امروز آفتاب جذابیتم طلوع کرده بود خیلی خوشگل بودم

درمونده ،همونطور که سعی میکرد هنوز قوی بمونه پر از حرص زمزمه کرد دیگه باید چیکار میکردم؟
نگاهش کرد نگاهی که بدون حرف هم پر از سرزنش بود و کمی از قهوه اش سر کشید
خودت میدونی! باید میرفتی دنبالش هیچکدوم این اتفاقا نمی افتاد اگه تو شروعش نمیکردی…
میخواست مخالفت کنه اما خودشم میدونست ، حق با کسی بود که بهتر از همه اونو میشناخت.
از کلافگی خندید و نگاهش رو گرفت
دیگه فرقی نمیکنه، همه چی تموم شده!
و این تنها حقیقتی بود که امیدوار بود تغییر کنه...

ویرانم ولی به امید مهاجرت زبان می‌خوانم.

امشب به اندازه تمام حرف های توی دلم بارون بارید.

یعنی بارون یادشه اون همه قول شکسته شده رو؟

ما فرض رو بر این میگیریم که جلوتر برامون ریدن.