در خواستگاری ایل قشقایی، بر روی فرشی که دختر می بافت یک نقش شیر دیده می شد. از آنجایی که شیر نیز نماد قدرت، صلابت و شجاعت بود دختر نیز به این واسطه اعلام می کرد که همسر وی نیز باید همچون شیر، قوی و شجاع باشد. بعد از آنکه خانواده دختر در مورد خواستگار، به نتیجه رسیدند کار بافت قالیچه نیز تمام شده و آنها فرش مورد نظر را به نزد خانواده داماد می فرستادند.
وقتی پسر تای فرش را باز می کرد با قالیچه ای با طرح شیر مواجه می شد و از جهت دم آن متوجه می شد که جواب خانواده دختر به خواستگاری وی چه خواهد بود. اما این پسر چگونه متوجه جواب می شد؟ اگر دم شیر به سمت بالا بود به معنی جواب مثبت خانواده دختر بود اما اگر دم شیر به سمت پایین بافته شده بود به این معنی بود که خانواده دختر با این ازدواج موافق نیستند.
البته علاوه بر جهت دم شیر می توان از روی حالت شیر نیز جواب مثبت و منفی را دریافت. معمولا دخترانی که جواب مثبت به خواستگاری پسری می دادند شیرهای بافته شده را در حال نعره زدن و بسیار سرحال و بشاش می بافتند، اما زمانی که جواب یک دختر منفی می بود شیری که نقش آن بر روی فرش بافته شده است لاغر، بی یال و بدون دندان بود و ظاهری همراه با ترس و وحشت داشت.

ممنون بابت انرژی خوبتون🤍

《نقش آتشکده ها در کسب دانش》

در ایران باستان،گاهی تدریس دانش‎ها در آتشکده ‎ها انجام می ‎گردیده است. در مراکز علمی و در آتشکده ‎ها و کاخ‎های ایران باستان کتابخانه ‎های فراوانی وجود داشته که بسیاری از آنها دستخوش نابودی گردیده است.از جمله کتابخانه ‎های معروف ایران در دوره‎ی هخامنشی عبارت بوده از کتابخانه ‎ی استخر،کتابخانه ‎ی فهندژ در قصبه جی اصفهان،کتابخانه ‎ی برانخا در معبد نیت مصر،و کتابخانه‎ ی شاهی اردشیر دوم.در دوره‎ی اشکانیان از کتابخانه ‎ی فسا و تورنان و از دوره ‎ی ساسانیان،کتابخانه ‎ی اردشیر بابکان(که بعدها به بغداد منتقل شد)و کتابخانه ‎ی دانشگاه جندی ‎شاپور فقط نام به جای مانده است.
_تاریخ ما

https://www.panoman.ir/eram/index.html
"باغ ارم شیراز"
تور مجازی ۳۶۰ درجه،همراه با صوت و توضیح.

‌ درود به شرفت ❤️❤️❤️❤️ خیلي خوشحالم میبینم هنوز کسایي هستن که اصالتمون رو یاداوري کنن :)

‌
درود به شرفت ❤️❤️❤️❤️
خیلي خوشحالم میبینم هنوز کسایي هستن که اصالتمون رو یاداوري کنن :)

ایران قدیم، سال کبیسه را به این صورت محاسبه می‌کردند که به جای اینکه هر ‌۴ سال یک روز اضافه کنند و آن سال را سال کبیسه بنامند هر ‌١٢٠ سال، یک ماه را جشن می‌گرفتند و کل ایران این جشن برپا بود. برای اینکه بعضی‌ها ممکن بود یک بار این جشن را ببینند و عمرشان جواب…