«آرامشِ بسیار. آفتاب گویی‌ با بی‌میلی می‌تابد.
هوای آبی پر از ناقوس است
چه می‌کنی دوست من؟
من این اواخر مثل یک ماشین کار می‌کنم، بی‌هیچ ذوقی جداً بی‌ذوق.»

_نامه خورخه لویس بورخس به آبرامویچ.

«نوشته بودی(حاضرم در راه حفظ تو همه گونه فدکاری کنم) نه من احتیاجی به فداکاری تو ندارم . تو زنده باش و به خاطر کسانی که دوستت می‌دارند زندگی کن ولی گل خودت را حفظ نما و مخواه که این گل ناشکفته پژمرده شود .
مطمئن باش وقتی پژمرد تو پشیمان خواهی شد»

_نامه فروغ فرخزاد به پرویز شاپور

«اما به هرحال همیشه تنها هستی و تنهایی تو را می‌خورد و خورد می کند،
من قیافه ام خیلی شکسته شده
و موهایم سفید شده و فکر آینده خفه‌ام می‌کند ولی بگذریم…بگذریم »

_نامه فروغ فرخزاد به ابراهیم گلستان

«واقعیت این است که طعم با تو بودن طعمی‌ست بین اضطراب و خوشبختی.»

_نامه آلبر کامو به ماریا کاسارس

«عشق، ماریا، جهان را فتح نمی‌کند اما خودش را چرا. تو خوب می‌دانی، تو که قلبت چنین سزاوار ستایش است، که ما خوف انگیز‌ترین دشمنان خودمان هستیم.»

_نامه‌ آلبرکامو به ماریا کاسارس.

«من نیاز ندارم که تو مرا جذاب بدانی،
‏یا فهمیده، یا هرچه؛
‏من نیاز دارم که مرا دوست بداری
‏و برایت قسم می‌خورم که این دو یکی نیست.»

_نامه‌ آلبر ⁦ کامو⁩به ماریا کاسارس

«دقیقاً در همین ساعت (ساعت یازده)؟ آیا به من فکر می‌کنی؟ از انتظار خسته نشده‌ای؟ قبل از هر چیز نامه‌ات را بفرست. دیگر طاقت ندارم می‌بوسمت عشق من از همه چیز مهمتر خوشحال باش و زیبا!»

‌_نامه آلبر کامو به ماریا کاسارس

«باید پیش رفتن را آموخت، راه رفتن بر طنابی تنیده از عشقی عاری از هر غرور، بی ترک کردن هم، بی شک کردن به هم، با توقع صداقتی دو طرفه.»

_نامه آلبر کامو به ماریا کاسارس

اما همین کافی بود. همین که می‌دانستم که تنم درد تنت را دارد نه میل تنت را. همین که با تو انگار در چاه فرو می‌رفتم و به مرکز زمین می‌رسیدم. همین که با تو انگار می‌مردم و از شکل می‌افتادم. همین برایم کافی بود..

_نامه‌ فروغ فرخزاد به ابراهیم گلستان

‏«کاش بودی، آلبرتینا. کاش الان اینجا بودی و مقابل حرارت ذغالی که مرا گرم می‌کند، می‌نشستی، کاش با آن چشم‌های غم‌زده‌ات، و با سکوتت که مورد پسند من است، این‌جا بودی. بیا! یا لااقل به من فکر کن.»

_نامه پابلو نرودا به آلبرتینا رزا