یهو به خودت میای میبینی از این سر تا اون سر تهران پشت فرمون داشتی فکر و خیال میکردی و اصلا متوجه نشدی کی کل این مسیر رو چجوری رانندگی کرد.

مثلا وقتی میگم رسیدم خونه، بجای “به سلامتی” بگی “خوش اومدی”.

خدا خواست وجودش رو ثابت کنه تورو گذاشت سر راهم. خبر نداشت قراره بجای اون تورو بپرستم.

تورو زندگی داده به من کادو.

تقریبا دو سه سالی هست هنوز اول هفته و اول ماهی که قراره برم باشگاه نرسیده.

من باشگاهو میخوام، باشگاه منو نمیخواد.

ترسناکه ولی همیشه عاشق شخصیت‌های منفی فیلم‌ها میشم. هرچی عوضی و آشغال و کثافت تر، عشق و علاقه من نسبت بهش بیشتر. :))

قراره تا اخر فروردین با عکسای بارونی زخمی بشید.

روز جهانی قطع ارتباطه. بیاید راه‌های پیچوندن افراد مختلف تو شرایط مختلف یادتون بدم.