بعضی نبودنا اینقدر پررنگن که هیچ بودنی، نمی‌تونه باعث نادیده گرفتنش بشه.

خودت و سرگرم کن. برای خودت یه روتین خوب داشته باش، عادت‌هایی رو ایجاد کن و تحت شرایطی بهش پایبند باش؛ یه ربع ورزش روزانه، مراقبت از یه گیاه جدید، نوشیدن آب کافی و …
آدمیزاد وقتی یه چارچوب یه برنامه‌ی مشخصی برای زندگیش نداشته باشه خود به خود فکر و خیال میکنه.

گاهی وقت‌ها به جای حسرت خوردن و سرزنش خودت، باید تصمیم بگیری از حالا به بعد بهتره چه انتخاب‌هایی رو داشته باشی که بهت امکان پیشرفت بده و باعث تکرار تجربیات گذشته‌ نشه.

ظاهر و زیبایی، بعد از یه مدت دیگه به چشم نمیاد. شعور و ذوق و درک و فهمِ طرف مقابلته که تا آخر عمر برق چشاتو زنده نگه می‌داره.

گلایه کردن و توضیح خواستن بی‌فایده‌ست؛ وقتی طرف مقابل حتی نمی‌پذیره که اشتباه کرده یا انکارش میکنه.

امیدوارم اون چیزی که الان خیلی نگرانشی؛ فردا یه “آخيش حل شدِ عمیق” باشه گوشه ی قلبت✨

ما نمی‌تونیم تفکر آدما و نحوه‌ی رفتارشون رو تغییر بدیم، ولی می‌تونیم یاد بگیریم از روابطی که باعث اذیتمون می‌شن فاصله بگیریم و از خودمون مراقبت کنیم.

آدمیزاد وقتی تازه با یکی آشنا میشه کلی ذوق و شوق داره، فکر می‌کنه طرف دیگه همه چی تمومه و خداااست براش، به قولی فکر می‌کنه این دیگه همونه که تو رویاش دنبالش بود. ولی وقتی به مرور یکم اون هیجان اولیه فروکش می‌کنه، توجهش به جزئیاتی جلب میشه که در نگاه اول براش…

آدمیزاد وقتی تازه با یکی آشنا میشه کلی ذوق و شوق داره، فکر می‌کنه طرف دیگه همه چی تمومه و خداااست براش، به قولی فکر می‌کنه این دیگه همونه که تو رویاش دنبالش بود. ولی وقتی به مرور یکم اون هیجان اولیه فروکش می‌کنه، توجهش به جزئیاتی جلب میشه که در نگاه اول براش بی اهمیت بود. فلذا تا جایی که می‌تونید تو روابط عجول نباشید، صبوری پیشه کنید طرف مقابلتون رو خوب بشناسید، با رویاپردازی و خیال بافی بعدا خودتون اذیت می‌شید. بهتره گذر زمان تصویر واقعی آدمارو بهتون نشون بده، بهتره واقعیت آدم‌هارو با رفتار، انرژی و زمانی که صرف شما می‌کنند متوجه بشید تا اینکه یه تصویر خیالی طبق میلتون بسازید و با اون زندگی کنید.

همه‌ی سختی‌ها حداقل آسون‌تر نشن، با همدیگه که باشیم قابل تحمل‌ترن.