که در رابطه فوق، h مرتبه هارمونیکها و Ih ها جریان RMS پریونیت شده هارمونیکها نسبت به کل جریان بار می‌باشند.

تلفات هسته ترانسفورماتورها مرکب از دو تلفات هیسترزیس و تلفات فوکو (ادی) است که اولی با خود فرکانس و دومی با مجذور فرکانس متناسب هستند. برای مثال، ۲% هارمونیک مرتبه هفت، تقریبا معادل جریان نامی فرکانس مولفه اصلی تلفات فوکو ایجاد می کند. بر همین اساس، در استاندارد، شاخصی تحت ضریب (K factor)، به صورت زیر و جهت کنترل حرارت ناشی از تلفات هسته ترانسفورماتورها وضع شده است که در آن مرتبه هارمونیک دارای اهمیتی ویژه است:

لذا در شبکه های آلوده به هارمونیک، شرکت های توزیع دو راه برای انتخاب ترانسفورماتور دارند :
۱- ضریب K را اندازه گیری کرده و به عنوان یکی از مشخصات فنی مورد نیاز به سازندگان ترانسفورماتور اعلام نمایند (فعلا این امکان در تولیدات داخل کشور وجود ندارد، که البته ناشی از عدم حساسیت مصرف کننده بوده است)
۲-ترانسفورماتورها Over Size انتخاب شوند.

که در رابطه فوق، IR جریان نامی ترانسفورماتور ، K همان ضریب K و PEC.R نسبت تلفات فوکو به تلفات مس نامی ترانسفورماتور است.
مثال : در یک ترانسفورماتور میزان جریان نامی مولفه اصلی (۵۰ هرتز) ۲۳۳.۹۱ آمپر، جریان هارمونیک پنجم ۴۵.۸۴ آمپر، جریان هارمونیک هفتم  ۳۱.۲۷ آمپر، جریان هارمونیک یازدهم ۱۹.۰۸ آمپر و جریان هارمونیک سیزدهم ۱۴.۰۳ آمپر است. اگر نسبت تلفات فوکوی نامی به تلفات مس نامی ۰.۱۲ باشد، جداکثر جریان مجاز ترانسفورماتور چقدر است؟

"محاسبه جریان De-Rate شده ترانسفورماتور در شرایط آلودگی هارمونیکی"

چنانچه ترانسفورماتوری که برای کار در شرایط عادی طراحی شده بخواهد در شرایط هارمونیکی کار کند، باید De-rate شود. محاسبه مقدار De-Rating به صورت زیر است :
۱- ابتدا ضریب K، مطابق رابطه ای که در پست قبل ارائه شد، محاسبه می شود.
۲-جریان حداکثر ترانسفورماتور از رابطه زیر محاسبه می شود :