وعده‌گاه نهنگ‌ها
.
سیاه‌مشق زمستان به خط کوفی برف، به گرد جمع درختان لخت در سرما
و میکس سبز و خاکستری، کمی آبی، به روی ساکت تخته‌سیاه این دنیا
به یاد داشته باش از خودت خطی نکشی و انعکاس تو در شیشه‌ی کثیف قطار
درست در وسط منظره کپک نزند؛ فقط زمین بنویس و درخت و برف و هوا
به ضربه‌های قلم‌موی باد دقت کن که سرزمین زمستان به رنگ هاشورش
و پس‌زمینه‌ی کارش پلی به رنگ فلز به روی بستر خشکیده‌ی... تو از این‌جا
و با عبور از این پل به این غزل-تابلو، به این غروب رسیدی؛ تو آمدی؛ اول
حضور مبهم و خاکستری یک سایه، سپس حضور دو، سه خط تیره‌تر... اما
تو پیش آمدی و کنتراست تو با عصر، که آن خطوط مورب و وحشی‌ تن تو
به قاب‌بندی خاکستری و خالی، رنگ اضافه کرد؛ گلی زرد و نازک و زیبا
جرقه‌، آمدنت، شعله، چشمهایت... من که سوختم و زمستان و و بوم یادم رفت...
به خود می‌آیم و انگشت‌هام بر شیشه‌ی پنجره‌ی قطار است و در خیال تو را...
تو را که لمس نکردم... که نیستی دیگر... دو خط خیس و موازی، دو میم نستعلیق
که دست گریه نوشته به روی صورت من... که: "بوم کو؟ قلم‌مو کو؟ که من کجا، تو کجا...
تمام صفحه زمستان، نگاه و آهم سرد... تو جای بوم و نقاش را عوض کردی؛
که مرد تو همه ماتم و مرگ محتوم است... هزار میم نوشتند چشم‌هایم با...
٭٭٭
به سوی سوی مقصد خود، وعده‌گاه محتوم نهنگ‌ها، سوی انتهای خود راهی‌ست
مسافر غزلم در قطار خالی شب؛ تو پشت پلک دو چشمان بسته‌اش، رویا...
.
۱ مارس ۲۰۲۲

https://t.me/azizihooman

#ترکمن_چین
.
با لالایی من نخواب
خورشید کوچولوی من
میراث ما بردگی و
مرگه گل شب‌بوی من
گندم نمی‌کاریم دیگه
که خاک رو صادر بکنن
جنگلی سرسبزی رو تو
یه پلک زدن بایر کنن
پول فروش نفت به
حلقوم آقازاده‌ها
باتوم‌ و بطری نوشابه
هم برای زندونیا
پوتین سوار دوش‌مون
ارباب تازه چینیه
حرومی‌های مومنیم
گه‌کاریامون دینیه
با مستحباتی که از
قعر جهنم اومده
انگاری به سراسر
این خونه ماتم آمده
خورشید کوچولوی من
شرمنده‌م از چشمای تو
که پیش‌فروش شد وطن و
رویاها و فردای تو
عمامه‌‌ها می‌لیسن این
پوتین چینی، روسیو
می‌گن: نگاه کن! اون‌جا رو
قر دادن‌های ساسی رو!
از پارازیتاشون دیگه
جی‌پی‌اس‌م خل شده و
آرمان انقلابی
مشروطه، آغل شده و...
توریسم‌ ناموسی تو را-
-ه «مرقد‌»های بندگی‌
به یاد «اکبر شاه»یم و
توهم سازندگی
منجی -هگل- عاروق زده:
آینده‌مون جرداده شد
ما رو بگو که منجی‌مون
ماموت باقرزاده شد!
با پیشنهاداتی که شهر
از «فیدل» و «چاوز» رسید...
نصف جماعت هم یادش
رفته طرف چه جوری رید
قورباغه‌های شهوتی
آلت بدست و بی‌قرار
که «النکاح سنتی»...
که بپرن روی شکار
اسمش «خصوصی‌سازیه»
نقاشی با مدفوع‌شون
هرکی که جیک زد، هدف
کشتارای مشروع‌شون
جانی رییسی عضوی از
هیات‌ اعدام وطن
نامرئی دستاش که خود
دستای لیدی مکبثن
سردادا استعفا می‌دن
شاید رییس‌جمهور بشن
-میرزاتقی حقیر صغیر-
هر چی که مونده بفروشن
اونقدر انقلاب‌!مون
عقب‌عقب رفت که حالا
برامون آرزو شده
توسری‌های رضاشا
پوتین‌های چینی دارن
با قدرت از راه می‌رسن
روم سیا خورشید کوچولو
چیزی نمونده از وطن
.
مارس ۲۰۲۱ ۲۷

https://t.me/azizihooman

Telegram

HoomanAzizi

كانال رسمي هومن عزيزي