چند ماه پیش به صورت اتفاقی و از طریق اکسپلور اینستا با پیج یه آرتیست آشنا شدم که تکنیکش برای ارائه، چاپ سیانوتایپ بود.
از همون ابتدا شیوه‌ی کار و خروجیِ حاصل از این چاپ توجهم رو جلب کرد و دلم می‌خواست که امتحانش کنم ولی این هم مثل خیلی از کارهای دیگه فقط به یک تب باز در پس ذهنم تبدیل شده بود.
تا اینکه هفته‌ی گذشته متوجه شدم یکی از اساتید عکاسی دانشگاه گیلان قراره ورکشاپ یک روزه برای چاپ Cyanotype برگزار کنه...
من معمولا تو هفته‌ی منتهی به تولدم هدیه‌ای برای خودم در نظر میگیرم که لزوما مادی نیست و به این روش از خودم برای گذروندن سالی که گذشت تشکر می‌کنم.
دوستان،
این کارگاه یکی از بهترین هدایایی بود که به خودم دادم.
امروز یک تجربه هدیه گرفتم.
امروز خوشحال بودم
خیلی خوشحال.

این روزا همه‌ی دویست و شیش‌های توی خیابون، نوک‌مدادین.

به سراغ من اگر می‌آیید
با اپل ترن‌اورِ ویزمل بیایید.

اینجا یه جهنم سبزه

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
آرام بخش چشم هاس عکسه

هوای اونجا چطوریه ؟ ما تو جهنم زندگی میکنیم

از اینکه فقط پشت هم کلمه می‌چینیم، تا چیزی گفته باشیم بی‌زارم.
و البته که خودم هم مبرا نیستم‌ اما همونقدر که روش حساسم، نیاز دارم این حساسیت رو هم ببینم‌. حساسیتِ تطابق افکار و زبان‌.