تصمیم گرفتم گاهی بازم صحبت کنم ولی خیلی از دوستانی که جدید اومدن قبلی‌هارو گوش ندادن و تصمیم دارم لیستشون رو اینجا قرار بدم؛

فکرکردن وسواس‌گونه (overthink)

انسان تک بُعدی (یادگیری در عصر دیجیتال)

مرضی که گاهی موهبت بود (امید برای روزی بهتر)

پیتزا فروشی من در لیسبون (رویاپردازی من در کلاس معادلات دیفرانسیل)

افکار ترسناک من در رابطه با پول پس از کرونا

اگر درخواست خاصی دارید که راجع بهش صحبت کنم، همیشه پذیرای ایده‌های شما از ناشناس هستم.

خاطرات پاییزی من در کوچه باغ‌های تهران هنوز زنده‌اند.

و در اوج این عمیق ترین دردها، رسانه‌هایی که ده‌ها و صدها هزار مخاطب دارند خبر از سر رسیدن نارنگی و لباس‌های کیوت پاییزی میدن.
الحق که کور بودیم نمیدونستیم پاییز شده.
ما دیگه برای فهمیدن رسیدن ساده ترین چیزا هم اطلاع رسانی نیاز داریم.

اگر خواندن این مطالب برای شما توهین به شعورتون محسوب نمیشه شما هم خوابید.

حمیدو نوشت؛ نسل های قدیمی‌تر خوب یادشان هست که #مایکل_جکسون نماد انحراف و ابتذال بود و هرکس نشانه‌ای از اون داشت، منحرف خوانده میشد..
خواننده سیاه پوستی که با سفید شدن تابوی نژادپرستی را شکست و در عرصه هنر و محتوای رسانه‌ای با دقت عمل کرد و طبیعی است در جامعه‌ی آمریکا چهره شد و هر رفتار و عملش برای رسانه‌ها مهم.
امروز شاید حرف زدن از انحراف و غرب زده بودن کسی که مایکل جکسون گوش می‌دهد شوخی باشد.
نمونه‌های وطنی در ژانرهای مختلف آنقدر پیشرفته‌ کرده‌اند که مایکل جکسونِ تابوشکن در ردیف خوانندگان سنتی دهه شصت و هفتاد قرار می‌گیرد.
دیروز دوستی که مربی کودکان و‌نوجوانان است از مواجه‌اش با نوجوانان امروز گفت، از اینکه پایبند هیچ قانون یا محدود کننده‌ای نیستند. آزادی بی قید و شرط میخواهند.
بعد از صحبت با او فکر کردم چقدر ارزش ها و لیبل‌هایی که می‌گذاریم نسبی و موقت اند. و برای امری که پویا و متغییر است چقدر وضع قانون یا برخورد سلبی کار بیهوده‌ای است.

بیدارم، انگار آقا پلیسه ام.

Pre-WWII steel is a valuable reference material because all steel made since then is contaminated from nuclear testing. Books and magazines printed before about 2010 may someday be precious because they are known for sure to have been written by humans.

صرفا چون با دهه هشتادی‌ها در ارتباط بود این صحبت رو میکرد نه اینکه دهه دیگه‌ای برتر باشه ولی به نظر من دهه هشتادی‌ها در این زمینه‌ها فقط به مقداری همکاری، راهنمایی، تجربه و استقلال نیاز دارند تا پخته تر تصمیم گیری کنند.