بهترین تعریف از انسان‌هایی شبیه به من رو آقای منزوی داشتند:

نه فرشته‌ام، نه شیطان، کی‌ام و چی‌ام؟ همینم!
نه ز بادم و نه از آتش، که نواده‌ی زمینم!

منم و چراغ خردی که بمیرد از نسیمی
نه سپیده‌دم به دستم، نه ستاره بر جبینم

منم و ردای تنگی که به جز منش نگنجد
نه فلک بر آستانم، نه خدا در آستینم

نه حق حقم، نه ناحق، نه بدم، نه خوب مطلق
سیه و سپیدم، ابلق! که به نیک و بد عجینم

نه برانمش، نه در بر کِشَمَش، غم است دیگر!
چه بگویم از حریفی که من‌اش نمی‌گزینم؟

نزنم نمک به زخمی که همیشگی است، باری،
که نه خسته‌ی نخستین، نه خراب آخرینم!

پریشون نبودی که نگذشتن لحظه‌ها رو بفهمی…

غمی هم اگر هست، خود ناجی خویشیم.

بازو به بازوی هم، در خیابان روانیم
با چتری از عشق، در زیر باران روانیم

**مارا چه پروای توفان و بیش و کمِ آن
مرغابیانیم و بر بال توفان روانیم

گر بشکند پای‌مان، در خم راه، غم نیست
این راه را ما به پای دل و جان روانیم

در ما نگیرد فریب صلاح و سلامت
کز جان خود دست شسته به میدان روانیم**

با شور ما، عزم دیوارها برنتابد
بانگ نی‌ایم و به سوی نیستان روانیم

**خورشید در ماست تابان و ما این سفر را
با آفتاب درخشانِ ایمان روانیم

ما را چه پروای ظلمت تا عشق با ماست**
با خضر تا چشمه‌ی آب حیوان روانیم

رد می‌شویم از فراز سر صخره و سنگ
بر بال سیمرغ و فرش سلیمان روانیم

-حسین منزوی✨

سلام بچه‌ها من مائده رو می‌ذارم برای فروش، هرکی خواست بیاد ببرتش.

می‌زد به شمشیر جفا، می‌رفت و می‌گفت از قفا
سعدی بنالیدی ز ما، مردان ننالند از الم!

-سعدی

من آنقدر رؤیا بافته‌ام و کمتر زیسته‌ام که گاهی تنها سه‌ساله‌ام، اما روز بعد، اگر خوابی که دیده‌ام محزون باشد و تار، سیصدساله‌ام. تو این‌طور نیستی؟ در لحظاتی به نظرت نمی‌رسد در آستانهٔ آغاز زندگی هستی، بی‌آنکه حتی آن را بشناسی؟ و زمانی دیگر سنگینی چندین هزار…

ناز هستید؛ می‌شود برای‌تان زندگی کرد.✨