«هفت روز» با بازی ویشکا آسایش و فیلمنامه محمد رسول‌اف در جشنواره تورنتو

جشنواره فیلم معتبر تورنتو که از آن به عنوان یکی از مهم‌ترین رویدادهای سینمایی آمریکای شمالی یاد می‌شود، بخش دیگری از فیلم‌های دوره سال ۲۰۲۴ را اعلام کرد و نام فیلم «هفت روز» ساخته علی صمدی‌احمدی با فیلمنامه محمد رسول‌اف به عنوان یکی از آثار اعلام شده به چشم می‌خورد. این فیلم که یک درام سیاسی و محصول آلمان معرفی شده، داستان مریم یک زن فعال حقوق بشر زندانی در جمهوری اسلامی است که پس از ۶ سال برای ۷ روز به او مرخصی درمانی داده می‌شود. او باید تصمیم بگیرد که با خانواده‌اش از کشور خارج شود یا به زندان بازگردد تا به مبارزه‌اش برای برابری و دموکراسی ادامه دهد. ویشکا آسایش بازیگر اصلی این فیلم است. علی صمدی‌احمدی با فیلم‌های «موج سبز» و «تهران تابو» شناخته می‌شود. فیلم «دانه انجیر معابد» ساخته محمد رسول‌اف نیز در جشنواره تورنتو نمایش داده می‌شود.

?
#مستند
ايران: يک انقلاب سينمايی (2006)
کارگردان: نادر تکميل همايون
تدوینگر: بابک کريمی
آهنگساز: کريستف ژولين

Iran A Cinematographic Revolution (2006)

این مستند سرشار از لحظه های تاریخی سینمای ایران است، حلقه های تحولات اجتماعی و سیاسی ایران پیش و پس از انقلاب را با جذابیت و ظرافتی استثنایی با روند تغییراتی که صنعت سینمای کشور را با خود به همراه برده است، پیوند می زند. نمایش حیات تاریخی سینمای ایران از دوران پهلوی تا رویدادهای پس از انقلاب است. در این مستند ماندگار با کارگردانان بزرگی چون بهرام بیضایی , فرخ غفاری , امیر نادری , محسن مخملباف , کامران شیردل ,مسعود کیمیایی ,داریوش مهرجویی , فریدون گله ,نصرت کریمی و ...گفتگو شده است.
@Canalefilm
⭐

مهران آرین?در قسمتی از سریال «فرندز»، چندلر بینگ خودش را با آقای هکلز، ‌پیرمرد همسایه که در تنهایی مُرده، مقایسه می‌کند:
«قطارهای ما هر دو تو یه مسیر حرکت می‌کنه … با ایستگاه‌های یکسان: شهر تلخ، روستای تنهایی، تقاطع انزوا».
و اضافه می‌کند:« اگه تنها بمیرم چی؟!..».
و خب، انگار همه می‌دانستیم فرجام چندلرِ محبوبمان چیست. کسی که سال‌ها با اعتیاد و افسردگی سروکله می‌زد و به اعتراف خودش حتی در چند فصل، سر صحنۀ تصویربرداری فرندز آنقدر«های» بوده که اصلا چیزی از آن فصل‌ها یادش نیست و هنگام تماشای آن اپیزودها خودش هم شگفت‌زده می‌شود.
فارغ از بازی‌های کلیشه‌ای«شخصیت محبوبت در سریال فرندز کیست»، می‌توان اذعان کرد که چندلر بینگِ ساخته و پرداختۀ متیو پری و سازندگان آن سریال ماندگار، مهم‌ترین شخصیت شاکله دراماتیک اثر است. او جایی میانۀ طیفِ هوش ذاتی و ذکاوت علمی و واکنش‌های غریب و نامأنوس راس و معصومیت و آسیب‌پذیری کودکانۀ جویی می‌ایستد.
تکه‌پراکنی‌ها و متلک‌اندازی‌های توامان تلخ و بامزه و طعنه‌آمیز و هوشمندانه‌اش از او کاراکتری یکه ساخت، کسی که همواره منتظر بودیم حتی در دل یک لحظه احساسی یا دراماتیک -که نمونه‌اش در اثر کم نبود- با نیش و کنایه‌ای، هم بار غم را کم و هم به گونه‌ای ظریف به جنبه‌ای کمتر پیدا از آن موقعیت اشاره کند. همین که آخرین دیالوگ آخرین قسمت از سریال، باز هم یکی از همین wise crack های ویژۀ  اوست، نشان از اهمیت آن شخصیت بین همه آن شش نفر دارد.
جلوۀ رقت‌انگیز چندلر عزیزمان در اپیزود «دوستان: تجدید دیدار» و چهره و حالت و رفتارِ غیرعادی و عجیبش آن هم در میانۀ شوخی‌های باحال و سرحال و دست‌انداختن‌های همکارانش، جایی که خود او همیشه میدان‌دار و مرکز توجه بود، می‌توانست نشانه‌ای از پایانی زودهنگام قلمداد شود.
آسوده بخواب آقای متیو چندلر پری بینگ.
#متیو_پری #فرندز #سریال #بازیگر
#matthewperry #friends

همیشه فکر می‌کردم برپایه‌ی وجه آیرونیک شوخی‌های چندلر بینگ، سریال "فرندز" باید چند باری زا‌ویه‌ی دید یک آدم طاق‌باز درازکشیده رو به سقف یا آسمان را از چشم او نشان می‌داد! این زاویه‌ی معمولی و ساده‌ای است که شاید هر روز تجربه‌اش می‌کنیم؛ اما وقتی در این نمای نقطه‌نظر، چند نفر بالای سر آدم باشند، حالت عجیبی پدید می‌آید‌. سریال "فرندز" این زاویه را دست‌کم دو بار می‌سازد: یک بار وقتی بن به دنیا می‌آید؛ و یک بار از دید آدمی در جای یک مُرده، وقتی که راس توی یک قبر حاضر و آماده می‌افتد.
ولی اگر به کاراکتر آدم‌ها بود، باید این اتفاق برای چندلر می‌افتاد. اوست که همنشینی همیشگی سیاهی و تباهی زندگی از یک طرف و دست انداختن این سیاهی‌ها و به خنده و مسخرگی برگزار کردن را خوب می‌داند.
همه‌ی اینها را گفتم تا به اینجا برسم که به طرزی شگفت‌انگیز، شبیه شوخی تقدیر، مثل این که زندگی متیو پِری، سوژه‌ی شوخی‌های خود چندلر باشد، فقط زندگی او بین شش بازیگر اصلی سریال "فرندز" تا این اندازه به همنشینی مهیب خوشی و تلخی منجر شد. برای همین است که زندگی‌نامه‌ی خودنوشته‌ی او چند برابر هر کدام از بازیگران دیگر (اگر می‌نوشتند) خواندن دارد و البته اگر کسی مثل دوستم اشکان عقیلی‌پور، این قدر آن را خوب خوانده باشد، شنیدن دارد.
اشکان "فرندز"شناس قهار و قصه‌خوان دقیقی‌ است و اینها برای من کافی‌ است تا پیشنهاد کنم کتاب صوتی "فرندز، دوستان و عاشقان" نوشته‌ی متیو پری، ترجمه‌ی کیمیا فضایی، چاپ نشر میلکان، به کوشش رادیو گوشه و با صدای اشکان را از یکی از دو اپلیکیشن فیدیبو و طاقچه دریافت و گوش کنید.

امیر پوریا

#متیو_پری

متیو پری

متیو لانگفورد پری (انگلیسی: Matthew Langford Perry؛ ۱۹ اوت ۱۹۶۹ – ۲۸ اکتبر ۲۰۲۳) بازیگر آمریکایی-کانادایی بود. او از ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۴ نقش چندلر بینگ را در سیت‌کام تلویزیونی فرندز محصول شبکهٔ ان‌بی‌سی بازی کرد و برای این نقش برندهٔ جایزهٔ انجمن بازیگران فیلم شد. پری همچنین در مجموعهٔ کمدی الی مک‌بل (۲۰۰۲) حضور یافت و برای نقش‌آفرینی در مجموعهٔ بال غربی (۲۰۰۳) و داستان ران کلارک (۲۰۰۶) نامزد جایزهٔ امی ساعات پربیننده شد. پری همچنین نقش اصلی فیلم‌های هجوم احمق‌ها (۱۹۹۷)، همه نه یارد (۲۰۰۰)، در خدمت سارا (۲۰۰۲)، همه ده یارد (۲۰۰۵) و دوباره ۱۷ (۲۰۰۹) را بازی کرد.

نام هنگام تولد
متیو لانگفورد پری
زادهٔ
۱۹ اوت ۱۹۶۹
ویلیامزتاون، ماساچوست، ایالات متحده

درگذشت
۲۸ اکتبر ۲۰۲۳ (۵۴ سال)
لس آنجلس، کالیفرنیا، ایالات متحده

شهروندی
ایالات متحده-کانادا

پیشه
بازیگر

سال‌های فعالیت
۱۹۷۹–۲۰۲۳
والدین
جان بنت پری (پدر)
کیث موریسون (ناپدری)

وبگاه
matthewperrybook.com

پری از اعتیاد شدید به مواد مخدر و الکل رنج می‌برد. به‌واسطهٔ بهبودی خود، او از مدافعان توان‌بخشی و سخنگوی انجمن ملی متخصصان دادگاه درمان‌مدار شد. در سال ۲۰۱۳، او جایزه قهرمان بهبودی را از دفتر سیاست ملی کنترل مواد مخدر کاخ سفید دریافت کرد. پری در سال ۲۰۲۲ کتاب خاطراتی با عنوان دوستان، عاشقان و آن چیز وحشتناک بزرگ نوشت. او سال بعد در ۵۴ سالگی درگذشت.

زندگی
متیو پری متولد ۱۹ اوت ۱۹۶۹ در ویلیامزتاون، ماساچوست دوران جوانی خود را در اتاوا گذراند جایی که تبدیل به یک ستارهٔ تنیس شد. مدتی بعد در ۱۵ سالگی به لس آنجلس کوچ کرد تا کنار مادر بزرگ و پدرش (جان بنت پری) زندگی کند. در این دوران علاقه وی به بازیگری افزایش پیدا کرد. او نخستین بازی خود را در سال ۱۹۸۷ و در سریال شانس دوباره انجام داد. در سال ۱۹۹۶ برای نخستین‌بار به خاطر سریال فرندز نامزد دریافت جایزهٔ بهترین کمدین آمریکایی شد.

زندگی خصوصی
متیو پری با جولیا رابرتس، یاسمین بلیث و لورن گراهام رابطه داشته‌است. او از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۲ با لیزی کاپلان رابطه داشت. او از سال ۲۰۱۸ با مالی هرویتز در رابطه بود و در سال ۲۰۲۰ از او خواستگاری کرد. البته این زوج از یکدیگر قبل از ازدواج جدا شدند.

شهروندی
متیو پری شهروندی ایالات متحده آمریکا و کانادا را داشت.

مواد مخدر
متیو پری در سال ۱۹۹۷ پری یک برنامه ۲۸ روزه برای اعتیاد به ویکودین را گذراند. در سال ۲۰۰۰ او ۲۰ پوند (۹ کیلوگرم) به خاطر بیماری پانکراتیت کم کرد. انتشار چندین عکس از او که وضعیت آشفتهٔ وی از اعتیاد را نشان می‌داد جنجال‌های بسیاری به پا کرد. پری در سال ۲۰۰۱ برای ترک اعتیاد به اپیوئید (خصوصاً ویکودین و متادون)، آمفتامین و الکل دوباره یک دوره توانبخشی را گذراند.

درگذشت
پیکر پری در ۲۸ اکتبر ۲۰۲۳ بدون واکنش در جکوزی خانه‌اش در پسیفیک پلسیدس، لس آنجلس به‌وسیلهٔ دستیارش یافت شد و سپس از سوی افسران اداره پلیس لس آنجلس مرده اعلام شد. سرکلانتر اداره پلیس لس آنجلس، اسکات ویلیامز، گفت: «علت مرگ ممکن است برای مدتی مشخص نباشد، اما در این مقطع سوء قصد محتمل نیست.» در ۲۹ اکتبر، دفتر بازرسی پزشکی شهرستان لس آنجلس، علت مرگ را «به تعویق افتاده» فهرست کرد و در انتظار «مراحل تحقیقاتی تکمیلی» بود.

جوایز
متیو پری ۴ بار نامزد دریافت جایزه امی شده‌است که ۲بار نیز برنده جایزه شده.

او همچنین در سال ۲۰۰۶ به خاطر داستان ران کلارک نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب شد، که ان را دریافت کرد.

فیلم‌شناسی

فیلم
۱۹۸۸ یک شب در زندگی جیمی رردون فرد رابرتز
۱۹۸۹ او غیرقابل کنترل است
۱۹۸۹مرد چاق و پسر کوچک
۱۹۹۴ وارد شدن رندال برنز
۱۹۹۷ هجوم احمق‌ها
۱۹۹۸ قهرمانان تقریبی
۱۹۹۹ سه تا مانده تا تانگو
۲۰۰۰ همه نه یارد
۲۰۰۰بچه
۲۰۰۲ در خدمت سارا
۲۰۰۴ همه ده یارد
۲۰۰۷ نامب
۲۰۰۸ پرندگان آمریکا
۲۰۰۹ دوباره ۱۷

مجموعه تلویزیونی
چارلز مسئول (۱۹۸۵)
مسائل اولیه (۱۹۸۹)
بورلی هیلز، ۹۰۲۱۰ (۱۹۹۱)
خیال باطل (۱۹۹۲)
روابط مرگبار (۱۹۹۳)
فرندز (۱۹۹۴–۲۰۰۴)
کارولین در بردغون (۱۹۹۵)
پخش زنده شنبه شب (۱۹۹۷)
سیمپسون‌ها (۲۰۰۱)
الی مک‌بل (۲۰۰۲)
بال غربی (۲۰۰۳)
همسر خوب (۲۰۱۲–۲۰۱۳)
کوگار تاون (۲۰۱۴)
پلی‌هاوس تقدیم می‌کند (۲۰۱۴)
زوج عجیب (۲۰۱۵–۲۰۱۷)
کشمکش خوب (۲۰۱۷)
فرندز: تجدید دیدار (۲۰۲۱)

#متیو_پری

??

#سینما_موسیقی
50 موسیقیِ برتر
فیلم هایِ سینمایی
در یک نگاه

✒️ کتایون ریاحی، حجاب اجباری و سینمای ایران

مصطفا آل‌احمد

کتایون ریاحی مصداق هنرمندیست که سال‌ها پیش، هنگامی که در اوج شکوفایی بود، خود را از صحنه‌ی آن‌چه با واقعیت زندگی ایرانی‌ها در تضاد است، یعنی از پرده‌ی  سینمای ایران کنار کشید. اکثریت سینماگران ایرانی در رشته‌های گوناگون کاری چه بازیگران و چه کارگردانان و دیگر عوامل تهیه فیلم، پذیرفته‌اند طی بیش‌از  ۴ دهه حتی در موقعیت‌های نمایشی که زنان در صحنه‌هایی حضور دارند که در خلوت خود هستند، آنان را با حجاب تصویر کنند که این با واقعیت زندگی ایرانی هرگز همخوانی نداشته است، زیرا حجاب اجباری که حکومت بر آن اصرار دارد، تنها برای مکان‌های عمومی لازم به اجراست و زنان در خانه و خلوت خود الزامی به حجاب ندارند. اما سینمای ایران چیزی را نمایش می‌دهد که در واقعیت وجود ندارد و به این ترتیب سینماگران ایرانی طی سالیان، حجاب اجباری را بازتولید کردند و به جامعه، تاریخ و جهان به طور مداوم دروغ گفتند. (تنها معدودی از سینماگران بودند که یا دست از کار در ایران کشیدند یا زن را در صحنه‌های فیلم در خلوت خودش تصویر نکردند تا چنین جعل تاریخی را نمایش ندهند.)
کتایون ریاحی در انقلاب زن، زندگی، آزادی و در همراهی با معترضان به حجاب اجباری، نخستین زن نقش‌آفرینی بود که شجاعانه حجاب از سر بر داشت و به همین دلیل دستگیر و زندانی شد. او تا امروز نیز در هیچ نمایی با حجاب اجباری ظاهر نشده است. پس از کتایون تعدادی دیگری از زنان بازیگر از آن جمله ترانه علیدوستی، مریم بوبانی، سهیلا گلستانی، پانته‌آ بهرام، هنگامه قاضیانی، سیمین معتمد‌آریا نیز در اعتراض به خشونت و اصرار حکومت بر حجاب اجباری، حجاب از سر برداشتند که البته از سوی حکومت با مجازات‌های گوناگونی روبرو شدند. با این همه در بسباری از فیلم‌ها به ضرورت برای زنان از کلاه‌گیس استفاده شده است که تصویر دیداری آن تفاوتی با موی واقعی ندارد. اما پس از جنبش "زن، زندگی، آزادی" سینماگرانی بدون مجوزهای فیلمسازی شروع به ساخت فیلم‌هایی بدون حجاب اجباری کردند که این روند تا امروز ادامه دارد که بی‌گمان می‌توان کتایون ریاحی را به عنوان بازیگر سینما نقطه‌ی عطف این کنش‌ها دانست.
یادآور می‌شوم نگارنده این یادداشت (مصطفا آل‌احمد) نیز که مرتکب ساخت چند فیلم داستانی شده‌است، هرگز چنین موقعیت رآلیستی را که زنان در خلوت خویش با حجاب باشند، تصویر نکرده است.
#کتایون_ریاحی

بخش کوتاهی از نقد سریال «در انتهای شب»
شاهپور شهبازی

ماجراهای سریال «در انتهای شب» در اختناق دردناک شب می‌گذرد. ماهرخ و بهنام طلاق می‌گیرند. رابطه‌ی موقت بهنام و ثریا به بن‌بست می‌رسد. عشق پیشین رضا و ماهرخ آغاز نمی‌شود. حکمیه‌ی خوشبینِ تنها مغلوب سرطان مرگ می‌شود. امیر امیدوار زخمی دشنه‌اش را برای روز انتقام از ثریا صیقل می‌زند. مادر فراموشکار بهنام در اشتیاق دیدار فرزندانش می‌سوزد. پدر قدرندیده‌ی خشنِ ماهرخ؛ ناکام و عصبی و شکست خورده است. عمه‌ی ماهرخ تنهاست. دارا سرگردان است. تنها شخصیت امیدوار خواهر ماهرخ است که هنوز به سرزمین روشنائی‌های شیر و عسل و عشق ایمان دارد اما نامزدش در طول سریال غایب است. خواهر ماهرخ هنوز فصل لگدمال‌شدن‌های تاریک ازدواج را تجربه نکرده است.
داستان اصلی سریال در بیدادی شب می‌گذرد اما درون‌مایه‌ی اصلی سریال معطوف «به انتهای شب» است. انتظار انتهای شب و حسرت برامدن درخشندگی دوباره‌ی عشق.
(هرگونه بازپخش و استفاده از متن‌ها تنها مستقیما از طریق این کانال و با ذکر منبع مجاز می‌باشد.)

#شاهپور_شهبازی. (دوشنبه یکم مرداد 1403)

@shahpour_shahbazi
http://t.me/shahpour_shahbazi