هیچکس تلاشامو ندید،
شبایی که از درد قلبم زیر پتو میپیچیدم ندید، اورثینکامو ندید،
استرسامو ندید
تپش قلبامو، کابوسامو، حمله های عصبی منو ندید،
هیچکس حواسش نبود بهم، هیچکس متوجه من نبود، فقط پر بودن از توقع و توقع و توقع.!
.
هیچکس دختر کوچولوی درون منو ندید بغلش کنه بمونه کنارش بگه من هستما، تو منو داری همیشه:).!

حس میکنم مزاحمم و فقط تو این شرایط باید برم از زندگی همه.!

Miss .. u ?.. miss u more

وقتی باتموم وجودم ناراحتم هیچکاری نمیتونم انجام بدم،
نمیتونم غذا بخورم،
نمیتونم بخوابم،
حرفای احمقانه ممکنه بزنم و آدمارو از خودم برنجونم
و آخر به این نتیجه میرسم که لایق دوست داشته شدن نیستم،
لایق عشق،
لایق خندیدن،
لایق هیچی نیستم.!

فقط?? فاصله دارم با از کوره در رفتن