وضعیت دولت در شرایط فعلی ماقبلِ نقده؛ عالی‌ترین مقام اجرایی کشور شبیه کاراکترهای کارتونی یا شخصیت‌های هالیوودیِ زرده. رئیس‌جمهوری که لاتی راه می‌ره و یه عده بلاگر هم پول می‌گیرن تا براش جوک بسازن. کسی که توی کنفرانس بین‌المللی خانواده، با یه بغضِ ساختگی تشویق می‌شه—کنفرانسی که مهمونای خارجیش فقط به‌خاطر حضور رئیس‌جمهور ایران شرکت کرده بودن—اما وقتی تو همین چند ماه ارزش پول ملی ۴۰ درصد سقوط می‌کنه، هیچ‌کس بهش اعتراضی نمی‌کنه؛ کسی از یک ناتوانِ حقیقی انتظار کار بزرگ یا حتی «کافی» نداره. قرار بود بحران‌های بکرِ منطقه توسط یک دولتِ مقتدر و مدبر مدیریت بشه و نظامیان بشن بازوهای توانمندش. اما دولتِ منفعل و خوش‌خیال، در شرایطی که هیچ‌کدوم از اهداف اعلام جنگِ حزب‌الله علیه اسرائیل که نصراللهِ شهید بارها روشون تأکید کرده بود محقق نشده بودن، حزب‌الله رو به پذیرش آتش‌بس تشویق کرد. با نابودی حدود ۹۵ درصد غزه و محدود شدنِ توان حماس، به همین سادگی، دستِ همه‌ی نیروهای ذخیره‌ی اسرائیل در منطقه برای پیشروی و فتح سوریه باز گذاشته شد.

حقیقت تلخ اینه که ما سوریه رو به ناتوانی و بی‌کفایتی دولت و ضعف شخص رئیس‌جمهور باختیم. این تجربه‌ی دردناک باید ما رو به این نتیجه برسونه که تعارف رو با خودمون کنار بذاریم و از شخص رئیس‌جمهورِ مومن و سالم و خوش‌نیتِ کشورمون بخوایم که استعفا بده.

تو زندگیم اشتباهات زیادی کردم ولی خداروشکر اصلاح‌طلب نشدم که الان مجبور باشم با بغض پزشکیان محتوای عاشقانه و احساسی تولید کنم

دیشبم داشتم برای بارِ هزارم به نفرِ هزارم می‌گفتم خیلی احمقی اگه بخاطر اختلافات کوچیکی که بین والدینت وجود داره و حالا رو مُخته تشویقشون می‌کنی به طلاق گرفتن. جُدایی ساختارهای روانیِ همه‌ی افرادی که توش دخیلن رو زیر و رو می‌کنه و آخرینِ آخرین راهِ حل هاست و اصلاً چیزی نیست که بشه باهاش مخصوصاً در مورد خانواده‌هایی که بچه‌ی بزرگ دارن شوخی کرد؛ شما شوخی‌شوخی تشویق می‌کنی اما جدی‌جدی تخمِ این ایده رو می‌کاری توی ناخودآگاهِ والدین‌ت و نتیجه‌ای که می‌گیری یه زندگیِ آزادتره که می‌تونی راحت‌تر بپیچونی و جَوونیِ باحال‌تری داشته باشی با کلی اشتباهِ بیشتر و بیماری‌های روانیِ حاد تر و آینده‌ی احتمالاً غمگین‌تر و شاید پشیمون‌تر.
بهش نمی‌ارزه‌.

دقیقاً توی همون بُرهه‌هایی از زندگی که هورمون‌ها و آنزیم‌ها و حالاتِ روحی-روانیم در یک مسیرِ مستقیمِ نُجومی قرار می‌گیرن و می‌خوام به جهتِ مثبت و انسانِ مفیدِ جامعه بودن حرکت‌هایی بزنم، از زمین و زمان، داستان و حواس‌پرتی و حاشیه می‌باره‌ که نذاره.
در کنار جذابیت‌ها و ضررهای قابل توجهی که این وضعیت داره، وجه عارفانه و آموزنده‌ش هم اینه که به قول مرحوم مطهری، البته فقط قطاری که ساکن باشه سنگ نمی‌خوره. هنر همینه که دقیقاً توی بمبارانِ حواس‌پرتی‌ها، حواست جمع باشه که اگه اضافه‌کاری هم کردی و خوش گذشت، اما مسیر رو گُم نکنی.

چشم‌هامو که خستگیِ ذهنم رو به دوش می‌کشن با دو انگشتِ رندوم فشار میدم و صورتمو می‌چِلونم و لبخند می‌زنم و می‌گم: ولی مطمئنم روزای خیلی خوبو خودم با همین دستای خودم می‌سازم.

سطح منازعه‌ی مستمر اما کم‌پیشآمدِ من با خانواده‌م، واقعاً در سطح منازعه‌ی قبایل غارنشین بر سر غذا در زمستون‌ها با همدیگه‌ست. همون‌قدر حقیر و بی‌اثر در جهان، همون‌قدر خونین.

البته که اقای اشتری و امثالهم هم با لجن پراکنی هاشون نتایج انتخاب رو تغییر میدن :)
https://t.me/BigBootsOwner/13246

وحید اشتری نوشته: در قانون عفاف و حجاب ۱۲ مرتبه «ممنوعیت خروج از کشور» به عنوان «مجازات» اومده، پس پیش‌فرضِ نویسندگانِ قانون این بوده که زندگی در ایران خودش مهم‌ترین مجازاته!

همونطور که واضحه، همزمان که تاکر کارلسون و روگان با ژورنالیسمِ حرفه‌ای و مستقل رکوردهای مدیا رو تغییر می‌دن و نتیجه‌ی انتخابات آمریکا رو تعیین می‌کنن، و دقیقاً همون روزهایی که مورگانِ انگلیسی بزرگترین تریبونِ رسانه‌ایِ «مدافعینِ فلسطین» در دنیا رو اجرا می‌کنه، جملاتی که نوشتم «واقعاً» تحلیلِ کنشگرِ مشهور‌، بینِ ملتِ ماست.

آقای اشتری که مفهومی به اسمِ «مخاطبِ قانون» و «تناسبِ روانیِ مُجرم با مُجازات» به گوشِش نخورده، کنشگرِ «اصلاح شیوه‌های اعمال قانون» در کشور ما هم هست و بَدا به حالِ ما. وقتی بررسی‌های جامعه‌شناختیِ ابتدایی هم نشون می‌ده که مخاطب «خروجِ تفریحی از کشور» و افرادی که طبق قانونِ عفاف و حجاب «مجرم» محسوب می‌شن از نظر جمعیتی «همپوشانیِ بالا» دارن، پس این قانون با مخاطبِ جرم «هماهنگه»‌ و این «هارمونی» برای قانونگذارانش دقیقاً مصداقِ یک مواجهه‌ی مدنیِ مؤثره.

واقعاً سعی می‌کنن عزت رو از کسی بگیرن که به صاحبِ عزّت ادای احترام کرده؟!
همون کسی که امام خمینی رو از یه پیرمردِ تبعیدی به رهبرِ بزرگترین انقلاب قرن تبدیل کرد که اومده سوگلیِ تمامِ دنیای غرب رو از کشور بیرون‌ کرده، همون آقا خیلی خوب بلده یه‌جوری برای بیت سیاح جبران کنه که همه‌ی غرب انگشت به دهن بمونن. این مدال‌بازی‌ها صرفاً عقده‌گشاییِ این اروپایی‌ها بابت پهپادهای شاهد و موشک‌های ایرانیه که جلوی چشم‌های آبیِ خوشگلشون می‌خورن توی دلِ اروپا.