25% تخفیف برای مخاطبین روان‌یارا
Telegram | Instagram | X | LinkedIn

🤱🏻 سبک دلبستگی من ایمن است یا ناایمن؟

ما چهار سبک دلبستگی داریم: یک سبک دلبستگی ایمن و سه دلبستگی ناایمن شامل دلبستگی اجتنابی دلبستگی مضطرب-دوسویه و دلبستگی آشفته.

کودکانی که از دلبستگی ایمن برخودارند، والدینی دارند که اغلب در دسترس‌ هستند و با نیازهای کودک‌شان هم‌آهنگ‌اند. این والدین قادرند توجه‌شان را از کاری که مشغول آن هستند به کودک‌شان معطوف کنند و وقتی نیاز کودک‌شان برطرف شد، دوباره به فعالیت‌شان مشغول شوند. وقتی کودک‌شان ناراحت و پریشان است و می‌خواهد نزدیک‌ آن‌ها باشد، سریع او را آرام می‌کنند. پس از آن، کودک مجدداً به بازی و فعالیت اکتشافی‌اش بازمی‌گردد. این انتظار در این کودکان شکل گرفته که والدین‌شان به آن‌ها توجه و کمک می‌کنند و آن‌ها را به خودمختاری ترغیب می‌کنند.

کودکان با دلبستگی اجتنابی، والدینی دارند که به آن‌ها و نیازهای‌شان توجهی نمی‌کنند. وقتی این کودکان تحت استرس قرار می‌گیرند، اغلب یا والدین‌شان را نادیده می‌گیرند یا فقط نگاهی به آن‌ها می‌کنند و انتظار دخالت ندارند. آن‌ها، به‌رغم اضطراب‌شان، این انتظار را از والدین‌شان ندارند که منبع آرامش آن‌ها باشند و به نظر می‌رسد که به این نتیجه رسیدند که بهتر است به خودشان متکی باشند و هیجانات‌شان را خودشان تنظیم کنند.

کودکان مضطرب-دوسوگرا، والدینی دارند که یا بسیار گرفتارند یا لزوماً همیشه در کنارشان نیستند. این کودکان، در مواقع پریشانی و ناراحتی، نیاز دارند که در کنار والدین‌شان باشند اما والدین‌شان به‌خوبی آن‌ها را آرام نمی‌کنند و در نتیجه نمی‌توانند به‌سرعت به بازی‌شان بازگردند. در بسیاری موارد، اضطراب مادر، غیرقابل‌اتکا بودن و بی‌ثباتی او، پریشانی کودک را بدتر می‌کند. این کودکان تمایل کمتری به فعالیت اکتشافی و بازی دارند، گویی از اضطراب مادرشان آموخته‌اند که دنیا جای خطرناکی است و بهتر است از آن اجتناب کنند.

کودکان با دلبستگی آشفته، کودکانی هستند که درصورتی‌که تحت استرس قرار گیرند، رابطه‌شان با مادرشان پر‌تعارض می‌شود. آن‌ها از طرفی می‌خواهند به مادرشان نزدیک شوند تا آرام بگیرند و از طرف دیگر، از نزدیکی می‌ترسند. آن‌ها دچار تعارض درونی نزدیکی-اجتناب می‌شوند که خود را در رفتارهای آشفته و آسیب به خود نشان می‌دهد. به نظر می‌رسد که آن‌ها دچار تجزیه ذهن، تجارب خلسه‌وار، میخکوب‌شدگی و بی‌حرکت‌ماندن در وضعیت‌های بدنی نامناسب می‌شوند. این مسئله باعث می‌شود که مادران در چشم فرزندشان هم وحشت‌آفرین باشند و هم وحشت‌زده.

دغدغۀ اصلی درمانگران فهم این موضوع است که چگونه می‌توان به افرادی با الگوهای دلبستگی ناایمن کمک کرد تا به دلبستگی ایمن دست یابند.

📚چرا روان‌درمانی مؤثر است؟
لوئیس کازولینو، ترجمه حامد حکیمی

Telegram | Instagram | X | LinkedIn

در زندگی، هر کسی به احتمال زیاد با افرادی مواجه شده است که کاملاً غیرقابل اعتمادند. آنها قول می‌دهند که جایی باشند و سر زمانی خاص به جایی برسند، چیزی بیاورند و کارهایی را انجام بدهند، اما طبق عادت این انتظارات را برآورده نمی‌کنند. رفتار آنها بقیه را آزار می‌دهد و دیگران کم کم نسبت به آن‌ها بی‌اعتماد و محتاط می‌شوند. گرچه از نظر رفتاری ممکن است همه‌ی این‌ها شبیه هم باشند اما چنین غیرقابل اعتماد بودن‌هایی در واقع روان‌پویایی‌های مختلفی دارند:

1️⃣) اختلال در ایگوی پراکنده: این افراد با تقاضاهای دیگران موافقت می‌کنند؛ به خاطر اینکه شهامت نه گفتن ندارند و بعدها احساس می‌کنند باری به دوششان افتاده که نمی‌توانند از عهده‌اش برآیند و نهایتا کسانی را که آن کارها را به آن‌ها محول کرده‌اند، ناامید می‌کنند.

2️⃣) همانندسازی با والدینی که زیادی قول می‌دهند: این افراد بزرگسالانی هستند که وقتی بچه بودند به طور مکرر توسط والدین خود فریب خورده‌اند، اظهارات غرور آفرینی شنیده‌اند که هیچ‌وقت به حقیقت نپیوسته است. این امیدهای تکان‌دهنده که تکرار شده‌اند عمیقاً این بچه‌ها را تروماتایز کرده که در مفهوم همانندسازی با پرخاشگر فروید خود را نشان می‌دهد، که وقتی بزرگ می‌شوند شکنجه‌ای مشابه آنچه خود تجربه کرده‌اند را به سمت دیگران که به آن‌ها روا می‌دارند.

3️⃣) پیروزی سادیستیک بر دیگرانی که مورد رشک واقع شده‌اند: افرادی که با کامیابی سادیستیک آگاهانه به دیگران نارو می‌زنند عموما خودشیفته‌ی بدخیم هستند که ترکیبی از جذب و شیفته‌ی خود شدن به شکل بی‌رحمی و رفتارهای ضداجتماعی نشان داده می‌شوند. آن‌ها در دوران کودکی خود تروماهای نارو خوردن‌های شدیدی تجربه کرده‌اند و اغلب در بین بچه‌های خانواده احساس کرده‌اند که بیشترین بی‌عدالتی نسبت به آن‌ها روا شده است. آن‌ها نسبت به سایر همشیرهای خود حس رشک دارند و رشک و نفرت شدیدی نسبت به وضعیت خاص خود در خانواده می‌پرورانند. نارو زدن‌های اکنون آن‌ها در واقع به عمل در آوردن تکانه‌های مخرب آن‌ها نسبت به همشیرهای خود است، گرچه ریشه خصومت آن‌ها معطوف به والدینشان است. کارکرد سوپرایگو اغلب مورد مصالحه واقع شده و زیر اغواگری‌های ظاهری آن‌ها شرارت کمین کرده است.

نارو خوردن و نارو زدن
سلمان اختر

Telegram | Instagram | X | LinkedIn

? The Mind Explained

مجموعه مستندی که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد، آنچه را که در مغز اتفاق می‌افتد، به نمایش می‌گذارد. مغز انسان هنگام خواب یا استفاده از مواد روان‌گردان از موضوعات این مستند است.
به مفاهیم دیگری مانند حافظه، رویاها، اختلالات اضطرابی، ذهن‌آگاهی و روان‌پریشی در اپیزودهای مختلفی از این مجموعه پرداخته شده است.
به طور کلی این مستند می‌تواند مقدمه‌ای برای فهم عملکرد مغز انسان باشد.
ترکیبی از تاریخ، پزشکی و فلسفه آن را جذاب‌تر کرده است.
اگر تماشای مستندهای طولانی برای شما خسته‌کننده است، دیدن اپیزودهای کوتاه این مستند می‌تواند برای شما لذت‌بخش باشد.

Telegram | Instagram | X | LinkedIn

روان‌یارا و رویش دیگر برگزار می‌کنند:

ارائه و گفت و گو پیرامون مقالهٔ
«دروغ و روانپریشی: رویکردی روانکاوانه»
«Lies and Psychosis: a psychoanalytical approach»
از Nicholas Bremaud

? جمعه ۲ آذر ساعت ۲۰:۰۰

? ارائه‌دهنده:
میلاد نوروزی (روان‌درمانگر و پژوشگر روانکاوی)

?شرکت در این جلسات رایگان و برای عموم آزاد است

? برگزاری به‌صورت آنلاین

? جهت شرکت در جلسه، در گروه تلگرامی ژورنال کلاب عضو شوید:
https://t.me/+ZSbLTR8H53o4YWFk

Telegram | Instagram | X | LinkedIn

? خاطرات فقط در مغز نیست!

همه می‌دانیم که مغز ما و به طور خاص سلول‌های مغزی خاطرات را ذخیره می‌کنند. گروهی از دانشمندان کشف کرده‌اند که سلول‌های غیر مغزی در سایر قسمت‌های بدن نیز عملکرد حافظه را انجام می‌دهند.
مطالعات نشان می‌دهد که یادگیری و حافظه با سلول‌های دیگر بدن نیز اتفاق می‌افتد. سلول‌های غیر مغزی با استفاده از ویژگی عصبی قدیمی (اثر توده‌ای) در حافظه نقش دارند. پژوهشگران دو نوع سلول‌ انسان را در آزمایشگاه (یکی از بافت عصبی و دیگری از بافت کلیه) بررسی کردند و آن‌ها را در معرض الگوهای مختلف سیگنال‌های شیمیایی قرار دادند، درست مانند سلول‌های مغزی که در معرض الگوهای انتقال‌دهنده‌های عصبی قرار می‌گیرند. آن‌ها متوجه شدند با یادگیری اطلاعات جدید، سلول‌های غیر مغزی، یک ژن حافظه را روشن می‌کنند. یعنی همان ژنی که سلول‌های مغز هنگام شناسایی یک الگوی اطلاعاتی فعال می‌شوند و با بازسازی اتصالات خود خاطراتی را شکل می‌دهند.
پژوهشگران این سلول‌های غیر مغزی را بررسی کردند تا پروتئینی بسازند که نشان می‌دهد چه زمانی ژن حافظه روشن و چه زمانی خاموش شود. نتایج نشان داد که این سلول‌ها می‌توانند تعیین کنند که انتقال شیمیایی، که انفجارهای ناقل عصبی در مغز را تقلید می‌کنند، تکرار شود.
این یافته نه تنها راه جدیدی برای مطالعه‌ی حافظه ارائه می‌دهد بلکه دستاوردهای بالقوه‌‌ای در ارتباط با سلامت نیز دارد. این نتایج نشان می‌دهد ما باید با بدن خود بیشتر شبیه یک مغز رفتار کنیم، برای مثال پانکراس می‌تواند در مورد الگوی غذایی گذشته‌مان خاطراتی را به یاد آورد تا سطح قند خون را کنترل کند یا یک سلول سرطانی می‌تواند الگوی شیمی درمانی را به خاطر آورد.
این کشف درهای جدیدی را برای درک نحوه‌ی عملکرد حافظه باز می‌کند و می‌تواند در تقویت یادگیری و درمان مشکلات حافظه موثر واقع شود.
منبع

Telegram | Instagram | X | LinkedIn

روان‌یارا و رویش دیگر برگزار می‌کنند:

ژورنال کلاب با موضوع «The efficacy of personalized psychological interventions in adolescents: a scoping review and meta-analysis»

? چهارشنبه شانزدهم آبان‌ماه، ساعت 16

? ارائه‌دهنده:
مهدی میرپوریان

?شرکت در این جلسات رایگان و برای عموم آزاد است

? برگزاری به‌صورت آنلاین

? جهت شرکت در جلسه، در گروه تلگرامی ژورنال کلاب عضو شوید:
https://t.me/+ZSbLTR8H53o4YWFk

Telegram | Instagram | X | LinkedIn

? مهلت ارسال آثار تمدید شد!

شما می‌توانید تا ۲۵ آبان ماه، آثار خود را با موضوع «روان‌شناسی و هنر» جهت انتشار در فصل‌نامه‌ی روان‌یارا، برای ما ارسال کنید.

هم‌چنین از طریق این لینک می‌توانید درباره‌ی‌ موضوع این شماره بیشتر بدانید.

جهت دریافت فایل راهنمای نویسندگان و لیست موضوعات پیشنهادی ما، با اکانت پشتیبانی روان‌یارا در ارتباط باشید.

‼️۵۰٪ تخفیف اعضای کانال روان‌یارا! ?