کار دلم به جان رسد
کارد به استخوان رسد
ناله کنم بگویدم
دم مزن و بیان مکن

«من غمگینم عزیزم،
ساده و آشکارا بیان می‌کنم که غمگینم.»

_یه‌روزی‌همه‌چیو‌ول‌میکنم..

غمزده و نا امید آواز می‌خوانم.

شب همان هیولای زیر تخت است، هوا که تاریک می‌شود از زیر تخت می‌خزد و کشان کشان به سمتت می آید و خرخره ات را میچسبد.

سلام اهالی حالتون چطوره.
ریدر آدونیا اینجا داشتیم؟
یه تیکه ی کوچولو و قشنگ از دیالوگ های آدونیا رو پادکست کردم. این قسمت از دیالوگش قلبمو لمس میکنه.
هستین بزارمش؟

غریبانه و حزینانه زیستن برایمان عادت شده.