یک پرسش ساده و یک نتیجه شگفت‌انگیز:
همین الان بدون نگاه کردن به سقف اتاق بصورت دقیق تعداد، فرم و ترکیب نور آن را بنویسید.
به احتمال زیاد دقیق و درست نخواهید نوشت؛ چرا؟
چون آن‌قدر خدمت‌دهی سقف و ترکیب نور تکراری و دچار روزمرگی شده است که تا لامپی نسوزد، قطعا ما سراغ سقف نخواهیم رفت.
تکلیف ما هم با روابط‌مان همین است؛ باید گاهی حضور، سطح کارایی و اثربخشی خود را یاداوری کنیم و گرنه دچار یک روزمرگی عمیق خواهیم شد و همه چیز از سر وظیفه و قطعیت خواهد بود.
هنر یاداوری را جدی بگیرید؛ حتی ابر برندهای تجاری هم گاهی خود را یاداوری می‌کنند.

محمدصالح هاشمیان
خودت را یاداوری کن
⏳♾️
@Ranjeroshan
@Ranjeroshan

متاسفانه باید اقرار کنم که جغرافیا سهم بسیار بالایی در سرنوشت آدمی دارد.
هزار و یک اما اگر در پس سال‌های زیستن ما وجود دارد که نقطه مبدا و شکل‌گیری آن همین جغرافیای لعنتی است.
شاید بر اساس مطالعه تاریخ و سیر تمدن شناسی به حضور درین نقطه از کره زمین باید کمی هم افتخار کنم اما رنج مهلک زندگی کردن با مصلحت‌اندیش ترین نسل انسان کی و کجا تمام خواهد شد؟
اینجا در جغرافیایی که تاریخ می‌گوید درخشان و روشناست، زندگی بسیار سخت و تماشای جامعه مصلحت اندیش اندوه‌وارست.
جغرافیا؛ سرنوشت ما را ملال‌آور رقم زد.

محمدصالح هاشمیان
کلمات فصل پنجم
⏳♾️
@Ranjeroshan
@Ranjeroshan

ترمزها را بکشید!

آن‌قدر در طی چند دهه ابتدایی زندگی در گوش ما خوانده‌اند که باید صبور بود، ادامه داد و دست از تلاش برنداشت که ما اصل ترمز کشیدن و رها کردن را به کلی از یاد برده‌ایم.
اما واقعیت این است که:
گاهی تلاش کردن و نکردن دارای نتیجه یکسان است
گاهی ادامه دادن عین آسیب‌زدن و زخم‌های تازه ایجاد کردن است
گاهی ادامه دادن و ماندن دقیقا همان اتلاف زمان و مقدمه‌چینی برای یک افسوس بزرگ و سوگواری بلند مدت است.
بی‌شک من و تو باید اصل رهاکردن را یاد بگیریم تا حداکثر دلپذیری را کسب کنیم.
باید رها کنیم، کمی مکث و با مسیری تازه ادامه بدهیم؛ پایداری بر مسیری که هیچ لذت و نتیجه دلخواهی ندارد عین حماقت است.
پرسش اساسی:
آیا در جهانی که تنها و تنها یکبار اجازه زندگی کردن در آن را داریم، پایداری بی‌چون و چرا و تن ندادن به رهاکردن منطقی است؟
در مورد رهاکردن کمی فکر کنیم؛ رها کردن افراد، موقعیت‌ها و حتی کسب و کار!

محمدصالح هاشمیان
کلمات فصل پنجم
⏳♾️
@Ranjeroshan
@Ranjeroshan

روشنفکر سهمیه‌ای!

می‌خواهم برای برخی عزیزان بنویسم که:
با سهمیه وارد مدارس خاص شدند
با سهمیه رقم‌های کنکوری‌شان تخفیف خورد؛ تخفیف‌های عجیب و غریب!
دانشگاه سهمیه‌ای
استخدام سهمیه‌ای
استخدام همسر سهمیه‌ای
حتی وام ازدواج هم سهمیه‌ای
یعنی صفر تا صد زندگی‌شان شده سهمیه و سهمیه!
اما حالا که خرشان از پل‌ها گذشته و بساط زندگی‌شان را اساسی جمع و جور کرده‌اند حرف‌های روشنفکری و عوام‌فریبانه می‌زنند و فاز نمک به حرامی دارند.
می‌گویند ما مثل پدرانمان نیستیم؛ عزیزم:
اینجایی که ایستاده‌ای و مدیون سهمیه‌ها هستی اصلا روشنفکر پذیر نیست.
اگر جسارت دارید به نقطه صفر و برابری شهروندی برگردید و بدون سهمیه، روی پای خود و تلاش اجتماعی بالا بیایید و زندگی را بسازید.
جامعه فریب این تظاهر زشت شما را نمی‌خورد؛ روشنفکر سهمیه‌ای!

محمدصالح هاشمیان
نمک به حرامی برخی‌ها
??
✳️ @Ranjeroshan
✳️ @Ranjeroshan