همه شب بخیرایی که باید برات میفرستادم موندن رو دستم و حروم شدن..

تو اونجوری که بودم منو یادت میاد نه اونجوری که هستم، نگو نه!

دوست داشتید یه جای خصوصی‌تر کنار هم باشیم https://t.me/narengi_jaan

همه‌تون رو دوست دارم.

امیدوارم با حال خوب اینجا رو ترک کنید و بابت زمانی که در اختیارم گذاشتید قدردان میمونم.

و چون شب شد و زندگی به این نقطه رسید به آن ایمان رسیدیم که وصال ما شاید از ناممکن‌هاییست که خدا هم نمی‌تواند ممکنش کند.

گاهی که چنان به تنگ می‌آیم انگشتانم را باز میکنم و دستت را میان دستانم میبینم و زیر لب همان طور که دکترک روان شناس میگفت تا ۲۰ بشمرم اسمت را ۲۰ بار کم‌کم تکرار میکنم بلکه حضور نبودنت کمتر به خوردم برود و دهانم زندگی‌ام را تلخ کند.

امشب نفس‌های تو را آرزو کردم، بر‌آورده شدن را بلدی؟