اگر انگیزه نداری
اگر هدف و معنای زندگیتو گم کردی
اگر فکر می‌کنی آدم اون اشرف مخلوقاتی که می‌گفتن، نیست

غزل ۴۸۲ رو گوش کن😍👌
و برای علاقمندان بفرست

@dr_s_shokri

شرح غزل ۴۸۲ حافظ

ای دل به کوی عشق گذاری نمی‌کنی
اسباب جمع داری و کاری نمی‌کنی
چوگان حکم در کف و گویی نمی‌زنی
باز ظفر به دست و شکاری نمی‌کنی
در آستین جان تو صد نافه مدرج است
وان را فدای طره یاری نمی‌کنی
این خون که موج می‌زند اندر جگر تو را
در کار رنگ و بوی نگاری نمی‌کنی
مُشکین از آن نشد دم خُلقت که چون صبا
بر خاک کوی دوست گذاری نمی‌کنی
ترسم کز این چمن نبری آستین گل
کز گلشنش تحمل خاری نمی‌کنی
ساغر لطیف و پر می و می افکنی به خاک
و اندیشه از بلای خماری نمی‌کنی
حافظ برو که بندگی پادشاه وقت
گر جمله می‌کنند تو باری نمی‌کنی

#دکتر_سمیه_شکری
#شرح_غزلیات_حافظ

تلگرام
https://t.me/dr_s_shokri
و این 👇
https://t.me/hafez_shokri

کانال حافظ در castbox
https://castbox.fm/vc/5500246

وب سایت من
www.dr-s-shokri.ir

این غزل
به نوعی بیانگر اوضاع و احوال اجتماعی
دوران حافظ است که
اتفاقا بی شباهت به اوضاع ما هم نیست

حتما بشنوید و برای علاقمندان بفرستید 🙏❤️

@dr_s_shokri

سلام دوستان عزیزم❤️

چهارشنبه و پنجشنبه
این هفته
سرای محله پونک جنوبی
تعطیل است

جلسه حافظ خوانی مون
تشکیل نمی‌شود

لطفا به دوستانی که فضای مجازی را چک نمی‌کنند
خبر بدهید

🌱🙏

@dr_s_shokri

شرح غزل شمارهٔ ۴۹۲ حافظ

سلامی چو بوی خوش آشنایی
بدان مردم دیده روشنایی

درودی چو نور دل پارسایان
بدان شمع خلوتگه پارسایی

نمی‌بینم از همدمان هیچ بر جای
دلم خون شد از غصه، ساقی کجایی؟

ز کوی مغان رخ مگردان که آنجا
فروشند مفتاح مشکل گشایی

عروس جهان گرچه در حد حُسن است
ز حد می‌برد شیوه بی‌وفایی

دل خسته من گرش همتی هست
نخواهد ز سنگین دلان مومیایی

می صوفی افکن کجا می‌فروشند
که در تابم از دست زهد ریایی

رفیقان چنان عهد صحبت شکستند
که گویی نبوده‌ست خود آشنایی

مرا گر تو بگذاری ای نفس طامع
بسی پادشایی کنم در گدایی

بیاموزمت کیمیای سعادت
ز همصحبت بد جدایی جدایی

مکن حافظ از جور دوران شکایت
چه دانی تو ای بنده کار خدایی

#شرح_غزلیات_حافظ
#دکتر_سمیه_شکری

تلگرام
https://t.me/dr_s_shokri

کانال حافظ در castbox
https://castbox.fm/vc/5500246

وب سایت من
www.dr-s-shokri.ir

شرح غزل شمارهٔ ۴۹۳ حافظ
بخش دوم

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی‌ تو به جان آمد وقت است که بازآیی

دایم گل این بُستان شاداب نمی‌ماند
دریاب ضعیفان را در وقتِ توانایی

**دیشب گِله‌ی زلفش با باد همی‌کردم
گفتا غلطی بُگذر زین فکرتِ سودایی

صد بادِ صبا اینجا با سلسله می‌رقصند
این است حریف ای دل تا باد نپیمایی**

مشتاقی و مَهجوری دور از تو چنانم کرد
کز دست بخواهد شد پایابِ شکیبایی

یا رب به‌ که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهدِ هرجایی

ساقی چمن گل را بی‌ رویِ تو رنگی نیست
شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی

ای دردِ توام درمان در بستر ناکامی
وِی یادِ توام مونس در گوشه‌ی تنهایی

در دایره‌ی قسمت ما نقطه‌ی تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی
فکرِ خود و رایِ خود در عالم رندی نیست
کُفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی

زین دایره‌ی مینا خونین جگرم، مِی ده
تا حل کنم این مشکل در ساغرِ مینایی

حافظ، شبِ هجران شد بوی خوشِ وصل آمد
شادیت مبارک باد ای عاشقِ شیدایی

@dr_s_shokri
@hafez_shokri

#شرح_غزلیات_حافظ
#دکتر_سمیه_شکری

شرح غزل شمارهٔ ۴۹۳ حافظ
بخش اول

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی‌ تو به جان آمد وقت است که بازآیی

دایم گل این بُستان شاداب نمی‌ماند
دریاب ضعیفان را در وقتِ توانایی

**دیشب گِله‌ی زلفش با باد همی‌کردم
گفتا غلطی بُگذر زین فکرتِ سودایی

صد بادِ صبا اینجا با سلسله می‌رقصند
این است حریف ای دل تا باد نپیمایی**

مشتاقی و مَهجوری دور از تو چنانم کرد
کز دست بخواهد شد پایابِ شکیبایی

یا رب به‌ که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهدِ هرجایی

ساقی چمن گل را بی‌ رویِ تو رنگی نیست
شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی

ای دردِ توام درمان در بستر ناکامی
وِی یادِ توام مونس در گوشه‌ی تنهایی

در دایره‌ی قسمت ما نقطه‌ی تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی

فکرِ خود و رایِ خود در عالم رندی نیست
کُفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی

زین دایره‌ی مینا خونین جگرم، مِی ده
تا حل کنم این مشکل در ساغرِ مینایی

حافظ، شبِ هجران شد بوی خوشِ وصل آمد
شادیت مبارک باد ای عاشقِ شیدایی

@dr_s_shokri
@hafez_shokri

#شرح_غزلیات_حافظ
#دکتر_سمیه_شکری

شرح غزل شمارهٔ ۴۹۴ حافظ

ای دل گر از آن چاهِ زَنَخدان به درآیی
هر جا که روی زود پشیمان به درآیی

هُش دار که گر وسوسهٔ عقل کنی گوش
آدم‌صفت از روضهٔ رضوان به درآیی

شاید که به آبی فلکت دست نگیرد
گر تشنه‌لب از چشمهٔ حیوان به درآیی

جان می‌دهم از حسرتِ دیدارِ تو چون صبح
باشد که چو خورشید درخشان به درآیی

چندان چو صبا بر تو گمارم دم همّت
کز غنچه چو گل خرّم و خندان به درآیی

در تیره شبِ هجرِ تو جانم به لب آمد
وقت است که همچون مَهِ تابان به درآیی

بر رهگذرت بسته‌ام از دیده دو صد جوی
تا بو که تو چون سرو خرامان به درآیی

حافظ مکن اندیشه که آن یوسفِ مَه‌رو
بازآید و از کلبهٔ احزان به درآیی

#شرح_غزلیات_حافظ
#دکتر_سمیه_شکری

تلگرام
https://t.me/dr_s_shokri

کانال حافظ در castbox
https://castbox.fm/vc/5500246

وب سایت من
www.dr-s-shokri.ir

شرح غزل شمارهٔ ۴۹۵ حافظ

می خواه و گل افشان کن، از دهر چه می‌جویی؟
این گفت سحرگه گل، بلبل تو چه می‌گویی؟

مَسند به گلستان بر، تا شاهد و ساقی را
لب گیری و رخ بوسی، می نوشی و گل بویی

شمشادْ خرامان کن، و آهنگ گلستان کن
تا سرو بیاموزد، از قد تو دلجویی

تا غنچهٔ خندانت، دولت به که خواهد داد
ای شاخ گل رعنا، از بهر که می‌رویی؟

امروز که بازارت، پرجوش خریدار است
دریاب و بنه گنجی، از مایهٔ نیکویی

چون شمعِ نکورویی، در رهگذر باد است
طرفِ هنری بربند، از شمعِ نکورویی

آن طُرِّه که هر جَعدش، صد نافهٔ چین ارزد
خوش بودی اگر بودی، بوییش ز خوش‌خویی

هر مرغ به دستانی، در گلشنِ شاه آمد
بلبل به نواسازی، حافظ به غزل‌گویی

#شرح_غزلیات_حافظ
#دکتر_سمیه_شکری

تلگرام
https://t.me/dr_s_shokri

کانال حافظ در castbox
https://castbox.fm/vc/5500246

وب سایت من
www.dr-s-shokri.ir

سلام دوستان عزیزم❤️

فردا
چهارشنبه
۲۹ فروردین ۱۴۰۳
ساعت ۱۰ صبح

جلسه شرح غزلیات حافظ
برگزار می‌شود

آدرس: تهران، پونک، تقاطع میرزابابایی و سردار جنگل، جنب تره‌بار، سرای محله پونک جنوبی

این جلسات رایگان و شرکت برای عموم آزاد است
🌼🙏❤️

@dr_s_shokri