یکی از دلایل اصلی که این لایبری رو نوشتم این بود:

تو یک سناریو آپدیت نسبتا پیچیده, چیزی که ORM بعد از آپدیت از حالت آخر row برمیگردوند و چیزی که واقعا از دیتابیس برگشته بود یکی نبود

همین موضوع راجب view هم رخ میده. که دلایلش داکیومنت شده اینجا که چرا این موضوع fail میشه.

تست فیل شدن آپدیتتست فیل شدن view
دوم خیلی نگران کننده نیست, چون همه از view استفاده نمیکنن. ولی باگ اول تقریبا تو کله سورس کدمون هست

@PyBackendHub

امروز خیلی خوشحالم که بالاخره Naked SQLAlchemy رو معرفی میکنم، یه thin wrapper روی SQLAlchemy Core که کار با دیتابیس‌ها تو پایتون رو ساده‌تر می‌کنه. بعد از اینکه با pitfallهای ORM مواجه شدم—مثل اینکه داده‌های توی حافظه با وضعیت واقعی دیتابیس یکی نبود به خاطر پیچیدگی‌هایی مثل identity mapping و dirty tracking—فهمیدم این ویژگی‌هایی که قرار بوده کار رو راحت کنن، در واقع باعث پیچیدگی و سخت‌تر شدن یادگیری می‌شن. Naked SQLAlchemy با ترویج استفاده صریح از SQL و map مستقیم نتایج کوئری به dataclassهای پایتون، این لایه‌های غیرضروری رو کنار می‌زنه.

علاوه بر بهبود سرعت قابل توجه (تقریباً دو برابر سریع‌تر از ORM)، یادگیری Naked SQLAlchemy آسونه چون بر پایه دانشی هست که احتمالاً از قبل داری. امکاناتی مثل مپ کردن dataclass، مدیریت session بدون داشتن state، و امکان تعریف SQL View رو لایه ORM. با تمرکز روی ویژگی‌های اساسی و دوری از abstractionهای پیچیده، به شما این امکان رو می‌ده که کدهای واضح و ‍explicit و قابل نگهداری بنویسن، بدون دردسرهای معمول ORM.

فلسفه من اینه که کمتر، بیشتره. با کنار گذاشتن لایه‌های غیرضروری، Naked SQLAlchemy یه راهکار قابل اعتماد، کارآمد و ساده برای دسترسی به دیتابیس تو پایتون ارائه می‌ده. اگه دنبال ابزاری هستی که از pitfallهای معمول ORM دوری کنه و از تخصص SQLی که از قبل داری استفاده کنه، دعوتت می‌کنم Naked SQLAlchemy رو امتحان کنی.

لینک ریپازیتوریلینک مستندات
اگه این پست یا این کتابخونه برات مفید بوده، خیلی ممنون می‌شم اگه بهش یه ستاره بدی یا این پست رو بازنشر کنی. حمایت شما به من انگیزه می‌ده که به توسعه و بهبود فریمورک‌های متن‌باز ادامه بدم. مرسی 🙂🙏

@PyBackendHub

سادگی همیشه خبر از پیچیدگی میده!

خیلی وقت‌ها ما از کتابخونه و فریم‌ورک‌ها استفاده میکنیم به خاطر اینکه یک کار رو ساده میشه باهاشون انجام داد، از جنگو استفاده میکنیم چون کار باهاش راحته، داخل جنگو از DRF و simple jwt استفاده میکنیم چون ساخت api و لاگین رو برامون خیلی راحت میکنن. اما اینجا یک چیزی گاهی فراموش میشه.

سادگی همیشه خبر از پیچیدگی میده که شما نمیبینیدش.
یا به عبارت دیگه
کدی که شما الان نمیزنید رو قبلا یکی دیگه زده.

و شاید بگید خوب این خوبه دیگه یارو کد برای ما زده و استفاده می‌کنیم و لذتشو میبریم. تو خیلی از مواقع این درسته، ولی امان از اون روزی که بخوایید یکچیزی رو تغییر بدید که فریم‌ورک/کتابخونه براتون انجام داده :) اونجاست که این سادگی که ازش لذت میبردید تبدیل کابوس میشه :D

این رو نگفتم که بگم از جنگو استفاده نکنید یا فلان کتابخونه بده و ...

این گفتم که بدونید همیشه هر سادگی خوب نیست، گاهی بهتره تن به کار بدید و اون کد خودتون بزنید تا با نیاز شما هماهنگ باشه نه اینکه یک کتابخونه هزارخطی نصب کنید تا از ۱۰۰ خطش استفاده کنید.

@TorhamDevCH

یک مشکلی همیشه تو تستا وجود داره وقتی دارین از container استفاده میکنید اینم اونه که container پورت میگیره. تستون به یک سری hostname و پورت دپندنسی داره و اینا خیلی راحت میتونن باهم conflict بخورن. و خیلی‌مشکلات دیگه و خیلی‌وقتا ماک یا استفاده از SQLite پاسخگو…

https://martinheinz.dev/blog/92

یک پست خوب از بنیامین که تو گروه گذاشته بود که چرا نباید از ایمیج Alpine استفاده کنید. سه نکته همیشه موقع تصمیم گیری یادتون باشه:

1. خیلی کم پیش میاد که یک چیزی خوبه مطلق باشه. همین که قدرت تصمیم گیری تو اپلیکیشن بالغی برای شما فراهم شده یعنی یک ترید آف وجود داشته که maintainer ها گذاشتن خودتون تصمیم بگیرید. اینکه ایمیج سایز کمتر بهتره واقعا جمله چرتیه! درستش اینه که ایمیج چیزه اضافه ای نداشته باشه که نیاز نداشته باشین و مراحل بیلدش درست باشه.

2. همیشه تحقیق کنید. پیرو مورد یک, خیلی وقتا نیازه که تصمیم گیری کنید. اگه چند تا آپشن دارین, گوگل کنید که چرا اون آپشن بده. و drawback های اون آپشن چیه. درکش کنید چطور کار میکنه. همینطوری از یک توتوریال برندارین کپی پیست کنید.

3. بهتره داکیومنت که چرا اون تصمیم رو گرفتین. تحقیق کردین, دراوبک هارو متوجه شدید, و طبق یک منطقی یک چیزی رو انتخاب کردین. سعی کنید این پروسه رو داکیومنت کنید, چون ۲ ماه دیگه ممکنه یادتون نباشه چرا اون تصمیم رو گرفتین. و یا هم تیمی هاتون ممکنه بعدا گیج بشن چرا فلان تصمیم گرفته شده. تو این مثال فکر کنید یک نفر بگه خب ما این مشکلی که تو این مقاله گفته شده رو نداریم, پس میریم از ایمیج Alpine استفاده میکنیم. ۱ سال دیگه همون مشکل پیش میاد, چون فرضیاتی که داشتین موقع تصمیم گیری دیگه درست نیست. اشتراک دانش یکی از عناصر مهم پویایی یک تیم و پروداکته.
   @PyBackendHub

یک راهنمایی بزرگ:‌لاجیک کد مشکل نداره.
خروجی کنسول اینه:

```

Ma: Hirad
Hir: Hirad

```

در صورتی که باید Ma: Mani و Hir: Hirad باشه. چرا؟

@PyBackendHub

مدیرها، بی‌خیال تیم‌هاتون بشید! لازم نیست کارمندها رو مثل بچه‌هایی که نیاز به مراقبت دائم دارن، کنترل کنید.

اونا نباید برای داشتن زندگی شخصی بیرون از کار معذرت‌خواهی کنن.
به تیم‌تون اعتماد کنید که کار رو تحویل بدن. اینجوری یه محیط مثبت و مولد می‌سازید که همه می‌تونن توش رشد کنن.
استخدام افراد درست فقط شروع کاره. جادوی واقعی زمانی اتفاق می‌افته که بهشون اعتماد کنید و قدرت بدید.
اعتماد یعنی اینکه به تیم‌تون آزادی بدید که کارشون رو بدون دخالت مستقیم شما مدیریت کنن. این نشون می‌ده که بهشون به‌عنوان آدم‌های بالغی که می‌تونن هم زندگی کاری و هم زندگی شخصی‌شون رو مدیریت کنن، احترام می‌ذارید.
این فقط محدود به مرخصی و تعطیلات نیست.
بحث اینه که یه فرهنگ بسازید که آدم‌ها توش احساس کنن می‌تونن کارشون رو به بهترین شکل ممکن انجام بدن - چه توی دفتر باشن، چه از راه دور کار کنن، یا حتی وسط روز کارهای شخصی‌شون رو انجام بدن.
تمرکز باید روی نتیجه باشه، نه “micromanagement”.
Micromanagement خلاقیت رو می‌کشه و انگیزه رو نابود می‌کنه.
اعتماد، برعکس، آدم‌ها رو به بهترین عملکردشون تشویق می‌کنه.
وقتی به تیم‌تون مالکیت کارهاشون رو می‌دید و بهشون فضا می‌دید که موفق بشن، می‌بینید که چطور رشد می‌کنن.

چطور این فرهنگ رو بسازیم:
- افراد درست رو استخدام کنید: مطمئن شید که مهارت دارن و با ارزش‌های شرکت هم‌سو هستن.
- به تیم‌تون اعتماد کنید: بذارید مالک کارهاشون باشن و خودتون رو از دخالت مستقیم دور نگه دارید.
- آزادی بدید: بهشون اجازه بدید تصمیم بگیرن و ابزارهای لازم رو فراهم کنید.
- رهبران قوی تربیت کنید: مدیرها رو طوری آموزش بدید که بتونن تیم‌ها رو حمایت کنن بدون اینکه کنترل کنن.

- ارتباطات رو باز نگه دارید: فضایی ایجاد کنید که آدم‌ها احساس امنیت کنن و بتونن ایده‌ها و فیدبک‌هاشون رو راحت به اشتراک بذارن.
- موفقیت‌ها رو جشن بگیرید: دستاوردها رو بشناسید و انگیزه رو بالا نگه دارید.
- از تعادل بین کار و زندگی حمایت کنید: به تعادل سالم تشویق کنید تا رفاه و بهره‌وری بهتر بشه.
♻️ Neha K Puri

@PyBackendHub

من یک پروژه رو چطور توسعه می‌دم؟ شما چطور توسعه می‌دید؟! ابتدای کار، نه خبری از git هست، نه vscode و نه هیچ لینتر یا پلاگین خاصی. صرفا یه ایده زده به سرم و فقط می‌خوام تست کنم ببینم عملی هست یا نه. (به عبارتی، آیا پتانسیل پیشرفت یا ارزش اینو داره که زمان…

من یک پروژه رو چطور توسعه می‌دم؟ شما چطور توسعه می‌دید؟!

ابتدای کار، نه خبری از git هست، نه vscode و نه هیچ لینتر یا پلاگین خاصی. صرفا یه ایده زده به سرم و فقط می‌خوام تست کنم ببینم عملی هست یا نه. (به عبارتی، آیا پتانسیل پیشرفت یا ارزش اینو داره که زمان و انرژی بیشتری روش بذارم؟)

در حدی که کل کار توی یه main.py در میاد! ?

اگه پتانسیل رو داشت و به نتایج خوبی رسیدم، راجع بهش پست می‌ذارم و نظر و فیدبک می‌گیرم. رفقا.. اگه ابزار Xی وجود داشت که مشکلاتی از قبیل W و Y و Z رو حل می‌کرد، شما ازش استفاده می‌کردید؟ بنظرتون به چه صورت رلیز شه؟ چطوری در دسترس باشه؟ از قابلیت‌هایی که دوست دارید داشته باشه بگید و..

محدودیت‌ها رو می‌سنجم. مشکلاتی که کاربرها ممکنه باهاش روبه‌رو باشن. موانعی که ممکنه وجود داشته باشه و مانع دسترسیشون به این ابزار باشه. نمیام ابتدا فیدبک بگیرم و بعد تست کنم ببینم آیا پیاده‌سازی میشه یا نه.

بعد از این مرحله، تصمیم می‌گیرم مدل پروژه به چه شکل باشه. کاربراش رو تعیین می‌کنم و یه مدل توسعه خوب به کار می‌گیرم و شروع می‌کنم. این مرحله خیلی مفصله و خب فعلا زیاده بهش نمی‌پردازم اینجا.

افراد زیادی هستن توی مارکت که تحت عنوان Solopreneur کار می‌کنن. یک سری از ابزارهایی که شما امروز ازش استفاده می‌کنید (یا شاید پولی بابتش می‌پردازید) توسط این افراد ساخته شدن. بارها دیدم که یه سریاشون حتی می‌گن، تمرکزشون صرفا روی دلیور کردن فیچر به هر قیمتیه. حتی از version controller هم استفاده نمی‌کنن!! فقط push می‌کنن. هیچ تستی هم ندارن! آنچنان کدبیس سنگینی ندارن و اکثر تمرکزشون روی Shipmentه.

مارک لو (Marc Lou) چند وقت پیش یه توییت زد که یکی از ابزارهایی که قبلا درست کرده بود رو بازخرید کرده. گویا ابزار رو طراحی کرده بود و بخاطر شرایط مالی مجبور شد به قیمت ۱۰ هزارتا واگذار کنه به یه تیم دیگه. چند روز پیش بعد از چند ماه دوباره پروژه رو از اون تیم خرید (رایگان) و داره روش کار می‌کنه. نکته‌ای که این وسط هست، زمانی که این پروژه دست Marc نبود، هیچ توسعه‌ای روش انجام نمی‌شد! حالا خود مارک دلیلش رو دقیق نگفت ولی من حدس می‌زدم به خاطر همون طرز تفکر تمرکز ۱۰۰ درصدی روی shipment باشه.

یعنی مارک با این طرز تفکر توسعه این ایده رو پیش برده بود و خب خروجی کار نهایتا یه تیکه کده که صرفا کار می‌کنه، پول می‌سازه و ظاهرا استیبله ولی به چه قیمت؟ نه تست داره. نه تمیزه. نه داکیومنت درستی داره و واسه onboard شدن روش چاره‌ای جز ریویو کردن کد ندارید. خب تمام این مسائل باعث میشن که توسعه این پروژه واسه یه تیم جدید یه معضل باشه. اگه قرار باشه این ایده پول بیشتری بسازه، همزمان با تغییر نیاز کاربرها باید اون ایده هم تغییر کنه و نیازها رو براورده کنه.

ولی خب اون تیم با این خرید، یه حجم خوبی از مارکت رو از وجود خودش آگاه کرد و خیلیم ضرر نکرد!

توییت مارک: https://twitter.com/marc_louvion/status/1834574006827250020

دوست دارم نظر شما رو هم بدونم. شما چیکار می‌کنید؟ فلوی توسعه شما به چه شکله؟

X (formerly Twitter)

Marc Lou (@marc_louvion) on X

I JUST GOT MY FIRST STARTUP BACK ***🤩******🤩******🤩*** I sold https://t.co/frmGhcWKcQ a year ago for $10,000 ($500 MRR) because I ran out of money. It made sense financially but I felt like I lost a part of me (I worked for 6 months on that gamified habit tracker) Last…