بُکُش چُنان که توانی؛
که بی مشاهده‌ات
فراخنای جهان بر وجودِ ما تنگ است...

«أنا أحبُ عَيناهُ، حين تُحَدِثُني عَن يَومِه…»
‏چشم‌هایش را دوست دارم، وقتی از روزش برایم تعریف می‌کند…

-دوست داشتن بعضی از آدم‌ها بوی دریا،غروب خورشید،چای تازه دم،درخت نارنج و قرص ماهُ می‌ده.

قبل‌ترها، وقتی می‌نوشتم آروم می‌شدم. اون جوش و خروش مغز و قلبم تا حدودی می‌خوابید. ولی این خاصیت به کُل از بین رفته و انگار با نوشتن، اون موضوع رو پررنگ‌تر، محکم‌تر و عمیق‌تر از قبل توی وجودم حک می‌کنم.

تا آخرین استخون دارم حس بت.

آنچه در آغوشِ تو یافتم آغازِ زندگی بود.

خودت پلکامو می‌بندی، و این قصه تموم میشه.

+كان القمرُ وحيداً بين آلاف النجوم.
«ماه تنها بود میونِ هزاران ستاره.»

@rahainja ???

یه روزی فرار می‌کنی، وقتی شده صبرت تموم.