💠**تلاش بیش از حد یک حکومت در راه مذهبی سازی جامعه به این دلیل است که آنها به خوبی می‌دانند جوامع مذهبی دارای آستانه تحمل بسیار بالاتری در برابر بی عدالتی نسبت به جوامع عادی هستند،

🌱زیرا معتقدند خدا در دنیایی دیگر انتقامشان را خواهد گرفت،

🌱پس آن دسته از افراد برعکس  سایرین هیچگاه تلاشی برای احقاق حق خود نمی‌کنند.*🍃*🍃🍃🌷🌷🌷

@Archiveofeducationalcontent

💠بعضی آدم‌ها را نمی‌شود داشت. فقط می‌شود يک‌ جور خاصی دوستشان داشت. بعضی آدم‌ها اصلا برای اين نيستند که برای تو باشند يا تو برای آن‌ها.

🌱اصلا به آخرش فکر نميکنی
آنها برای اينند که دوستشان بداری!
آن‌هم نه دوست داشتن معمولی نه حتی عشق.

🌱يک جور خاصی دوست داشتن که اصلاً هم کم نيست. اين آدم‌ها حتی وقتی که ديگر نيستند هم در کنج دلت تا ابد يه جور خاص دوست داشته خواهند شد.

👤 جین وبستر🍃🍃🌷🌷

@Archiveofeducationalcontent

💠خوشبختی مکان و شرایط نیست
احساسی است که باید آن را بلد شد
شبیهِ غم، شادی، خشم و تمام احساس های دیگر ...
🌱برایِ غمگین نبودن، باید بخواهی که غمگین نباشی و برای خوشبخت بودن هم، باید بخواهی که خوشبخت باشی ...
🌱گاهی قدم بزن، کتاب بخوان و موسیقیِ مورد علاقه ات را گوش کن
🌱خوشبختی، اتفاقی نیست که بیفتد، یک حس نابِ درونی است، باید آن را ایجاد کرد...

🌷🌷🌷🍃🍃🍃
🔰یاداوری هر روزه:
🌱من والد والدینم نیستم
🌱من‌‌ خواهر و برادر والدینم نیستم
🌱من درمانگر دوستانم نیستم
🌱من‌ مشاور اقتصادی کسانی که دوستشان دارم نیستم
🌱من نجات دهنده روابط عاطفی دوستانم نیستم
🌱من مددکار اجتماعی خانواده ام نیستم
🌱من منبع مالی دوستانم نیستم🍃🍃🍃🌷🌷🌷

@Archiveofeducationalcontent

‌
💠بدون تقلید هیچ کسی قادر به یادگیری
هیچ چیزی نخواهد بود،

🌱فقط چیزی که این
وسط خیلی مهم است ادا درنیاوردن است ...

📘 کتاب سیاه
👤اورهان_پاموک🍃🍃🌷🌷

@Archiveofeducationalcontent

💠در روانشناسی، دوستانِ تقلبی به عنوان "سایه" شناخته می‌شوند!

🔶به این دلیل که  در لحظاتِ روشنِ ‌زندگی هر فرد حضور دارند،اما درست در ساعات تاریک زندگی افراد محو و ناپدید میشوند!
*🌱«سایه‌ها را در زندگی تان بشناسید. آنها غیر قابل اعتماد هستند»*🍃🍃🍃🌷🌷🌷

@Archiveofeducationalcontent

💠بیست گرم اندیشه!

✍نشر: گاهنامه مدیر
🔶چند ماه است که هر شب فاصلۀ بین محل کار تا منزل را پیاده‌روی می‌کنم. این پیاده‌رویِ بدون وقفه، درست یک ساعت طول می‌کشد. گاهی پیش می‌آید که مجبورم چیزی را همراه خودم به خانه ببرم؛ مثلاً سرِ راه خریدی بکنم. این‌جور وقت‌ها، به‌رسم عادت آن چیز را در دستِ راستم نگه‌می‌دارم. البته سعی می‌کنم از دست چپم هم کار بکشم، اما دست چپم زود خسته می‌شود و دوباره آن چیز را به دست راستم پس می‌دهد.

🔶تا دیشب خیال می‌کردم چون دست راستم ورزیده‌تر و قوی‌تر است، این اتفاق می‌افتد. تصورم این بود که چون از کودکی از دست راست برای انجام دادن کارها استفاده کرده‌ام، طبیعی است که دست چپم ضعیف‌تر باشد.

🔷اما دیشب اتفاق جالبی افتاد. باید چند برگۀ کاغذ A4 را با خودم به منزل می‌بردم. برگه‌ها نباید تا می‌شدند، برای همین آن‌ها را در پلاستیک دسته‌داری گذاشتم و راه افتادم. وزن برگه‌ها و پلاستیک شاید مجموعاً بیست گرم بود. تا راه افتادم، متوجه شدم که باز پلاستیک را طبق عادت به دست راستم داده‌ام. به دست چپم گفتم: «امشب دیگه این رو تو باید بیاری تنبل!»

🔶پلاستیک را با دست چپ گرفتم و راه افتادم. چند دقیقه بعد، متوجه شدم که باز پلاستیک در دست راستم است! اصلاً نمی‌دانستم چه‌وقت آن را جا‌به‌جا کرده‌ام. باز دادمش به دست چپم و این‌بار حواسم را جمع کردم. کمی بعد مچ خودم را وقتی گرفتم که می‌خواستم به بهانۀ تنظیمِ هدفون روی گوش، پلاستیک را بدهم به دست راست.

🔷یک بار به بهانۀ خاراندن صورت، یک بار به بهانۀ مرتب کردن لباس و... هر بار دست چپم می‌خواست پلاستیک را بدهد به دست راستم، اما در برابرش مقاومت کردم. البته چند ‌مرتبه از غفلتم استفاده کرد و وقتی می‌خواستم از چهارراه، یا از عرض خیابان عبور کنم و حواسم به ماشین‌ها بود، کار خودش را کرد. از خیابان که رد می‌شدم، چند دقیقه بعد تازه یادِ دست چپم می‌افتادم و متوجه می‌شدم که باز پلاستیک در دست راستم است.

🔶خلاصه این درگیری ذهنی و این مقاومت در برابر ناخودآگاه، در تمام مدتِ یک‌ساعتۀ پیاده‌روی با من بود.
جالب این‌که همین پلاستیکِ بیست‌گرمی باعث شده بود حس کنم قدم‌ها و حرکات بدنم ناموزون و کج‌وکوله است! انگار تنظیمات پیش‌فرض بدنم به‌هم ریخته بود و دست‌ها و پاهایم دیگر با هم خوب هم‌آهنگ نبودند. از آن جالب‌تر این‌که دست چپم، انگار که دارد بار سنگینی را حمل می‌کند، واقعاً درد گرفته بود! می‌دانستم که این درد توهمی بیش نیست، و آن‌قدر مقاومت کردم و خودم را به بی‌خیالی زدم تا بالاخره به منزل رسیدم.

🔷از آن موقع دارم به این فکر می‌کنم که چرا این اتفاق افتاد؟ پلاستیک که تقریباً بی‌وزن بود، گرفتن و حمل کردن آن هم نیاز به هیچ ظرافت و دقت خاصی نداشت؛ پس موضوعِ قوی‌تر و ورزیده‌تر بودن دستِ راست منتفی است. فقط می‌ماند عادت، و این اعتقادِ ناخودآگاه که دست راست باید کار کند و دست چپ نه!

🔶بعد با خودم گفتم وقتی غلبه بر یک وزنۀ بیست‌گرمی در طول یک ساعت، این‌قدر سخت بود و نیاز به تمرکز روانی داشت، ببین پیروز شدن بر کوهی از باورها و اعتقادات و پیش‌فرض‌های ذهنی که از بدو تولد هر دقیقه و هر ساعت و هر روز، ازطرف والدین و مدرسه و جامعه و رسانه‌ها و... به ذهنت بار شده، چه نیرویی می‌طلبد. ببین چه دشوار است پالوده و خالص، خودِ خودت بودن. چه سخت است فکر کردن، به‌جای معتقد بودن.🍃🍃🍃🌷🌷🌷

@Archiveofeducationalcontent

💠 چگونه احساس خوشبختی کنیم؟

🔶سال‌هاست که دانشمندان و پژوهشگران غربی در پی کشف چگونگی دستیابی به خوشبختی و حفظ آن هستند.
🌱یکی از پژوهشگران آلمانی ثابت کرده است که با به‌کارگیری شگردهایی، می‌توان خوشبخت‌زندگی کردن را آموخت.

🔶میشائلا بروهم ـ بادری، پژوهشگر نهاد آلمانی روانکاوی مثبت، معتقد است که خوشبختی آموختنی است. او به کسانی که دایم ناراضی هستند توصیه می‌کند، برای خود شرایطی فراهم آورند که احساس موفقیت به آن‌ها دست دهد. مثلاً در محل کار خود وظایف بیشتری را به‌عهده بگیرند، یا وان حمام را تمیز کنند، یا به گلدان‌های باغچه برسند یا به فعالیت‌های ورزشی بپردازند.

🔶به گفته‌ی این پژوهشگر، رسیدن به هدف در مغز باعث ترشح ماده‌ی دوپامین که به "هورمون خوشبختی" معروف شده می‌شود.

🔶به‌عبارت دیگر کسی که منفعل است و کاری انجام نمی‌دهد، فرصت تجربه‌ی حس خوش خوشبختی را نیز از خود می‌گیرد. بروهم ـ بادری می‌گوید: «کسی که روی مبل می‌نشیند و تکان نمی‌خورد تلاش نمی‌کند که به موفقیت دست یابد و در نتیجه دوپامین هم در مغز ترشح نمی‌شود.»

🔶کارول رایف روانکاو آمریکایی، در این رابطه می‌گوید که تامین ۶ اصل به‌طور کلی حس خوشبختی را در انسان برمی‌انگیزاند:
🌱اعتماد به نفس
🌱ارتباطات اجتماعی
🌱استقلال
🌱داشتن هدف در زندگی
🌱شرکت در فعالیت‌های سازنده
🌱و تکامل فردی.🍃🍃🍃🌷🌷🌷

@Archiveofeducationalcontent

💠ما، آدم‌های غیرقابل درک هیچ‌گاه از اینکه بخوبی درک نشده‌ایم، ناشناخته مانده‌ایم، عوضی گرفته شده‌ایم و مورد تهمت قرار گرفته‌ایم، شکایت و گله‌ای نداشته‌ایم. نصیب و قسمت ما همین است.

🔶ما را عوضی می‌گیرند چون ما رشد می‌کنیم، مرتباً تغییر می‌کنیم، -هم‌چون درخت- پوسته‌های پیر و کهنه را می‌شکافیم و به دور می‌ریزیم، هر بهار پوستی نو می‌اندازیم، بی‌وقفه جوان‌تر، بالنده‌تر، بلندتر و قوی‌تر می‌شویم. درحالیکه آسمان را عاشقانه‌تر و گسترده‌تر در آغوش می‌کشیم و روشنایی آن را با همه شاخ و برگ‌های خود حریصانه استنشاق می‌کنیم.

🔶ما در ارتفاع رشد می‌کنیم و حتی اگر بپذیریم که این رشد موجبِ بدبختی ماست -زیرا خود را هر چه بیشتر به صاعقه نزدیک می‌کنیم- باز از افتخار ما نمی‌کاهد. این سرنوشتی است که در آن با کسی شریک نیستیم.
سرنوشت قله‌هاست
این سرنوشت ماست.

📙 حکمت شادان
👤 فریدریش_نیچه🍃🍃🌷🌷

@Archiveofeducationalcontent

💠نقاشی صرفا یک سرگرمی ساده برای کودک نیست،
🌱نقاشی کشیدن به خلاقیت،
🌱بهبود بیان احساسات،
🌱افزایش عزت‌نفس
🌱 و کاهش اضطراب در کودکان کمک می‌کند.

🔶 به همین خاطر وقتی کودک نقاشی می‌کشد اجازه دهید تا خودش آنچه را در ذهن دارد روی کاغذ بیاورد.

🔶 وقتی که به ذهن کودک خود جهت می‌دهید و مدام به او می‌گویید که چه کاری باید انجام دهد و چه چیزی بکشد، لذت نقاشی از کودک گرفته می‌شود و اثربخشی مفید نقاشی کاهش می‌یابد.🍃🍃🍃🌷🌷🌷

@Archiveofeducationalcontent

💠در برخی سرزمین‌ها مقرر شده  که شهروندان حق خروج از کشوری که تصادفاً در آن به دنیا آمده‌اند را ندارند.

🔶این قانون آشکارا به این معناست که این کشور چنان بد است و چنان بد اداره می‌شود که می‌ترسیم با خروج یک نفر، سایرین نیز اینجا را ترک کنند.

🔶کار بهتری می‌توان کرد. چنان کنید که تمام شهروندانتان آرزوی ماندن در کشورشان را داشته باشند و بیگانگان نیز جذب شما شوند.

👤فرانسوا ولتر
📙پیش‌داوری🍃🍃🌷🌷

@Archiveofeducationalcontent