آدم‌ها چه زود حقیر می‌شوند، لازم نیست پنج سال بگذرد. از همان اول هم خودشان را نشان می‌دهند.

سال بلوا - عباس معروفی

@APartOfTheOcean •

هیچ کلمه‌ای با حقیقت نمیخواند. مثلا، من دارم الان به خانه میروم. ولی این فقط ظاهر امر است. واقعیت این است که به محبسی میروم که خاص خود من ساخته شده. محبسی که زندگی کردن در آن به این دلیل مشکل‌تر است که به خانه‌ای کاملا عادی میماند و متاسفانه کسی جز من زندان بودنش را تشخیص نمیدهد. این است که مسئله‌ی فرار از زندان هم منتفی میشود. زنجیری که مرئی نیست را نمیتوانی پاره کنی. بدین ترتیب، این حبس، زندگی روزمره‌ایست کاملا عادی و نه زیاد از حد راحت! ولی در واقع، نقاله‌ای است که تو را به طرف پرتگاه میبرد. مرئی نیست. ولی اگر چشمهایت را ببندی، غرش‌ها و زوزه‌هایش را حتما میشنوی.

کافکا@APartOfTheOcean •

تنها ماندن، سرنوشت تمام راه‌های بزرگ است، این سرنوشتی است که اغلب بر آن تأسف می‌خورند؛ من باید بگویم که از سرنوشت‌های دیگر تاسف‌‌ انگیزتر نیست!

شوپنهاور@APartOfTheOcean •

باید هر کدام از ما راهِ خودش را برود؛
من به سمت تو و تو به سمتِ من!

خليل جبران@APartOfTheOcean •