ای مرا با شور شعر آمیخته
اینهمه آتش به شعرم ریخته

چون تب عشقم چنین افروختی
لاجرم شعرم به آتش سوختی

#فروغ_فرخزاد

درد تاریکیست درد خواستن
رفتن و بیهوده از خود کاستن
سر نهادن بر سیه دل سینه ها
سینه آلودن به چرک کینه ها
در نوازش ، نیش ماران یافتن
زهر در لبخند یاران یافتن

#فروغ_فرخزاد

ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم
جامه کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم

عیب درویش و توانگر به کم و بیش بد است
کار بد مصلحت آن است که مطلق نکنیم

رقم مغلطه بر دفتر دانش نزنیم
سر حق بر ورق شعبده ملحق نکنیم

شاه اگر جرعه رندان نه به حرمت نوشد
التفاتش به می صاف مروّق نکنیم

خوش برانیم جهان در نظر راهروان
فکر اسب سیه و زین مغرّق نکنیم

آسمان کشتی ارباب هنر می‌شکند
تکیه آن به که بر این بحر معلّق نکنیم

گر بدی گفت حسودی و رفیقی رنجید
گو تو خوش باش که ما گوش به احمق نکنیم

حافظ ار خصم خطا گفت نگیریم بر او
ور به حق گفت جدل با سخن حق نکنیم

#حافظ

چنین با مهربانی خواندنت چیست ؟
بدین نامهربانی راندنت چیست ؟

بپرس از این دل دیوانه من
که ای بیچاره عاشق ماندنت چیست ؟

#فریدون_مشیری

بی نظیر و مَـه جَبین و هـم دل آرایی شما
مثل یک آرایه در اشــعــارِ نیمایی شما

مـن نمی دانم چـگونه وصفِ رُخسارت کنم
بـس کـه زیبایی و زیبایی و زیبایی شـما

#فردوس_نوروزی

تنم در وسعت دنیای پهناور نمی‌گنجد
روان سرکشم در قالب پیکر نمی‌گنجد

مرا اسرار، از این گفتگو بالاتر است اما
به گوش مردم از این حرف بالاتر نمی‌گنجد

مرا خواب آن‌زمان آید که در زیر لحد باشم
سرِ پرشور اندر نرمی بستر نمی‌گنجد

توانگر را مخوان در گوش دل اسرار درویشی
که در خشخاش، خورشید بلند‌اختر نمی‌گنجد

نشان قبر مگذارید بعد از مرگ #یغما را
شهاب طارم اسرار، در مقبر نمی‌گنجد

#حیدر_خشتمال‌
#یغما

من خود دلم از مهر تو لرزید وگرنه
تیرم به خطا می‌رود اما به هدر، نه

دل خون شده وصلم و لب‌های تو سرخ است
سرخ است ولی سرخ‌تر از خون جگر، نه

#فاضل_نظری

هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد
سعادت همدم او گشت و دولت همنشین دارد

#حافظ

کاروانی شکر از مصر به شیراز آید
اگر آن یار سفرکرده ما بازآید

گو تو بازآی که گر خون منت درخوردست
پیشت آیم چو کبوتر که به پرواز آید

#سعدی

گر در دلِ شمع آتشی از عشق نمی‌بود
آگاه ز سوز دل پروانه نمی‌شد

#غبار_همدانی