من بنده‌ی شب‌هام؛
اصلا شب که میشه حالم خوبه،
سکوت و نورهای کم‌سوی شهر،
اونجایی که می‌شینم پشت میز بعد از یه روز پر تنش و غمناک
و یه آهنگ میذارم و زیر نور زرد چراغ مطالعه درسم رو میخونم، انگار زمان متوقف شده و هیچ فردایی نیست، منم و این لحظه.

میدونید امروز نگاه میکردم به اکسپلور اینستام و دیدم همش شده پر پیج تغذیه و ورزشی اولش داشتم فکر میکردم چقدر خوبه که سلامتی و ورزش ترند شده.
ولی بعدش به این نتیجه رسیدم صرفا یه ترنده و این ناراحت کننده است. به عنوان کسی که چهار سال قبل از این ترند سلامتی توی شبکه‌های اجتماعی، روند زندگیم رو عوض کردم فکر میکنم واسه یه عده خیلی زیادی یه مدل جوگیری باشه. واسه شو آف یا همچین چیزی. نمیدونم. احتمالا اکثرا تحت تاثیر فومو آدم‌ها تو این تلاطم افتادن و یکمی بعد از تب‌وتاب میفته.

حالا تنها چیزی که مرا به تو وصل می‌کند، زخم‌هایی است که از تو بر تن دارم.

متاسفانه چرخ گردون طوری چرخید که فردا اتاق عمل باشم، امشب بخاطر کارای قبل عمل و روزهای آینده که دوره نقاهتم محسوب میشه یکی از سخت ترین دوره‌های زندگیمه تا این لحظه،
وقتی با تمام وجود میخوای قوی باشی اما شرایط اینقدر خوب نیست که تحملت هم زیر آزمونه، قوی بودن خیلی سخت میشه.
برام انرژی مثبت بفرستید بچه‌ها جون، الان بیشتر از همیشه نیازمه. ❤️‍?

بچه ها یه کمک بهترین دکتر گوارشی که تهران میشناسید کیه؟

بچه ها
یه کمک
بهترین دکتر گوارشی که تهران میشناسید کیه؟

دیشب با زیدی رفته بودم کوهسار و تهران یه جوووری تمیز بود و نورها بدون هاله و درخشان بودند و هوا بوسیدنی بود که کاش هرشب زندگیم مثل دیشب بود. ?

حداقلش اینه که محل کار، میزکار و همکارام رو دوست دارم و زندگی خارج از کارم هم داره خوب پیش میره وگرنه زیربار فشار تا الان سه چهار باری سکته کرده بودم.

«فقط تغییرهای اساسی می‌توانند روحیه‌ی ازدست‌رفته‌ام را به من بازگردانند. مکان‌ها و آدم‌های تازه و شگفت‌انگیز می‌توانند کسالت و سستی را دور کنند.»
— تنسی ویلیامز

بیوفت به جون زندگی تا زندگی نیوفتاده به جونت!