بالاخره به قورباغه سبز رنگ شاد خندان رسیدم.

?

دیشب، بدترین بی خوابی دنیا را کشیدم. با خودم حرف زدم، با تمام تیکه های شکسته ی خودم بارها صحبت کردم، بعد از وجب کردن تمام خانه و قرص خوردن به تخت خواب رفتم، با تمام این اتفاقات تصاویر جدیدی را در ذهنم خلق کردم، انیمیشن کوتاهی که توی ذهنم شروع به بال پر گرفتن کرده بود، نوشتمش، تمام جزئیات درست مثل یک قصه نوشتم .

یک جمله، یک کلمه کوچک، مرا یاد او انداخت، با به یاد اوردن نبودن او و نفس نکشیدن او برای بار هزارم خورد شدنم را حس کردم.

امروز صبح دیگه نتونستم، حالم داشت از ریاضی و فیزیک بهم میخورد. لحظه شماری میکنم برای تمام شدن امتحانات و کتاب خواندن .

همیشه احساس میکردم دوران کودکیم مثل پازلی هست که بیشتر تکه های پازل گم شدند، زمان زیادی برای یافتن اون خاطرات صرف کردم، بخاطر همین هر چیز کوچکی از اون زمان پیدا میکنم، درست مثل گنج برایم میمونه.

باورم نمیشه
دفتر جورنال کودکی هام پیدا کردم .
تمام ارزوهام نوشتم.

باران تبدیل به برف شد ?.