یک نقل قول (و حق) دیگه از پرایم
اگه از AI استفاده میکنید toolbox تون باشه، نه boxتون!

به زبون ساده تر، از AI مثل یک جعبه ابزار استفاده کنید. نه اینکه کامل بهش وابسته باشین.

ما به طور کلی دو مشکل داریم وقتی کد میزنیم،

یا داریم به کامپیوتر میگیم چیکار کنه. مثلا اگه رو این دکمه کلیک کردم، یک modal باز شه. فریم ورک و AI و جعبه ابزار هایی که داریم، به ما تو این مسیر کمک میکنن. این کاره خیلی سختی نیست. بالاخره از پسش برمیایم.

یا داریم فکر میکنیم که کامپیوتر باید چیکار کنه. اصل پیچیدگی کار ما همینجاست. و تو این مورد AI اصلا نباید و نمیتونه کمکتون کنه!

@PyBackendHub

یک باگ خیلی مزخرف تو pylance که هنوز بعد ۳ ماه اصلاح نشده هنوز

وقتی type alias دارین تو پروژتون, دیگه تو یک فایل دیگه وقتی میخواین ایمپورتش کنید suggest بهتون نمیده.
اگه pylanceتون رو به نسخه 2024.9.2 داونگرید کنید درست میشه.

@PyBackendHub

خیلیا منظور این متن رو متوجه نشدن، قرار نیست شما انجین دیتابیس بنویسی. ولی همین که بدونی چیه و بتونی راجبش ۵ دقیقه حرف بزنی خیلی مهمه چون بیشتر روز باهاش درگیری. یا بهتره خوده raw sql رو یاد بگیری تا اینکه orm django رو بدون یاد گرفتن sql استفاده کنی ازش.
ایا میشه بدون دونستن sql از جنگو استفاده کرد؟ بله. آیا در این صورت شما skilled worker محسوب‌میشین؟ نه.

خیلی وقتا ممکنه بخاطر دانش بیشترتون، یک راهکار بهتر به ذهنتون برسه که برد بزرگی رو برای بیزنس رقم بزنه. به خاطر دانش بیشترتون، کدتون ممکنه باگ کمتری داشته باشه که براتون پروموشن خواهد داشت. و …

نقل قول ازنظرر Kurt Guntheroth، با ۴۰ سال سابقه و نویسنده چند کتاب معروف:

Some software jobs you can get after a 2-year Associate’s Degree from a community college, or a 9-month boot camp, just like a blue-collar job.
Some software jobs don’t require much independent thought and analysis. How hard is it to arrange content on a web site? (Yes, I know, as hard as you want to make it. But not always).
Some software jobs are done in assembly-line fashion. Pull the next feature card off the stack and start coding, pull the next bug report off the list and start looking for a fix. Your job has no beginning and no end, just an endless stream of little tasks (called sprints), with no time to rest in between, just like a blue-collar job.
Some bosses of software people are Dickensian horrors, driving their team to work long, uncompensated hours. Never a word of praise, but the sure prospect of getting fired for not toeing the mark, just like a blue-collar job.
But those same bosses will insist software is a white collar job, because if it ever did become a blue-collar job, they would have to pay time-and-a-half for overtime (in the US).
I think what’s true is that the software profession is diverging into two levels of skill, professional software developers, and programmers. Once upon a time it was like this, but the original reason for programmers (typing code onto punch cards and running it on batch terminals) went away. Now we’ve got easy problems solved by programmers with limited education, and really hard problems, solved by highly educated and trained professionals.

@PyBackendHub

یکی از دلایل اصلی که این لایبری رو نوشتم این بود:

تو یک سناریو آپدیت نسبتا پیچیده, چیزی که ORM بعد از آپدیت از حالت آخر row برمیگردوند و چیزی که واقعا از دیتابیس برگشته بود یکی نبود

همین موضوع راجب view هم رخ میده. که دلایلش داکیومنت شده اینجا که چرا این موضوع fail میشه.

تست فیل شدن آپدیتتست فیل شدن view
دوم خیلی نگران کننده نیست, چون همه از view استفاده نمیکنن. ولی باگ اول تقریبا تو کله سورس کدمون هست

@PyBackendHub

امروز خیلی خوشحالم که بالاخره Naked SQLAlchemy رو معرفی میکنم، یه thin wrapper روی SQLAlchemy Core که کار با دیتابیس‌ها تو پایتون رو ساده‌تر می‌کنه. بعد از اینکه با pitfallهای ORM مواجه شدم—مثل اینکه داده‌های توی حافظه با وضعیت واقعی دیتابیس یکی نبود به خاطر پیچیدگی‌هایی مثل identity mapping و dirty tracking—فهمیدم این ویژگی‌هایی که قرار بوده کار رو راحت کنن، در واقع باعث پیچیدگی و سخت‌تر شدن یادگیری می‌شن. Naked SQLAlchemy با ترویج استفاده صریح از SQL و map مستقیم نتایج کوئری به dataclassهای پایتون، این لایه‌های غیرضروری رو کنار می‌زنه.

علاوه بر بهبود سرعت قابل توجه (تقریباً دو برابر سریع‌تر از ORM)، یادگیری Naked SQLAlchemy آسونه چون بر پایه دانشی هست که احتمالاً از قبل داری. امکاناتی مثل مپ کردن dataclass، مدیریت session بدون داشتن state، و امکان تعریف SQL View رو لایه ORM. با تمرکز روی ویژگی‌های اساسی و دوری از abstractionهای پیچیده، به شما این امکان رو می‌ده که کدهای واضح و ‍explicit و قابل نگهداری بنویسن، بدون دردسرهای معمول ORM.

فلسفه من اینه که کمتر، بیشتره. با کنار گذاشتن لایه‌های غیرضروری، Naked SQLAlchemy یه راهکار قابل اعتماد، کارآمد و ساده برای دسترسی به دیتابیس تو پایتون ارائه می‌ده. اگه دنبال ابزاری هستی که از pitfallهای معمول ORM دوری کنه و از تخصص SQLی که از قبل داری استفاده کنه، دعوتت می‌کنم Naked SQLAlchemy رو امتحان کنی.

لینک ریپازیتوریلینک مستندات
اگه این پست یا این کتابخونه برات مفید بوده، خیلی ممنون می‌شم اگه بهش یه ستاره بدی یا این پست رو بازنشر کنی. حمایت شما به من انگیزه می‌ده که به توسعه و بهبود فریمورک‌های متن‌باز ادامه بدم. مرسی 🙂🙏

@PyBackendHub

سادگی همیشه خبر از پیچیدگی میده!

خیلی وقت‌ها ما از کتابخونه و فریم‌ورک‌ها استفاده میکنیم به خاطر اینکه یک کار رو ساده میشه باهاشون انجام داد، از جنگو استفاده میکنیم چون کار باهاش راحته، داخل جنگو از DRF و simple jwt استفاده میکنیم چون ساخت api و لاگین رو برامون خیلی راحت میکنن. اما اینجا یک چیزی گاهی فراموش میشه.

سادگی همیشه خبر از پیچیدگی میده که شما نمیبینیدش.
یا به عبارت دیگه
کدی که شما الان نمیزنید رو قبلا یکی دیگه زده.

و شاید بگید خوب این خوبه دیگه یارو کد برای ما زده و استفاده می‌کنیم و لذتشو میبریم. تو خیلی از مواقع این درسته، ولی امان از اون روزی که بخوایید یکچیزی رو تغییر بدید که فریم‌ورک/کتابخونه براتون انجام داده :) اونجاست که این سادگی که ازش لذت میبردید تبدیل کابوس میشه :D

این رو نگفتم که بگم از جنگو استفاده نکنید یا فلان کتابخونه بده و ...

این گفتم که بدونید همیشه هر سادگی خوب نیست، گاهی بهتره تن به کار بدید و اون کد خودتون بزنید تا با نیاز شما هماهنگ باشه نه اینکه یک کتابخونه هزارخطی نصب کنید تا از ۱۰۰ خطش استفاده کنید.

@TorhamDevCH

یک مشکلی همیشه تو تستا وجود داره وقتی دارین از container استفاده میکنید اینم اونه که container پورت میگیره. تستون به یک سری hostname و پورت دپندنسی داره و اینا خیلی راحت میتونن باهم conflict بخورن. و خیلی‌مشکلات دیگه و خیلی‌وقتا ماک یا استفاده از SQLite پاسخگو…

https://martinheinz.dev/blog/92

یک پست خوب از بنیامین که تو گروه گذاشته بود که چرا نباید از ایمیج Alpine استفاده کنید. سه نکته همیشه موقع تصمیم گیری یادتون باشه:

1. خیلی کم پیش میاد که یک چیزی خوبه مطلق باشه. همین که قدرت تصمیم گیری تو اپلیکیشن بالغی برای شما فراهم شده یعنی یک ترید آف وجود داشته که maintainer ها گذاشتن خودتون تصمیم بگیرید. اینکه ایمیج سایز کمتر بهتره واقعا جمله چرتیه! درستش اینه که ایمیج چیزه اضافه ای نداشته باشه که نیاز نداشته باشین و مراحل بیلدش درست باشه.

2. همیشه تحقیق کنید. پیرو مورد یک, خیلی وقتا نیازه که تصمیم گیری کنید. اگه چند تا آپشن دارین, گوگل کنید که چرا اون آپشن بده. و drawback های اون آپشن چیه. درکش کنید چطور کار میکنه. همینطوری از یک توتوریال برندارین کپی پیست کنید.

3. بهتره داکیومنت که چرا اون تصمیم رو گرفتین. تحقیق کردین, دراوبک هارو متوجه شدید, و طبق یک منطقی یک چیزی رو انتخاب کردین. سعی کنید این پروسه رو داکیومنت کنید, چون ۲ ماه دیگه ممکنه یادتون نباشه چرا اون تصمیم رو گرفتین. و یا هم تیمی هاتون ممکنه بعدا گیج بشن چرا فلان تصمیم گرفته شده. تو این مثال فکر کنید یک نفر بگه خب ما این مشکلی که تو این مقاله گفته شده رو نداریم, پس میریم از ایمیج Alpine استفاده میکنیم. ۱ سال دیگه همون مشکل پیش میاد, چون فرضیاتی که داشتین موقع تصمیم گیری دیگه درست نیست. اشتراک دانش یکی از عناصر مهم پویایی یک تیم و پروداکته.
   @PyBackendHub

یک راهنمایی بزرگ:‌لاجیک کد مشکل نداره.
خروجی کنسول اینه:

```

Ma: Hirad
Hir: Hirad

```

در صورتی که باید Ma: Mani و Hir: Hirad باشه. چرا؟

@PyBackendHub