تهش یه خونه‌ی کاغذی درست می‌کنم، می‌رم توش و حیاتم رو اونجا ادامه می‌دم.

private.

پیدایم کن؛ در جهانی دیگر، در روزگاری دیگر، با مردمانی مهربان‌تر، جایی که حسرت بوسیدنت تنها کابوسی است که با بیدار شدن محو می‌شود.
’خورشید سرد، در بیست و نهم سپتامبر‘ ۵‌۷‌۸‌۲.

ستاره‌ها به عزای اشک‌های خورشید می‌رفتند. در راه نجواهایی از لبان آنها خارج می‌شد؛ به سختی شنیده می‌شد اما انگار می‌گفتند خیلی وقت است که قلب خورشید، جایش را به تکه‌ای سنگ داده است.
’چیزی نمانده است.‘ ۰۰۴۸۰.

🔭 ; این پیام رو فوروارد کنید، نیت (بله یا خیر) کنید تا براتون فال تاروت تک‌کارتی بگیرم و یه‌ توضیح کوتاه هم درموردش بهتون بگم.
Lim:1940 “جوین نباشید نمی‌ذارم”

between here and there be like:

’’ گفتم، خورشید فرار می‌کند. گفت، کجا می‌رود؟ گفتم، نمی‌دانم کجا و چرا، شاید به خرابه‌های قدیمی خانه‌ی عشق، فرار می‌کند به آغوش معشوق، فرار می‌کند میان بازو‌های او؛ شاید می‌رود. شاید می‌رود آنجا که او نیست، شاید آنجا که او هست و خودش نیست؛ شاید می‌رود خستگی در کند و تکه‌ای ابر با ستاره‌ها بنوشد. شاید می‌رود که برنگردد. ‘‘

,فروغ مُرده‌ی شرق.‘ ۶۷۷.

خورشید اشک‌هایش را پنهان می‌کرد، مبادا که ماه خم به ابرو بیاورد. خورشید در تنهایی می‌گریست، مبادا که ماه نگرانش شود. خورشید بار زحمت ماه را نیز بر دوش کشید، خورشید از روح خود در ماه دمید، که او نیز به اندازه‌ی خورشید، دیده شود؛ خورشید، خوش‌خیال بود. فکر می‌کرد با این کار‌ها، ماه نیز دوستش خواهد داشت. خورشید اشتباه می‌کرد؛

,کریستال‌‌های شفاف، قاتل عشاق مُرده.‘ ۴‌۳‌۰‌۱.

مرا ببوس؛ که دیگر تو را نمی‌بینم عزیزترینم. که دیگر چشمانم هنگام دیدنت برق نمی‌زند، که دیگر لبانم با لبخندت نمی‌خندد.
مرا ببوس؛ که دیگر نمی‌توانم ببوسمت.
مرا ببوس؛ برای آخرین بار، که سرنوشت ما را از هم جدا خواهد کرد.

اما اگر، از خاکستر‌ها باغ زنبق روییده باشد چه؟