من خیلی خیلی مهربان بود..‌.
+ این زن که بود؟
پیگاسوف صدایش را آهسته کرد و گفت: مادرم.
+ مادر شما؟ او چه کاری کرده که این‌همه دل شما را آزرد؟
- با این‌کارش که مرا به‌دنیا آورد...

-رودین
- ایوان تورگنف

شاید خیال می‌کرد اگر در کشورش بماند، خیلی زود نومید و سرخورده می‌شود. خوب می‌دانست که برای نومید شدن ساخته نشده، بلکه ساخته شده تا آزاد و خانه‌به‌دوش زندگی کند، یعنی با ساده‌ترین نوع رضایت. آدم‌ها را دوست داشت، اما با کسی دوست نمی‌شد. از مناظر طبیعی خارج از شهر لذت می‌برد، ولی دست آخر از آن‌همه سرسبزی خسته می‌شد و دلش برای دود و دم شهر پر می‌زد.
از فشارها و التهاب‌های زندگی شهری خوشش می‌آمد، اما سرانجام روزی می‌رسید که حس می‌کرد ساختمان‌های بلند و سیمانی او را در حلقه‌ی خود زندانی کرده‌اند.

- داستان کوتاه پریشان‌حواس
- ماریو بندتی

تبعید، هرچقدر هم پرزرق‌وبرق باشد، تلخ است. وطن در قلب، خون و ذهنمان است و همچنین در پاهایمان.

-مسند عقاب

شبیه اشعار بولرو، دوست داری تصور کنی گذشته‌ای وجود ندارد و دقیقا همان لحظه‌ای متولد می‌شویم که با یکدیگر آشنا می‌شویم.

-مسند عقاب

عقایدتان را بیان کنید پیش از آنکه عقایدشان را بیان کنند. پس از مدتی، اگر فکری نداشته باشید، احتمالا با افکار دیگران پیش خواهید رفت.

-مسند عقاب

زندگی پوچ نیست، مشکل است. فقط خیلی مشکل است.

-آرتور آداموف

دل سپردن به کسی که تو را می‌پرستد آسان‌تر از دل ربودن از کسی است که از تو نفرت دارد.

-دن‌کیشوت

خاورمیانه جغرافیای عجیبی است. کافی‌ست یک‌‌بار پایت به آن‌جا برسد تا برای همیشه در شیدایی، خشونت و پریشانی‌اش سهیم شوی.

-کارلوس فونتس

در شبانه‌روز ساعتی هست که حتی دلیرترین انسان‌ها هم اسیر ترس می‌شوند.

-آلبر کامو