مقاله "تنهایی و عشق"
چاپ شده در مجله نگاه آفتاب، شماره ۴

سودابه کریمی

گفت من کافرم و تو مسلمان
مسلمان در کافر درج است.*
در عالم کافر کو،
تا سجودش کنم و صد بوسه اش دهم؟
تو بگو من کافرم تا تو را بوسه دهم.

کافران را دوست میدارم، از این وجه که:
دعوی دوستی نمی کنند،
می گویند: آری, کافریم, دشمنیم!
اکنون, دوستیش تعلیم دهیم ...
یگانگیش بیاموزیم ...
اما این که دعوی می کند که:
"من دوستم"
و نیست
پرخطر است ...

شمس تبریز

• مسلمان در کافر درج است؛ یعنی کافر اگر صیقل بخورد، مسلمان می شود.کافر باید بپذیرد هنوز از حجاب ها و زنگارها و تعلقات پاک و خالص نشده است. باید قبول کند هنوز بین او و حقیقت پرده هایی هست. کافر باید وجه تاریک خود را ببیند و به رسمیت بشناسد.

در عالم کیست که کفر خود را بداند؟

آن کس که کفر خود را شاهد است از مسلمانی برتری آگاه شده است.

#حجره_خورشید

@shamsolhaghetabrizi
.

هست آن جهان چون آسیا،
هست این جهان چون خرمنی

آنجا همین خواهی بُدن،
گر گندمی، گر لوبیا

غزلیات، مولانا

می فرماید این جهان به مثال خرمن است و آن جهان مانند آسیا. با مرگ ماهیت ما تغییر نمی کند، تنها صورت ماست که تبدیل می شود. دانه گندم هرچند در آسیاب به آرد بدل شود، همچنان گندم است ، نه لوبیا.
جسم ما خانه ای ست که مدتی در آن میهمانیم. خود را با مهمانخانه اشتباه نگیریم. ما سفرهای بسیاری کرده ایم و در مهمانخانه های بسیاری اطراق نموده ایم، سفرهای بسیار دیگری هم در پیش داریم. جسم ما مهمانخانه ای ست که دیر یا زود آن را هم ترک خواهیم کرد.

"آخر تو به این تن چه نظر می کنی؟
تو را به این تن چه تعلق است؟
تو قائمی بی این و هماره بی اینی ...
این تن مغلطه ای عظیم است.
پندارد که او مُرد، او نیز مُرد!
هی، تو چه تعلق داری به تن؟
این چشم بندی عظیم است."

فیه ما فیه، مولانا

✍ سودابه کریمی

@shamsolhaghetabrizi
.

۷ مهر بزرگداشت #شمس_تبریزی بر عاشقانش مبارک باد
.
شمس تبریز! تو را عشق شناسد نه خِرد...

#مولانا
#چاوشی

.
@shamsolhaghetabrizi

این زمین را یکی می شکافد؛ یکی آمده است که
این زمین سلامت را چرا خراب می کنی؟
او خود عمارت از خراب نمی داند.
اگر خراب نکردی، زمین خراب شدی.
نه، در آن خرابی عمارتهاست.

شمس تبریزی

می فرماید، بسیاری از خرابی ها در حقیقت عمارت است؛ گمان می کنیم خراب کردن است ، اما ساختن است. ممکن است گاهی برای بهبود وضعی، کاری، رابطه ای، ... ناچار چیزی را که بوده ، خراب کنیم؛ مانند کندن و شخم زدن زمین برای داشتن محصول.

✍ سودابه کریمی

@shamsolhaghetabrizi
.