بسم الّله الرّحمان الرّحیم
الحمد لّله ربّ العالمین و صلّی الله علی محمّد و آله
و لعنة الله علی أعدائهم أجمعین إلی أبد الآبدین
ایامی که به نام محسّنیّه نام گذاری شده است، روزهایی که تاریخی تلخ وسیاه در آن رقم خورد و اوج مصیبت آن به قتل دردناک این شخصیت عظیم می رسد...
اگر امام صادق علیه السّلام، آن روز را ((اصل یوم العذاب)) نامیدند، بدان جهت است‌که تمامی تحریفات در خلال همین روزها بنیان گذاری شد...
آغازی با شهادت عالَم سوز رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم، شهادتی مظلومانه که تحریف شد و گمان‌ها به سوی بیمار بودن آن جناب سوق داده شد...
اصل یوم عذاب همین است: روزی که با غوغاگری منصب خلافت رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم را غصب کردند و در ادامه برای بیعت گرفتن از خلیفه حقیقی آن جناب، به سوی خانه‌اش حمله‌ور شدند و آتش و هیزم آوردند تا خانه و اهلش را بسوزند...
دخت رسول خدا به پشت در می‌آید در حالی که محسّن را درون شکم دارد، او را مورد ضرب و جرح قرار می‌دهند، جنین‌اش را می‌کشند و وارد خانه می‌شوند، امیرالمؤمنین علیه السّلام را به مسجد می‌کشند تا به اجبار بیعت بستانند...
اصل یوم عذاب همین است...
هتک حرمت حریم اهل‌بیت رسالت علیهم السّلام، حریمی که اگر تنها از آن یک مسلمان بود، پاس داشتن آن بر هر مسلمانی واجب بود ...
اما این حریم به بهانه دعوت امیرالمؤمنین علیه السّلام به بیعت، هتک می‌شود...
بیعتی که اگر حتّی از سر ترس یا با اِکراه صورت پذیرد، مقبول نیست اما با وجود این‌که از ساختگی بودن و عدم مشروعیّت آن به خوبی مطلع بودند، برایش آتش و هیزم آوردند...
و می‌خواستند حتّی اهل خانه امیرالمؤمنین را آتش بزنند ... آتشی که تنها خداوند می‌تواند بدان عذاب کند ... این کدامین منطق است؟ این‌ها تحریفاتی است‌که صورت پذیرفت و تنها چند نفر انگشت شمار، برای مقابله با آن گام برداشتند. و سایرین از روی ترس و گاه از روی طمع سکوت کردند...
این‌ها همه نشان از آن دارد که هجوم آورندگان، نه تنها خود به عقیده اسلام معتقد نبودند بلکه حتّی اسلام را به عنوان یک آیین الهی نمی‌دانستند .

1_13500465321.pdf

1_13500465341.pdf