✨️🎨 تبادلاتِ فرهنگ و هنر*💎 *فولدری از کانال‌های مرجع در حوزۀ فلسفه، هنر و ساینس*🔣*تنها کافی‌ست لینک را لمس کنید و دکمۀ Add را بزنید و این فولدر ارزشمند را در تلگرام خود ذخیره کنید:*🔗t.me/addlist/UxqHYDuVKMoyNjI8👨‍🦱 *آیدی هماهنگی برای پیوستن به جمع ما:@hume1711

❔❓ انسان و ابهام (حاوی اسپویل)

انسان ها از گذشته های دور سعی بر آن داشته اند تا برای ابهامات خود پاسخی بیابند. این تلاش انسان جهت رهایی از ابهام و حل آن می تواند ریشه در فرگشت انسان و شیوه زندگی اجداد ما داشته باشد. انسانی که در میان درختان در حال قدم زدن است از پشت درختان صدایی می شنود و همینجا آغاز ابهام است. پرسش ها یکی پس از دیگری در ذهن او شکل می گیرند؛اینکه عامل این صدا چیست؟ آیا بادی وزیده یا جانوری شکارچی در آنجاست. اگر پاسخ وجود جانوری درنده باشد انسان تلاش می کند تا از خود محافظت کرده و برای بقای خود مبارزه کند. این تلاش انسان برای رهایی از ابهام تا به امروز با ما مانده. لباس ها و ظاهر ما عوض شده ولی هچنان برخی تمایلات و رفتارهای ما به مانند اجدادمان هستند.

در The vanishing رکس هر قدر که سعی می کند نمی تواند از ابهام بگریزد. این پرسش سال ها برای او مانده که چه بلایی سر ساسکیا آمده؟ او با وجود آنکه می داند ساسکیا به قتل رسیده ولی وجود ابهام در جزییات آزارش می دهد. تمایل انسان به رهایی از ابهام که در حقیقت باید راه انسان برای بقا و شناخت خطرات باشد حالا در اینجا بلای جان او می شود و رکس با انتخاب خودش جان خود را می گیرد. شاید اگر او می دانست که چگونه با این حس ابهام گریزی خود مواجه شود سرنوشت بهتری می توانست در پیش داشته باشد.

#تحلیل_فیلم

@cineemagic

فیلم ساده است، تکه هایی از دوران کودکی تامی و جیمی که از یک مادرند اما از دو پدر متفاوت و با مادربزرگشان زندگی می‌کنند، در حالی که مادرشان در یک آسایشگاه روانی بستری است. یک فیلم سیاه و سفید کم دیالوگ که در آن همه چیز رو به موت است. مادربزرگی رو به موت، مادری رو به موت، دهکده‌ایی رو به موت و در نهایت دوران کودکی رو به موت.

در فیلم داگلاس نقاط روشن کمی وجود دارند، اما همانها هم به سرعت در نطفه خفه می‌شوند. همه چیز تیره و تار است. بیل داگلاس، اثری خلق کرده است که تجربه‌ی تماشای آن، تجربه‌ی بغرنجی است که یقه احساسات مخاطب را می‌گیرد و به شدت تکانش می‌ دهد. تجربه ایی که در ذهن خواهد ماند.

#معرفی_فیلم

@Cineemagic

مولفه‌های تکرارشونده در سینمای پل توماس اندرسون

#هایلایت

@Cineemagic

در راستای تفکر عدالت طلب اثر، تلاش آن برای جلوگیری از تقلیل به تریلری جنایت محور است، به نحوی که کاملا سرزنش و انگشت اتهام خود را متوجه سیستم می‌کند و بازتاب آن مرگ یکی از قضات با دست هایی آلوده به خون و شنیدن بانگ بی عدالتی از کلیسا پس از تشیع جنازه ی قاضیِ ابتدای فیلم است. چه کنایه آمیز که رئیس دیوان عالی _که خود مسئول قتل ها بوده _ نیز گرفتار این بازی تاریخی می‌شود و توسط قدرتی بزرگتر ترور می شود؛ در سکانس پایانی، چشم ناظر تاریخ، «روگاس» را در موزه ای تعقیب کرده و بدون اینکه از محتوای آخرین گفت و گوی او مطلع شویم، شلیک تاریخی اش را انجام می دهد و به نقطه ی اول فیلم و جسد هایی مدفون در دالان زمان، ردیفی دیگر اضافه می کند...

از «فرانچسکو رزی» در کانال ما بخوانید:
• نگاهی به سینمای «فرانچسکو رزی»؛ قسمت اول
• نگاهی به سینمای «فرانچسکو رزی»؛ قسمت دوم

#معرفی_فیلم
#سینمای_اروپا
#سینمای_ایتالیا

@cineemagic

در پایان فیلم چشمه باکره، شخصیت اصلی که از درک اعمال و مقاصد خداوند عاجز است، از درگاه او طلب بخشش و مغفرت میکند و کارگردانی تئاتروار برگمان به گونه ایی است که از خلال ژست ها و حرکات اینگونه القا می شود که هرچند ایمان و شک در هم آمیخته اند، اما کمان این ایمان است که میچربد.

اما در نور زمستانی، این رخنه یاس در ایمان، شکلی شدیدتر و برگشت ناپدیرتر به خود می‌ گیرد. کشیش فیلم نور زمستانی نیز، در انتها دعای شکرگذاری می‌خواند، اما برای مخاطب آشکار است که این کلمات برای کشیش تنها پوسته ایی خالی از معنا هستند. اکنون دیگر چشمه خشک شده است و نور بی رمق زمستانی، گرمایی در بر ندارد.

#هایلایت

@Cineemagic