حالم مثل دس خط دکتراس

ی سال دیگم گذشت و هنوزم نفهمیدم دارم پیر میشم یا جوون

دلم خیلی میخواست فرد مهمی باشم. ولی نبودم و نیستم. خیلی میخواستما.
نه بهترین رفیق کسی هستم، نه مهم ترین فرد زندگی کسی هستم، نه کسی دنبالمه، نه همپای اول کسی، نه عضو مهم اکیپی، هیچ هیچ هیچ!
فی الواقع در اولین برخوردم با خدا خواهم پرسید: هدفت از خلقت بنده چه بوده باری تعالی؟ 20(نمره)

اونقدری که همه توقع دارن لیاقت ندارن

اگه امشب بخوابمو فردا پا نشم اسمش میشه ی موفقیت بزرگ

هوا که خنک میشه درختایی که سایه مینداختن فراموش میشن..

کاش از همون اول نبودی

+انگار بدنیا اومده بود که فقط ضربه بخوره

من حتی خودم به خودم ضربه میزنم چه توقعی از بقیه هست؟

بعضی وقتا نا کافی بودن باعث میشه همیشه خودتو مقصر بدونی و این چرخه ای طبیعیه که نمیشه کاریش کرد