ﾐ When I look at you, I can feel it. I look at you and I'm home ?.**

«شاید فردامون دردناک، تاریک و سخت باشه؛ ما ممکنه بلغزیم یا سقوط کنیم، ولی ستاره ها توی تاریکی بیشتر میدرخشن. اگر ستاره ها ناپدید بشن میذاریم نور ماه ما رو هدایت کنه؛ اگر ماه تاریک باشه میذاریم صورتامون نوری باشه که کمک میکنه راهمون رو پیدا کنیم. بیاین دنیامون رو دوباره تصور کنیم. ما هممون خسته‌ایم ولی بیاید دوباره رویا پردازی کنیم؛ بیاید درباره‌ی آینده رویاپردازی کنیم. وقتی دوباره از اون اتاق کوچیک بیرون میزنه، شاید حس کنیم همیشه شبه و ما قراره همیشه تنها باشیم ولی شب همیشه قبل سپیده‌دم تو تاریک ترین حالتشه. زندگی ادامه داره؛ بیاین زندگی کنیم...»
-کیم نامجون

یه داستان قدیمی چینی هست که می‌گه: آدمایی که جفت روحی هم و نیمه گمشده‌ی هم هستن، ارتباط جادویی به اسم “the red string of fate” دارن که با یه نخ قرمز نامرئی به هم وصل شدن و همدیگه رو دوست دارن و سرنوشتشون به هم گره خورده. این دو نفر شاید از هم دور بشن اما نخ بینشون هیچ وقت پاره نمی‌شه و با روحشون به هم وصلن. هم دیگه رو از فاصله زیاد حس می‌کنن، تلپاتی زیاد دارن و همیشه به هم ختم می‌شن.

واقعا مسخرست برای اینکه چیزی رو یاد بگیری با تموم وجودت درد بکشی.