شکر لله که درِ میکده باز است هنوز
دلِ رندانِ جهان، محرمِ راز است هنوز

داد بر بادِ فنا آتشِ می هستیِ ما
دلِ سودا زده در سوز و گداز است هنوز

نکند ذوقِ جنون باده پرستی را منع
دلِ دیوانه بر این شیوه مجاز است هنوز

قصه‌یِ مِی رود از خاطر و بر خاتم عشق
نقشِ افسانه‌ی محمود و ایاز است هنوز

ساقیا باده بده یار بود بر سرِ ناز
زانکه در مستیِ ما حالِ نیاز است هنوز

مطربِ مجلسِ ما گرچه ز خود بیخبر است
گوشِ دل در گرو نغمه‌ی ساز است هنوز

«نوربخش» از خُمِ می نغمه‌ی تکبیر شنید
شیخ می‌گفت کجا وقتِ نماز است هنوز

جواد نوربخش

مرا در آغوش بگیر، دنیا پر از سایه‌هایی‌ست که فقط برای یک نفر است.

#سعیده_سعیدی
@Saeede_Saeedi

@Cd_mium | نو نوتیف

روی محصولات مراقبتی پوست و مو
انقد موادمعدنی ومغذی و انواع روغن اینا مینویسه ک
آدم بخوره بصرفه تره تا اینکه بماله

@Cd_mium | نو نوتیف

یه پارتنرم نداریم کلاسامون کنسل شدنی
ب شوق دیدنش خوشحال شیم :)

@Cd_mium | نو نوتیف

آپارتایدِ گربه‌ای

نه نه اصلا این گونه نیست که می‌گویی پیشول‌زاد.
پشمینه در حالی که پنجه‌های‌ش را با آرامش و وقار خاص خود می‌لیسد، این جمله را ادا می کند. پیشول‌زاد گربه‌ی کوچ خاکستری با دقت در چشمان پشمینه نگاه می‌کند و به او گوش می‌دهد.
پشمینه ادامه می‌هد:
آپارتاید اساسا در بین ما گربه‌ها رواج نداشته و ندارد. چه کسی گفته‌ست که ما به خاطر تفاوت در رنگ خال‌های‌مان به یکدیگر فخر می‌فروشیم.
یا به دلیل رنگ چشم یا حتی نوعِ مو یا پشمِ روی تن‌مان غذای بیشتری به هم می‌دهیم. 
پشمینه به پُشتِ گوشت‌آلودش قوسی می‌دهد و می گوید:

نه، ما گربه‌ها هرگز این گونه نیستیم. اما خوب، چیزی که ما را شبیه انسان‌ها می‌کند، جنگیدن برای شکم‌مان و جفت‌مان است که ویژگی‌ هر پستان‌داری‌ست.

پیشول‌زادِ کوچک با چشمان طوسی‌اش به پشمینه نگاه می‌کند و می‌پرسد:
یعنی همین ویژگی‌هاست که ما را به آن‌‌ها نزدیک می‌کند؟
پشمینه به او نزدیک می‌شود و کله‌اش را به کله‌ی پیشول‌زاد می‌مالد و با نرمی نگاه‌اش می‌کند و می‌گوید:
هم بله هم خیر.
انسان، از گربه بسیار یاد می‌گیرد و این حقیقتی است که باید درباره خود بدانیم.
مثلا شیخ پشم‌‌الدین پرشن‌زاده که در دیاری کویری رشد کرده‌ست و از پشم زیاد و بلندش بهره می‌برد تا بدخُلقی و عُدول‌اش از قوانین گربه‌ای را پنهان کند، چطور می‌تواند آن‌قدر قیمتی شود؟

این از برکات وجود گربه‌ها برای انسان است. موجودِ دوپا، نژادپرستیِ‌خود را وارد زندگی گربه‌ها کرده‌‌ است. ما نهایتا به نوعِ غذایی که نصیب‌ِ هم‌نوع‌مان می‌شود، حسودی کنیم. آن هم برای این‌ است که خوراک‌هایِ خاص را خودِ انسان، وارد زندگی ما کرده‌ست. وگرنه همه‌ی ما اهل شکار بودیم و کم و بیش گوشت یا بال پرنده‌ای نصیب‌مان می‌شد. باید گفت، در اثر مجاورت با انسان و اهلی شدنِ برادران‌مان، از بین رفتن درخت و جنگل، همه‌ی عموهای‌م از غصه دِق کردند، نواده‌‌های‌شان تنبل و به انسان وابسته شدند.

داشتم از عمو زاده‌ام شیخ پشم‌الدین پرشین‌زاده یا آن یکی پشمولِ‌اتریشی می‌گفتم که به انسان ادا و اطوار‌های‌ گربه‌ها را یاد می‌دهد.
صاحب‌اش هم به تقلید از او و چند پستاندار دیگر ورزشی ساخته‌ست که بتواند از راه آن، حال خودش را خوب کند و نیز با آن تجارت کند.
.
همین که الان من می‌توانم به زبان آدمی‌زاد با تو صحبت کنم، یک نوع  نبوغ ما گربه ها را نشان می‌دهد. آدم‌ها هرگز هر چقدر زور هم بزنند، به زبان ما نمی‌توانند صحبت کنند.

این تخمِ جن پشمول‌اتریشی در این خیانت بزرگ سهم عمده‌ای ادا کرده و در حال حاضر هم هر روز لیسیدن انگشت را به سبکِ گربه‌ای، به صاحب‌اش یاد می‌دهد. می‌گویند، کلی هم از این بابت پول درآورده و چند ماده‌گربه اختیار کرده و خانه‌ای جنگلی، آن صاحبِ بی‌مغزش برای‌ش خریده.

شنیده‌ام صاحب‌اش این روزها سعی دارد مثل او یاد بگیرد، دماغ‌اش را به پایین‌تنه‌اش برساند و در انعطاف رکورد بِزند. اما هنوز، نتوانسته و در ازای‌ش برای پشمولِ اتریشی ماده‌گربه‌ای زیبا اختیار کرده که از نسل گربه‌های اصیل ایرانی‌ست. ماده‌گربه، هم تُفی در صورت پشمول‌اتریشی انداخته و گفته که تو میراث گربه‌ها را دزیده‌ایی و به اصالت گربه‌ایِ خود خیانت کرده‌ای.

پشمینه روی زمین دراز می‌‌کشد و می‌گوید:
پیشول‌زاد جان، این را بدان که هیچ انسانی نمی‌تواند مثل ما کِش بیاید، مگر این که تمام عمرش را وقفِ تمرین کند. گاهی خنده‌ام می‌گیرد از این که این کِش وقوس‌ها برای ما این قدر عادی‌ست و برای آدمی‌زاد تا این حد سخت است.
من به گربه‌های خیابان یاد می‌دهم که اصالت خود را حفظ کنند و به آپارتاید انسانی تن ندهند.

من از آدم‌ها یاد گرفته‌ام که مهارت‌ام را بفروشم نه به قیمت پول، بلکه به قیمت زمان‌ام. می خواهم کمک کنم گربه‌های خیابان محتاج آدمی‌زاد نشوند.‌‎
این شاید، آپارتایدِ ما گربه‌ها باشد.

پیشول‌زاد تمام درس‌های امروز را در یادداشت‌های‌ت باید فردا ببینم.
ماهم  برای خومان اصول داریم.
فراموش نکن.

بهاره ابراهیمی
۷ آذرماه ۰۲

@Disguisedtruths

? پدرم معلول است، توان تهیه جهیزیه نداریم!
? فراخوان کمک به خرید جهیزیه

▫️ دختر جوانی در روستاهای آذربایجان شرقی با خانواده‌اش زندگی می‌کند. سه بچه هستند و پدرشان نابینا و از کارافتاده است، مادرشان هم کارگر فصلی است که همیشه برایش کار نیست. در حال حاضر با یارانه و مستمری بهزیستی زندگی می‌کنند و کسی را هم ندارند که به آنها کمک کند‌. دختر بزرگ خانواده به تازگی عقد کرده و خانواده امکان تامین جهیزیه برایش را ندارند.

? مبلغ مورد نیاز: ۳۰ میلیون تومان
? لینک پرداخت از طریق سایت?
https://menhayefaghr.org/donate2/

کارت:
5041721111902848
شبا:
530700001000228472379001

(به نام خیریه منهای‌فقر - بانک رسالت)

? @menhayefaghr

? New Track
? Name : Pirahane Kabood
? Artist : Sein
▶️ Music&Lyrics : Sein - Maulana ghazal 1822
? Producer: Sein
? Cover & visualiser: MhP - Amin
Now available on :
Soundcloud
Youtube
Instagram

در مورد درآمد دلاری و چالش هایی که نباید نادیده‌شون گرفت

? @tgBotLearn