🔶️"پایان حصر؛ آغازی دیگر برای تغییرات بزرگ‌تر"

✍️مهدی محمودیان

🔹️حصر میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد نمادی دیگر از سال‌ها بی‌عدالتی، سرکوب و تلاشی برای خاموش کردن صدای اعتراض و آزادی‌خواهی در ایران بوده است. اما این حصر نه تنها نتوانست اندیشه آزادی‌خواهانه این بزرگان را محدود کند، بلکه در طی این سال‌ها، بذر آگاهی را در جامعه کاشت و امروز این بذر به درختی تنومند تبدیل شده است که دیگر نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

🔹️در سال‌های اخیر، جامعه ایران تغییر کرده است؛ خواسته‌ها و مطالبات مردم گسترده‌تر و عمیق‌تر شده‌است. اگرچه رفع حصر همچنان مطالبه‌ای به‌حق و ملی است، اما مردم از مرزهای حصر فراتر رفته‌اند. آن‌ها دیگر تنها خواهان پایان دادن به این بی‌عدالتی نیستند، بلکه به دنبال تغییرات بنیادین و ساختاری‌اند؛ تغییراتی که موسوی در بیانیه تاریخی‌اش با تأکید بر «رفراندوم و گذار از جمهوری اسلامی» به آن اشاره کرد و کروبی آن را با سخن از «پایان ظلم و ستم» همراه ساخت.

🔹️رفع حصر، دیگر فقط پایان یک بی‌عدالتی نیست؛ بلکه می‌تواند نقطه آغاز دیگری برای تغییرات بزرگ‌تر و گامی به سوی تحقق خواسته‌های عمیق‌تر جامعه باشد. محصورین با اندیشه‌ها و دیدگاه‌های مترقی خود، در کنار مردم ایستاده‌اند و آمادگی خود را برای همراهی با حرکت جامعه به سوی آینده‌ای بهتر نشان داده‌اند. پایان حصر، نه تنها می‌تواند پیامی از پذیرش اشتباهات گذشته باشد، بلکه فرصتی است برای بازسازی اعتماد عمومی و تقویت جنبش مردم برای تحقق آزادی و عدالت.

🔹️ امضای بیش از ۲۵ هزار امضای برای درخواست پایان حصر، تنها صدای اعتراض به ظلم به سه نفر نیست؛ بلکه پژواک خواسته‌های جامعه‌ای است که دیگر نمی‌خواهد در بند گذشته بماند. رفع حصر می‌تواند اولین گام در مسیری طولانی به سوی بازگشت حاکمیت به مردم و شنیدن صدای آن‌هاست. این اقدام، می‌تواند پلی باشد میان مسئولانی که هنوز می‌توانند اشتباهات خود را با هدف تغییرات بنیادین و دموکراتیک به نفع خواست و منافع جامعه تغییر دهند و مردمی که چشم به آینده‌ای روشن دارند.

🔹️مسئولان نظام! صدای مردم را بشنوید و پیش از آنکه بیشتر از این دیر شود، گام‌های ضروری را برداشته و قدرت را به مردم بسپارید؛ پایان یافتن حصر، باید آغازی باشد برای همراهی بیشتر این بزرگان با مردم، برای تحقق همان آرمان‌هایی که امروز جامعه به سوی آن‌ها حرکت می‌کند.

@MahmoudianMehdi

چگونه حکومت گفتمان خود را در مخالفان بازتولید کرده است

✍️مهدی محمودیان

حکومت‌های توتالیتر، تنها به سرکوب و محدود کردن اپوزیسیون اکتفا نمی‌کنند؛ بلکه فضای سیاسی را به گونه‌ای مهندسی می‌کنند که حتی نیروهای تغییرخواه را نیز شبیه خود می‌سازند. این روند به تدریج اپوزیسیونی را شکل می‌دهد که به جای ارائه راه‌حلی برای خروج از بحران، همان رفتارها و گفتمان‌های حکومت را بازتولید می‌کند.

نمونه بارز این مسئله را می‌توان در رفتار اخیر برخی اصلاح‌طلبان مشاهده کرد. نیروهایی که زمانی دغدغه دموکراسی، حقوق بشر و عدالت داشتند، امروز با نمایش‌های پوپولیستی مانند «بیل زدن پزشکیان» قانع می‌شوند و حتی این اقدامات را نشانه‌ای از نزدیکی به مردم و ارتباط با جامعه می‌دانند.

این در حالی است که همین رفتارها زمانی توسط همین افراد در احمدی‌نژاد و رئیسی نکوهش می‌شد. اکنون اصلاح‌طلبان نه تنها دیگر مطالبه‌گر نیستند، بلکه به تئوریزه کردن چنین رفتارهای پوپولیستی برای توجیه شرایط موجود روی آورده‌اند.

نیرویی که زمانی با حمایت مردم پتانسیل تغییر به سمت دموکراسی را داشت، امروز به عاملی برای دوام بیشتر استبداد و اقتدار تبدیل شده است. این نشان می‌دهد که حکومت چگونه توانسته حتی در اپوزیسیون نیز نفوذ کند و آن را به بخشی از خود تبدیل کند. تغییر زمانی ممکن خواهد بود که نیروهای سیاسی، چه در قدرت و چه در اپوزیسیون، از بازتولید گفتمان استبدادی فاصله بگیرند و به نیازها و مطالبات واقعی مردم پاسخ دهند.
@MahmoudianMehdi

♦️ از آتش خانه‌ها تا زخم جنگ‌ها؛
همدردی برای صلح

✍️ مهدی محمودیان

🔹️ به‌عنوان یک کنشگر حقوق بشر از ایران، این روزها که شعله‌های آتش در لس‌آنجلس خانه‌ها را می‌بلعد، قلبم به درد آمده است. دیدن رنج انسان‌ها، خانه‌هایی که در چشم‌ برهم‌زدنی خاکستر می‌شوند و مردمی که بی‌پناه می‌مانند، برای من یادآور زخم‌هایی است که سال‌هاست در خاورمیانه جریان دارد.

🔹️ اما خانه‌ها در غزه و لبنان، نه با شعله‌های طبیعت، بلکه با آتش جنگ، بمباران‌ها و سیاست‌های جنگ‌طلبانه و منفعت‌طلبانه ویران شده‌اند. بمب‌هایی که در آن سوی دنیا توسط دولت‌های دمکراتیک تأمین شده و خانه‌ها را نابود کرده و زندگی‌ها را زیر آوار سیاست‌ها و جنگ‌افروزی‌ها له کرده‌اند.

🔹️ البته درد غزه و لبنان تنها به همین‌جا ختم نمی‌شود. حکومت‌های ایدئولوژیک در خاورمیانه، با سیاست‌های افراطی، سرکوب آزادی‌ها، و اولویت دادن به منافع سیاسی و ایدئولوژیک به جای منافع مردم خود، این زخم‌ها را عمیق‌تر کرده‌اند. مردمی که میان جنگ‌افروزی‌های خارجی و استبدادهای دینی داخلی گرفتار شده‌اند، نه امیدی به بازسازی دارند و نه امنیتی برای آینده.

🔹️ این یادداشت برای سرزنش نیست؛ برای همدردی است. همان‌طور که مردم لس‌آنجلس و غزه و لبنان از درد نابودی، آوارگی و از دست دادن رنج می‌برند، در دیگر نقاط دنیا نیز این رنج‌ها قابل درک است. آیا نمی‌توان این درد مشترک را به هدفی مشترک تبدیل کرد؟ آیا نمی‌توان دست‌به‌دست هم داد و صدای انسانیت را بلند کرد؟

🔹️ شاید اگر برای عدالت و صلح قدم برداریم و سیاست‌های مخرب ایدئولوژیک و مداخله‌گرایانه را کنار بگذاریم، دیگر خانه‌ای نه با آتش جنگ و نه با آتش طبیعت ویران نشود.

🔹️ این یادداشت فریادی است برای صلح؛ برای پایان دادن به جنگ‌افروزی‌ها، برای کنار گذاشتن ایدئولوژی‌هایی که انسانیت را قربانی می‌کنند و برای ساختن دنیایی که در آن هیچ کودکی بی‌پناه و هیچ انسانی ناامید نباشد.

@MahmoudianMehdi

موانع و‌ راهکارهای گذار به دموکراسی در ایران

مهدی محمودیان

مردم ایران نگرانند که گذار به دموکراسی منجر به ناآرامی‌های گسترده،بی‌ثباتی، یا حتی جنگ داخلی شود. تجربه‌های تلخ کشورهای دیگر که در آن‌ها گذار به دموکراسی با بی‌ثباتی همراه بود،باعث ایجاد ترس و تردید در میان مردم نسبت به تغییرات بنیادین شده است.
در این مقاله سعی شده تا در کنار بررسی موانع گذار به دموکراسی راه‌حلهایی ممکن نیز ارائه شود.
B2n.ir/f98500

سعید مدنی؛ خشونت و خشونت پرهیزی

✍ فاطمه گوارایی
فعال حقوق زنان

♦کتاب "علیه خشونت" از نتایج و دستاوردهای چهاردهه فعالیت سیاسی و اجتماعی دکتر سعید مدنی در سپهر عمومی ایران به شمار می‌آید. مدنی منتسب به جریانی است که رهبران آن در بیش از صدسال اخیر از پیشگامان مبارزه خشونت‌پرهیز در ایران بوده و هستند. خشونت به مثابه آسیب‌اجتماعی و نیز محوری مهم در جنبشهای اجتماعی همواره یکی از دغدغه‌های مدنی به عنوان یک پژوهشگر حوزه علوم اجتماعی و متخصص آسیب‌های اجتماعی بوده و هست. برای دریافت دیدگاه مدنی درباره خشونت باید علیه خشونت (1399)، جنبش‌های اجتماعی و امید(۱۴۰۰)،۱۰۰ سال و ۱۰۰ روز ( زندان ۱۴۰۱) و گفت وگوهای زندان با حسین رزاق (۱۴۰۲) را با هم و درامتداد هم دید.

♦در مقدمه کتاب علیه خشونت، ضرورت پرداختن به خشونت را به عنوان یک ضرورت ملی ودر فصل اول خشونت و گونه‌های آن، پارامترهای موثر در تبیین آن، محل بروز، ماهیت، دامنه، قربانیان، خشونت علیه کودکان، سازمان خشونت، ماهیت حقوقی و خشونت سیاسی و غیر سیاسی را مطرح می‌کند. در فصل دوم رويكردها و ديدگاه های نظری در باره خشونت و این که اغلب انها در بررسی پديدة خشونت به يک عامل یا پارامتر توجه نموده و نیز نظریه‌های خشونت به تفکیک حوزه های زیست‌شناختی، روانشناختی، جامعه‌شناختی و فمینیستی مورد بحث قرار می گیرد.

♦ در فصل سوم؛ خشونت و جامعه مدنی معتقد است نگاه و رویکرد جهانی به خشونت با برچسب‌های شدید منفی همراه است و کاربرد ان را به دلیل داشتن پیامدهای اقتصادی، افزایش نابرابری و امثال آن تهدیدی برای سلامت فردی و اجتماعی می‌داند. همچنین در بحث خشونت و توسعه، خشونت را از عوارض اجتناب ناپذیر توسعه در جوامع توسعه نیافته دانسته و دلایل افزایش خشونت و تغییر الگوی خشونت‌ و تغییرپراکندگی آن به حوزه­ی عمومي و مناطق شهري بیشتر و مقیاسهای کوچکتر را در عوامل ضعف نهادها و ساختارها، بي‌ثباتي سياسي, عدم مسئوليت‌پذيري حکومت و جامعه، به حاشیه رانده شدن بخش‌هایی از جامعه، آسیب فرهنگ و طبیعت، تهدید موجودیت بخشهایی از کشور، حکمرانی ضعیف، تشدید فقر و نابرابری عظیم، تداوم سلطه و قدرت طبقات برخوردار از قدرت اقتصادی و سیاسی جستجو می‌کندکه به دلیل تاثیر افزایش قدرت گروه‌های نظامی در مدار کسب درامدهای غیر قانونی تحت حمایت قدرتهای سیاسی و تعارض فرهنگ سنتی و مدرن تشدید نیز می‌شود.

♦ رابطه خشونت و دموکراسی ،خشونت و سرمایه اجتماعی، خشونت و نابرابری و خشونت مذهبی از دیگر محورهای این فصل می‌باشد. فصل چهارم به خشونت درایران و جهان (بر اساس آمار )و فصل پنجم به چگونگی مکانیسم های کنترل و کاهش خشونت پرداخته است . مدنی در فصل پنجم بر اساس رویکرد سلامت عمومی با تمرکز بر محافظت از کودکان و حمایت‌های قانونی و اجتماعی از زنان امیدوار است بتوان مکانیزمهایی برای کنترل و کاهش خشونت تدبیر نمود. درجنبش‌های اجتماعی و امید مسئله خشونت در جنبش‌های اعتراضی مورد توجه سعید مدنی قرار می‌گیرد.

♦او معتقد است دفاع از "خشونت دفاعی"یا "خشونت دموکراتیک" به دلیل مبهم بودن خود می‌تواند به خشونت محض تبدیل شود. زیرا تجربه جنبش‌های اجتماعی نشان داده که اگر خشونت بی‌قید و شرط نفی نشود، می‌تواند به سرعت ابعاد گسترده و غیرقابل‌کنترلی پیدا کند و در نهایت به تشدید اعمال خشونت از سوی قدرت سرکوبگر نظام‌های سیاسی منجر شود.

♦هم‌چنین در تحلیل صد سال وصد روز با طرح تمایل جنبش‌های اجتماعی چند دهه اخیر به سوی خشونت‌پرهیزی دلایل آن را چنین برمی‌شمارد: عدم خشونت به مثابه روش زندگی اخلاقی، ضرورت عوض کردن میدان بازی در کنش‌های جمعی، کاهش مشارکت جمعی در صورت کاربرد خشونت، محکومیت اخلاقی نیروی به کاربرنده خشونت برای پیشبرد اهداف، امکان بازتولید خشونت، افزایش درصد موفقیت جنبش‌های خشونت پرهیز به دلیل توجه و اهتمام به حرمت انسانی. و بازدرگفتگوهای حسین رزاق وی دوباره به مسئله "خشونت نه ! مقاومت آری ! " می‌پردازد.

♦سعید مدنی با عنایت به تجربه‌ی آخرین جنبش‌اجتماعی ایران تلاش می‌کند یک بار دیگر منطق مبارزه خشونت پرهیز و نقش محوری یافتن آن را در جنبش‌های اجتماعی جدید به بحث بگذارد. او سوگیری جنبش‌های دموکراتیک به سمت خشونت‌پرهیزی را محصول یک جمع‌بندی از تجربه بشری در مبارزات آزادی‌خواهانه دموکراتیک دانسته و دستاوردهای آن را بیش از دستاوردهای مبارزات متمایل به خشونت می‌داند.

@MahmoudianMehdi

♦️ نامه جمعی از  زنان‌زندانی اوین درباره تعلل و امتناع این زندان در رسیدگی پزشکی به زندانیان

?نرگس محمدی را با وجود شرایط اورژانسی به بیمارستان اعزام نمی‌کنند

?️ما جمعی از زنان هم‌بندی نرگس محمدی در بند نسوان اوین نسبت به امتناع زندان در اعزام او به بیمارستان اعتراض داشته و نگران سلامتی او هستیم.

?️نرگس محمدی ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ به علت درد در ناحیه‌ی سینه به بیمارستان اعزام و به بخش ICU منتقل شد.

?️به دستور پزشک او باید خرداد ماه برای عمل آنژیو بار دیگر به بیمارستان اعزام می‌شد. زندان پس از یک ماه و نیم تأخیر یعنی ۱۸ تیر ماه بار دیگر او را به بیمارستان منتقل کرد. در این اعزام پزشکان متوجه توده‌ای در سینه‌ی او شدند و اقدام به بایوپسی کرده و به دلیل نگرانی از نیاز فوری به عمل جراحی، عمل آنژیو را به تعویق انداختند.

?️بنا به دستور پزشک او باید شهریور ماه برای عمل آنژیو به بیمارستان اعزام می‌شد.

?️در این مدت علاوه بر ۳ نامه از سوی پزشک متخصص بیمارستان،  پزشک معتمد زندان نیز او را معاینه کرده و خواهان اعزام اورژانسی او به بیمارستان شده است. رئیس بهداری اوین نیز بارها ضرورت اعزام اورژانسی او به بیمارستان را به مسئولان زندان متذکر شده، اما زندان از اعزام نرگس امتناع کرده و دلیل آن را دستور نهادهای بالادستی عنوان می‌کند. نرگس در چند روز گذشته نیز به دلیل درد در قفسه سینه به بهداری مراجعه کرده و نوار قلب او تغییراتی را نشان داده که به گفته‌ی پزشک اوین به معنای نوسان فشار خون و شرایط پرریسک سلامتی اوست.

?️گذشته از اورژانسی بودن عمل آنژیو، آبان ماه ۱۴۰۲ نرگس ناگهان دچار درد شدید در کمر شد، که به بیمارستان اعزام و طبق دستور پزشک باید حداقل ۱۰ جلسه فیزیوتراپی و کایروپراکتیک برای او انجام می‌شد، که زندان هیچ گاه در این زمینه او را برای درمان اعزام نکرد.

?️در واقع تاکنون زندان هر بار پس از اعتراض‌های متعدد زندانیان حاضر به
اعزام نرگس محمدی به بیمارستان شده  است.
نرگس از شهریور ماه باید برای انجام عمل آنژیو به بیمارستان اعزام می‌شد، اما با وجود اورژانسی بودن شرایط و اعتراض‌های متعدد همبندیان و زنان زندانی همچنان زندان اقدام به اعزام او نکرده و هر بار که وعده‌هایی داده شده، در نهایت صبح روز اعزام، از انجام آن سر باز زده‌است.

?️ما تنها خواهان رسیدگی پزشکی و اعزام هم‌بندی خود برای درمان هستیم. خواسته‌ای قانونی که زندان وظیفه انجام آن را برعهده دارد. مگر نه اینکه زندان مسئول رسیدگی به سلامت زندانی است؟ چرا ما هر بار برای اعزام نرگس و حتی دیگر زندانیان باید به روش‌های متعدد به زندان اعتراض خود را اعلام کنیم و پس از کشمکش‌های بسیار اقدام به اعزام یک بیمار کنند؟

?️لازم به ذکر است، بسیاری از زنان زندانی اوین دچار بیماری‌های سخت و لاعلاج بوده یا کهولت سنی دارند که اگر برچسب زندانی امنیتی نداشتند، قطعا عدم تحمل برای آنها صادر می‌شد. به وضعیت این زندانیان رسیدگی نشده و به نظر می‌رسد زندان اساسا امکان رسیدگی مداوم به این زندانیان را دارا نیست. با این حال با نگاه داشتن این زندانیان، جان آنان را در خطر انداخته و اضطراب و نگرانی برای وضعیت سلامتی آنها را به هم‌بندیان و خانواده‌های آنان تحمیل می‌کند.

?️زندانی بودن خود به معنای زندگی در اضطراب و دشواری بسیار است و بند نسوان در حال حاضر پرجمعیت‌ترین دوران خود در سال‌های اخیر را سپری می‌کند و زندان در چنین شرایطی به جای رسیدگی بیشتر از ابتدایی‌ترین وظایف قانونی خود، چون اعزام به بیمارستان سر باز زده و بر اضطراب و دشواری حبس ما در این دوران می‌افزاید.

ویدا ربانی ـ مطهره گونه‌ای ـ آنیشا اسدالهی ـ سپیده قلیان ـ گلرخ ایرایی ـ مریم یحیوی ـ سمانه اصغری ـ نسیم سیمیاری ـ سعیده شفیعی ـ پخشان عزیزی ـ نسرین خضری جوادی ـ سکینه پروانه ـ ریحانه انصاری‌نژاد ـ شکیلا منفرد ـ زهره سرو ـ حورا نیکبخت ـ راحله راحمی‌پور ـ مهوش شهریاری ـ محبوبه رضایی ـ معصومه نساجی ـ ناهید خداجو-  سعیده قربانعلی
۲ آبان ۱۴۰۳
زندان اوین – بند زنان

@MahmoudianMehdi

نصراله سیچونی یکی از خیرین و مومنین و مغازه داران کاروانسرای کلگه مسجدسلیمان ۴۰ شبانه روز چله گرفته بود تا خدا را زیارت کند
تمام روزها روزه بود.
در حال اعتکاف.
از خلق الله بریده بود.
صبح به صیام و شب به قیام.
زاری و تضرع به درگاه او
شب ۳۶ ام ندایی در خود شنید که می گفت: ساعت ۶ بعد از ظهر، بازار شوشتری ها (مسگران)، دکان رضا زاده مسگر برو خدا را زیارت خواهی کرد
نصراله سیچونی از ساعت ۵ در بازار شوشتری ها (مسگران) حاضر شد و در کوچه های بازار شوشتری ها از پی دکان می گشت...
می‌گوید : پیرزنی را دیدم دیگ مسی به دست داشت و به مسگران نشان می داد،
قصد فروش آنرا داشت...
به هر مسگری نشان می داد، وزن می کرد و می گفت: ۴ ریال و ۲۰ شاهی
پیرزن می گفت: نمیشه ۶ ریال بخرید؟
مسگران می گفتند: خیر مادر، برای ما بیش از این مبلغ نمی صرفد. پیرزن دیگ را روی سر نهاده و در بازار می چرخید و همه همین قیمت را می دادند.
بالاخره به مسگری رسید که دکان مورد نظر من بود.
مسگر به کار  خود مشغول بود که پیرزن گفت: این دیگ را برای فروش آوردم به ۶ ریال می فروشم ، خرید دارید؟
مسگر پرسید چرا به ۶ ریال؟؟؟
پیر زن سفره دل خود را باز کرد و گفت: پسری مریض دارم، دکتر نسخه ای برای او نوشته است که پول آن ۶ ریال می شود!
مسگر دیگ را گرفت و گفت: این دیگ سالم و بسیار قیمتی است. حیف است بفروشی،
امّا اگر مُصر هستی من آنرا به ۲۵ ریال می خرم!!!
پیر زن گفت: مرا مسخره می کنی؟!!!
مسگر گفت: ابدا"
دیگ را گرفت و ۲۵ ریال در دست پیرزن گذاشت!!!
پیرزن که شدیدا متعجب شده بود؛ دعا کنان دکان مسگر را ترک کرد و دوان دوان راهی خانه خود شد.
نصراله سیچونی گفت : من که ناظر ماجرا بودم و وقت ملاقات فراموشم شده بود، در دکان مسگر خریدم و گفتم :
عمو انگار تو کاسبی بلد نیستی؟!!!
اکثر مسگران بازار این دیگ را وزن کردند و بیش از ۴ ریال و ۲۰ شاهی ندادند
در صورتی که...به ۲۵ ریال می خری؟!!!
مسگر پیر گفت : من دیگ نخریدم!!!
من پول دادم نسخه فرزندش را بخرد، پول دادم یک هفته از فرزندش نگهداری کند، پول دادم بقیه وسایل خانه اش را نفروشد، من دیگ نخریدم...
از حرفی که زدم بسیار شرمسار شدم در فکر فرو رفته بودم که
ندایی با صدای بلند گفت:
با چله گرفتن و عبادت کردن کسی به زیارت ما نخواهد آمد؛ دست افتاده ای را بگیر و بلند کن، ما خود به زیارت تو خواهیم امد

@MahmoudianMehdi

‍ ???ملت شریف ایران و جامعه حقوقی کشور

✍️سیدمحمدرضا فقیهی

✅امروز دومین سالروز تجمع تاریخی وکلای دادگستری در مقابل ساختمان خانه صنفی شان در بیستم مهر ماه 1401 است. در شرایطی که در پی جان باختن زنده نام مهسا امینی، کشور صحنه اعتراضات مدنی بسیاری از مردم ایران در واکنش به آن رویداد تلخ بود

✅نظام جمهوری اسلامی بجای برخورد شایسته با عاملان آن واقعه و برچیدن گشت های ارشاد از خیابان ها، چاره کار را در سرکوب معترضان دید و عده قابل توجهی از هم وطنانمان با شلیک گلوله های جنگی و غیر جنگی مأموران انتظامی و امنیتی و نیروهای لباس شخصی کشته شده یا بینایی چشمان خود را از دست دادند

✅گروه پر شماری از هم میهنان دستگیر و روانه بازداشتگاه ها و زندان ها شدند ، وکلای دادگستری با تصمیم و آگاهی فردی و مسئولیت شناسی خود گرد هم آمدند و تجمعی قانونی برگزار نمودند تا به این رفتارها و اقدامات فرا قانونی حکومت و عوامل آن اعتراض کنند.

✅وکلا در مقابل خانه صنفی خود جمع شدند تا اعتراض خود را به تداوم بازداشت وکلای زندانی و نقض آشکار حقوق بنیادین شهروندان کشور ابراز و اعلام نمایند.

✅ما جمع شدیم تا اعلام کنیم پاسخ اعتراض هم وطنانمان، گلوله نیست و جان و حیثیت و بینایی مردم محترم است و احدی حق ندارد از هم میهنانمان سلب حیات و بینایی و حیثیت کند. جمع شدیم تا به حکومت و دستگاه سرکوبش یادآوری کنیم که در هر شرایطی ، رعایت مقررات قانون نحوه به کارگیری سلاح الزامی است و نمی توان بدون نظرداشت ترتیبات آن قانون ، به سمت مردم آتش گشود.

✅هنگامی که فریادهای (( زن، زندگی، آزادی )) ، (( از زاهدان تا تهران ، جانم فدای ایران )) ، (( وکلای زندانی آزاد باید گردند )) و (( زندانی سیاسی ازاد باید گردد )) در خیابان زاگرس طنین انداز شد ، بسیاری از مردم عادی حاضر در آن تجمع و آنان که حضور نداشتند اما از تجمع وکلا مطلع شدند ، دریافتند که وکلای دادگستری نسبت به نقض حقوق و آزادی های مردم کشورشان بی تفاوت نبوده و با مفهوم (( مسئولیت
اجتماعی )) و الزامات (( بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند )) بیگانه نیستند.

✅تجمعی که بر مبنای اصل 27 قانون اساسی و ماده 21 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی برگزار گردید و نه توأم با حمل سلاح بود و نه ملازمه ای با اخلال به مبانی اسلام داشت و نه مانع رفت و آمد عابران و اتومبیل ها شد و نه شعار اهانت آمیزی در آن سر داده شد و عاری از هر گونه جنجال و هیاهو و حرکات غیر متعارف بود و به معنای واقعی کلمه ، مسالمت آمیز بود از سوی دستگاه سرکوب تحمل نشد و با یورش مأموران و شلیک گازهای متعدد اشک آور به سمت تجمع کنندگان در مقابل ساختمان کانون وکلای دادگستری مرکز ، بر هم زده شد.

✅اما روا و منصفانه نیست که تجمع مورخ 20/7/1401 وکلا را تاریخی و تأثیرگذار انگاریم و تجمع پزشکان شریف کشورمان در مقابل ساختمان سازمان نظام پزشکی استان تهران در بحبوحه اعتراضات جنبش زن، زندگی، ازادی را تاریخی و اثرگذار ندانیم. در تاریخ 4/8/1401 پزشکان مقابل خانه صنفی خود گرد هم آمدند تا خواستار اجرای قانون از سوی حکومت و کارگزاران و مأموران آن بشوند.

✅خواست های واضح پزشکان بدین قرار بود : از آمبولانس های مراکز درمانی استفاده غیر پزشکی و درمانی به عمل نیاید ، به تمامی پزشکان امکان و اجازه دسترسی به مصدومان وقایع سال 1401 جهت درمان و مداوای آنان داده شود ، امنیت بیماران و مصدومان و آسیب دیدگان خواه از قوای انتظامی و امنیتی باشند و خواه از مردم عادی بدون تبعیض ، حفظ شود و اسامی و مشخصات آسیب دیدگان و مصدومان به عنوان مسائل محرمانه و خصوصی ، محفوظ بماند.

متن کامل به همراه رای دادگاه و دادنامه در فایل پیوست

‍ ???در ستایش صلح

✍?سیدمصطفی تاجزاده

✅۱. عملیات ۷ اکتبر باوجود خساراتش تغییر مهمی در سرنوشت فلسطین ایجاد کرد و تشکیل دو دولت را پس از سالها روی میز سیاست جهانی قرار داد. پیش از آن دولت اسرائیل فلسطینیان را مسئله داخلی خود تعریف و ادعا می‌کرد دولت مستقل فلسطینی بی‌معنا و تمام شده است. شهرک‌سازی نیز هر روز فلسطینیان بیشتری را آواره و خانه آنان را به یهودیان تازه از راه رسیده واگذار می‌کرد. اما ظاهرا پیش فرض‌های حماس مانند تکیه بر اختلافات داخلی اسرائیل، کوتاه‌آمدن درمورد گروگان‌ها و ناتوانی ارتش اسرائیل در جنگ طولانی مدت غلط از کار در آمد.
نتانیاهو نیز با اغتنام فرصت به کشتار بیش از ۴۲ هزار فلسطینی پرداخت و با تحمیل گرسنگی و آوارگی به آنان و تخریب بخش بزرگی از غزه کوشید مقاومت مردم را در هم بشکند، اما شکست خورد.

✅۲. دخالت حزب‌الله در این منازعه فداکارانه ولی خسارت‌بار بود و افزون بر کشته‌شدن جمعی از شهروندان لبنانی، نابودی بخش مهمی از ظرفیت‌های انسانی و لجستیک آن را در پی داشت. حزب‌الله یک حزب سیاسی است و باید در چارچوب دولت-ملت عمل کند. ورود آن به هر جنگی باید بخشی از یک تصمیم ملی باشد که دولت اتخاذ می‌کند. البته حق دفاع برابر تجاوز ارتش بیگانه به خاک میهن برای تمام شهروندان و احزاب محفوظ است اما مداخله نظامی یک حزب در بحرانی خارجی بدون تصمیم حکومت توجیه ندارد. اسرائیل با استفاده از خطای مزبور تاکنون صدها تن از اعضا، بسیاری از فرماندهان و دبیرکل حزب‌الله را ترور و بخشی از تجهیزات و امکانات آن را تخریب کرده است.

✅۳. عملکرد غیرمدبرانه در جریان حمله روسیه به اوکراین نگرش کشورهای غربی به ایران را منفی‌تر کرده است. غلبه رقابت‌های انتخاباتی بر فضای سیاسی آمریکا نیز به نتانیاهو اجازه داده تا هر ملاحظه‌ای را در مواجهه با ایران و هم‌پیمانانش کنار گذارد و سطح تنش را تا ترور رییس دفتر سیاسی حماس در تهران بالا ببرد.

✅۴. اسرائیل نمی‌تواند حماس و حزب‌الله را نابود کند، زیرا پایگاه مردمی دارند و ضربات وارده را هرقدر سنگین، دیر یا زود ترمیم می‌کنند. جمهوری اسلامی نیز قادر به محو اسرائیل نیست چراکه تمام قدرت‌های بزرگ خود را متعهد به حفظ موجودیت آن می‌دانند. بر این اساس راه نجات تلاش برای تغییر راهبرد دو سر باخت طرفین است. اولین گام استفاده از همه ظرفیت‌ها برای جلوگیری از گسترش تنش‌ها و بروز جنگ بین دو کشور است.

✅۵. خطرناک‌ترین وجه جنگ برای ایران اوضاع اسف‌بار اقتصادی و نارضایتی گسترده ایرانیان از ناکارآمدی نظام حکمرانی است. تجاوز به حقوق فردی و ملی شهروندان و سرکوب آزادی‌های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی آنان از یک سو، و از سوی دیگر گرانی و تورم کمرشکن که ریشه در راهبرد غلط رهبر دارد، گسست بزرگی بین حاکمیت با اکثریت ملت به‌وجود آورده است. باوجوداین، تشوق یا توجیه جنگ یا تهاجم نظامی بیگانه به ایران را برای رهایی ایرانیان غیرواقع‌بینانه و برخلاف مصالح ملی می‌دانم و با آن مخالفم. جنگ در خاورمیانه کنونی فاجعه‌بار است و دنبال جنگ رفتن، چه در حکومت چه در اپوزیسیون، در حقیقت ایران را نشانه گرفتن است.

✅۶. جنگ با اسرائیل که حامیانی قدرتمندی دارد و در کشتار و ویرانگری حدی نمی‌شناسد، جمهوری اسلامی را سرنگون نمی‌کند، همچنان که تحریم‌های حداکثری ترامپ نتوانست آن را ساقط کند، اگرچه اقتدارگرایی را تقویت کرد. جنگ می‌تواند به زیرساخت‌های کشور آسیب‌های جدی بزند، خدمات‌رسانی به مردم را بدتر کند، فقر و فساد را گسترش دهد و کمبودهای تازه بیافریند. تندروها را نیز بر کشور حاکم می‌کند.
اگر هم به فرض جمهوری اسلامی را ساقط کند، به استقرار دولتی دموکراتیک منجر نمی‌شود. به احتمال قریب به یقین ایرانیان گرفتار بی‌دولتی و هرج و مرج می‌شوند. حتی ممکن است یکپارچگی سرزمینی و ملی به خطر افتد. هر دو حالت ملت را سالیان دراز از توسعه و رفاه و دموکراسی دور می‌کند.

✅۷. رشد متوسط قیمت‌ها در ۳۴ سال گذشته ۱۲ هزار درصد بوده است. هم‌اکنون بیش از ۲۵ میلیون ایرانی زیر خط فقرند و ۵ میلیون نفرشان پول تهیه غذا ندارند. این واقعیت تلخ ناشی از استراتژی غلط جاری است. وفاق برای تداوم آن حلال مشکلات نیست، همچنان که یکدست‌شدن حکومت در دولت رئیسی مشکلات را حل نکرد. جمهوری اسلامی نه تنها نباید وارد جنگ شود، بلکه برای عبور از بحران‌ها باید به وضعیت «نه جنگ/نه صلح» که جامعه را در شرایط تعلیق و اضطراب و انتظار نگه داشته است، پایان دهد. آنگاه وفاق معنا و امید به حل مسائل افزایش می‌یابد. توافق در مورد راهبرد غلط، فقر و فساد و نابسامانی‌ها را بیشتر می‌کند، نارضایتی, ناامیدی و خشم را گسترش می‌دهد و خدای ناکرده می‌تواند ایران را به کام جنگ بکشاند، که چنین مباد.

#اوین
۱۶ مهر ۱۴۰۳

@MostafaTajzadeh

✍️ گندم ری؟! دانی چی خریدی و چی فروختی؟
یا از کی خریدی و به کی فروختی؟
سودی نکردی زین سودا که دیدمت ایمان خود را به گندم ری فروختی
شاعر: ‎#مجید_بهمنی

این روش جدید سرکوب نسخه‌ای است که عده‌ای با بسته بندی شیک و با نام جدید وفاق تحویل مردم دادند تا گندم ری را به سفره‌هایشان ببرند.

#توئیتر
@MahmoudianMehdi

https://x.com/MahmoudianMe/status/1844182784090497418?t=zZsobqfIcadyUcAZUY-Oag&s=35