و تو آمدی تا من با کلمات آشتی کنم. تا فرار نکنم، تا پشت جمله‌ی عشق فقط یکبار اتفاق می‌افتد قایم نشوم. تو آمدی تا با چشم‌هایت نشانم دهی تمام دوست‌داشتن های پیش از تو چقدر کوچک بوده‌‌اند... تو آمدی و من فهمیدم آن عسلیِ قندی که نه شیرینی‌اش دل آدم را می‌زند نه…

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
خودت چی؟ فیوریتت چیه؟

من بارها به تو فکر می‌کنم. به اون لحظه که بهم گفتی دوستم داری. دلم می‌خواست ببوسمت.
حرف نزدن آدما رو از هم دور می‌کنه. تو برام حرف زدی. وقتی چراغ خونه‌ها فقط معلوم بود و داشتی نگام میکردی، من به تو فکر کردم، به قشنگیت، به اینکه چقدر برام فرق داری با همه.
دلم می‌خواست با تو باشم. آدمای دیگه رو نمی‌خواستم. اونا معلوم نیست چی ان، کی ان، تو معلومی.
دلم تنگته. دوستت دارم.
وصلم بهت.
من نمی‌خوام برم ازت وقتی همه تنم دلش میخواد بمونه.
تو قصه‌هات قشنگن. خنده‌هات قشنگن. غمت قشنگه.
من میخوام ته قصه‌م تو باشی.
تو ارزششو رو داری.
ارزش صبر کردن…

مواظبم نبودی.

ترکِ هَمه گفتم از برایِ تو :)

چی‌میشد اونقدی که دوسِت داشتم، دوسَم داشتی :)

این پاییزهم تموم شد :') یلداتون مبارک **

یه پست دیدم که پسره گفته بود :
اون دختر لیاقت بهتر از منو داره ولی من طاقتشو ندارم که با ینفر دیگه ببینمش، پس باید بهتر از قبل بشم، خواستم بگم جمله‌ی من لیاقتتو ندارم فقط یک بهانست.